یکی از مشکلات دیرینه بشر در مورد معضل خانمان‌برانداز اعتیاد توسط جناب مهندس دژاکام؛ کاشف و مبدع روش درمان قطعی اعتیاد در کنگره ۶۰ طی سال‌ها تحقیق، تفکر، تفحص و تجارب متعدد با یافتن صورت‌مسئله اعتیاد مرتفع شد. در ادامه می‌پردازیم به این موضوع که صورت‌مسئله اعتیاد این شاهکار کنگره ۶۰ که باعث بازسازی کل بدن می‌شود چیست؟
یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف ما انسان‌ها در مواجهه با مسائلی که در زندگی پیش روداریم این است که درک درست، همه‌جانبه و عمیقی راجع به مشکل پیش‌آمده نداریم و گاهی بسیار ساده‌انگارانه و سطحی درصدد یافتن راهی در جهت حل آن موضوع برمی‌آییم. همین است که در طول زمان شکست‌های متعدد و جبران‌ناپذیری خورده و گاهی رهایی از این گذرگاه‌های صعب‌العبور، غیرممکن نموده و به قیمت جان افراد تمام می‌شود. بنابراین درک صورت‌مسئله در هر موضوعی، یکی از ارکان اصلی حل مسئله محسوب می‌شود و همان‌طور که استاد امین فرمودند: با واقف شدن بر صورت‌مسئله و پیدا کردن گره و مشکل آن، ۵۰ درصد قضیه حل می‌شود. ازآنجایی‌که اعتیاد از تزویج انسان و مواد مخدر حاصل‌شده است برای درمان باید شناخت کافی از این دو و تأثیرات متقابل آنها بر هم را پیدا کرد.
انسان از دو قسمت صور آشکار و صور پنهان تشکیل‌شده است که ارتباطی تنگاتنگ باهم دارند. صور آشکار یا جسم انسان از میلیاردها سلول تشکیل‌شده است که علاوه بر اینکه هر سلول مستقلاً همانند یک شهر عمل می‌کند؛ در تعامل با سلول‌های دیگر با راهبری عقل، کشور وجودی و ماهیت رفتارها و شخصیت ما را به وجود آورده‌اند. همان‌طور که در یک کشور تأثیر واردات بر تولیدات داخلی گاه مخرب و گاه سازنده است در کالبد ما هم گرچه ورود مواد اولیه برای تولیدات دستگاه‌های بدن اساسی و حیاتی است؛ اما اگر محصول تولیدشده دستگاه‌ها بی‌رویه از خارج وارد بدن شود به‌تدریج کارخانه‌های تولیدی را تضعیف کرده و از کار خواهند انداخت و نیاز بدن به واردات، مشهود خواهد شد. این همان گره کور درمان بود که بنیان کنگره ۶۰، در مقاله علمی خودشان پس از تجارب بسیار شکافتند و تصور نادرست اعتیاد مسمومیت است را منتفی اعلام کرده و فرمودند: " اعتیاد جایگزینی مزمن است." بدین معنی که در طول زمان، به دنبال مداومت بر استفاده از مواد مخدر بیرونی، دستگاه‌های تولیدکننده مواد شبه افیونی بدن، ضعیف و یا ازکارافتاده و مواد افیونی خارج از جسم، جایگزین مواد شبه افیونی‌ای که دستگاه‌های بدن تولید می‌کردند؛ شده‌اند.
پس از دریافت این موضوع، سفر هزار فرسنگی را با قدم اول خودشان آغاز کردند و در سال ۷۶ موفق به ترمیم سیستم‌ها و کارخانجات ازکارافتاده بدن خود شدند و مثلثی تحت عنوان مثلث درمان اعتیاد که شامل جسم، روان و جهان‌بینی بود را برای افراد خواستار درمان و رهپویان این مسیر مطرح نمودند. بسیار زیبا فرمودند استاد که: "درد و رنج بشر از دانش‌های کشف نشده است." و "علم مشکل نیست؛ هر چیزی کلیدی دارد." چنین نیست که یک مسئله به هزاران راه، قابل‌حل باشد؛ آن‌چنان‌که امروز رواج دارد و هرکسی، به طریقی برای حل معضل اعتیاد راهکار ارائه می‌دهد. اما متأسفانه در زمانهای به سر می‌بریم که: " قفل‌سازان بسیارند و کلیدسازان اندک". روش‌هایی مثل: ترک‌های یابویی، کتک، کمپ، دعا، ابوالفضل درمانی، سم‌زدایی، URD و UROD، طب سنتی، قرص، کپسول‌های گیاهی، ذهن درمانی، یوگا، ورزش و .... و یا درمان نگه‌دارنده که یک دارویی را تا آخر عمر به فرد تجویز می‌کنند و اگر حتی در خوش‌بینانه‌ترین حالت دوز مصرفی بالا نرود؛ وابستگی از انواع مواد، به‌نوعی ظاهراً مجاز به‌صورت دارو تغییریافته و رهایی و خلاصی از آن ممکن نیست. به عبارتی:
هرکسی از ظن خود شد یار من از درون من نجست احوال من
جناب مهندس اعتیاد را یک بیماری معرفی کردند که از تزویج انسان و مواد مخدر تشکیل‌شده و سیستم‌های تولیدکننده مواد افیونی و سیستم ضد درد بدن را به‌تدریج تضعیف و در ادامه از کار می‌اندازد و بدن برای حفظ تعادلش، نیازمند به مصرف مواد مخدر بیرونی می‌شود. بنابراین همان‌طور که برای درمان هر بیماری، روشی خاص مطرح می‌شود برای بیماری اعتیاد نیز که یک مسئله علمی است فقط یک راه خاص وجود دارد و آن‌هم ترمیم و بازسازی این سیستم‌های ازکارافتاده است. بنابراین درروش درمانی کنگره ۶۰، به جهت درمان جسم، مصرف مواد طبق پروتکل حذف می‌شود و با ارائه دارویی کامل، سالم و مفید به نام شربت اپیوم تینکچر یا اوتی، مقدار مناسب و مشخصی از دارو، در زمانهای مشخص در سه وعده در روز و به مدت ۱۰ الی ۱۱ ماه تیپر می‌شود تا به‌تدریج ضمن صفر شدن مقدار دارو، سیستم‌های ازکارافتاده، بازسازی‌شده و درمان انجام پذیرد. لازم به ذکر است که بدین‌جهت از دارو استفاده می‌شود که بدن دچار شوک فیزیولوژیک نشود و به قول جناب مهندس: زمانی که یک چیزی را از کسی می‌گیریم؛ برای بر هم نخوردن تعادل شخص و درمان با کمترین تخریب، باید بهترین و مؤثرترین چیز را جایگزین کنیم. البته در کنار داروی مناسب، راهکارهای مناسب برای تغذیه درست، همچنین توصیه به ورزش و حتی شرایط انجام آن، در رشته‌های متعدد با تمام امکانات فراهم‌شده است.
اما ازآنجاکه انسان از دو صور آشکار و پنهان متشکل شده است بنابراین درمان در یک جهت و فقط با در نظر گرفتن جسم، کار خردمندانه‌ای نمی‌باشد. ازاین‌رو مثلث درمان برای هر موضوعی، بر روی ۳ مقوله جسم، روان و جهان‌بینی شخص باید انجام پذیرد. در مقوله روان، ضمن تعبیر جامع آن به خلق‌وخو، آموزش‌های متعدد و به‌روزی را، پیوسته در اختیارداریم که به شناخت ما از خودمان، مواد و جهان پیرامون، کمک شایانی می‌کند و این شناخت و آگاهی، راه را برایمان نمایان می‌سازد و به‌تدریج با درک آنها تغییرات شگرفی را جهت تعادل در افکار، نگرش و رفتار خود پدیدآوریم. این دانایی و شناخت، همچون نور دوربینی است که هر چه بیشتر شود؛ واضح و مسلم بلاهایی که سر جسم و سیستم‌های شبه افیونی خود آوردیم را به نمایش می‌گذارد. به قول استاد که به جناب مهندس فرمودند: "تو درون انسان‌ها را به خودشان آدرس و نشانی می‌دهی و دانستن شناخت خودشان بسیار تا بسیار در دگرگونی آنها مؤثر است."
جناب مهندس راه درمان اعتیاد را بر راه‌گم‌کردگان، به‌صورت یک اتوبان آسفالت و علامت‌گذاری شده، با گارد ریل‌هایی که در صورت خطا، هوشیارانه به مسیر اصلی بازگردیم را در ۳ سفر برای ما بیان نمودند که پایان سفر اول رهایی از مواد را به خواست خداوند تجربه می‌کنیم. سفر دوم سفری است برای رسیدن به خود و سفر سوم، سفری برای رسیدن به‌قدرت مطلق یا خالق خودمان می‌باشد که راه نفوذ به این مسیر، گذشتن از قلب انسان‌هاست. بدیهی است که خواست قوی و تلاش‌های مداوم و مستمر درگذر از موانع سفر، قطعاً سکوی پرش به سمت تعادل و تکامل ماست. امیدوارم که با توجه به صورت‌مسئله اعتیاد، در مسیر درست درمان، جهت احیای خودمان گام برداریم چراکه: " درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است."
نویسنده: کمک راهنمای محترم لژیون چهارم سرکار خانم فریده
وبلاگ همسفران لویی پاستور
- تعداد بازدید از این مطلب :
1968