درسفر اول، سفر سیگارتان را شروع کنید

 در ابتدا هر کسی می‌گفت نیروی منفی می‌خندیدم. با پانزده سال تخریب وارد کنگره شده بودم و نمی‌دانستم نیروی منفی چیست؟ اصلاً من چیزی از کنگره متوجه نمی‌شدم؟ سفرم را که شروع کردم و آقا حامد در دفترچه‌ام بیست و پنج قطعه آدامس برای سه ماه سازگاری نوشت، نخ سیگار در دستم بود و داشتم دفترچه را ازشان می‌گرفتم. آقا حامد مچم را گرفت و گفت: فلانی اگه داری می‌روی نخ سیگار آخر را بکشی. خیلی‌ها رفتند که بکشند و هنوز دارند می‌کشند. این شد که این کلام تا ساعت پنج یا شش بعد ظهر توی ذهنم بود و تا ده یازده شب همان یک نخ سیگار از دستم، توی جیبم رفته بود. با خودم جنگ داشتم که بکشم یا نکشم! خدا رو شکر نکشیدم و الان از رهایی سیگارم نه ماه می‌گذرد؛ و جالب است که می‌گویند: درمان وابستگی به سیگار و آن دو ماهی که من نمی‌رفتم بنشینم سر لژیون بابت ترسم بود.

من زمان اعتیاد مصرفم شیره بود و بچه‌هایی که مصرفشان شیره بود. این را می‌دانند که سیگار بعد از مصرف شیره آدم را فس می‌کند. بچه‌ها می‌گفتند اگر بیایی روی آدامس ، آدامس بالا می‌بردت. از آن طرف داشت شربتمان کم می‌شد. با خودم گفتم که امتحان کنم، مگر چه اتفاقی می‌افتد. جالب است که مشکلات من از همان شبی که روی آدامس رفتم و بسته بندی کردم و ظرف مخصوص گرفتم شروع شد. مثلاً من با پدرم سیگار می‌کشیدم، با هم رفیق بودیم. ولی از فردای آن روز با پدرم جنگ داشتم. به واسطه آموزش‌هایی که در کنگره گرفتم زیاد درگیر نمی‌شدم؛ اکثرا می‌خندیدم. به چی؟ به پدرم می‌گفتم تو می‌خواهی آنقدر جنگ را طول بدهی تا من بروم یک نخ سیگار بکشم. پدرم یک بار بهش برخورد و مرا از خانه بیرون کرد که تو مرا مسخره می‌کنی. یا در خیابان یک دفعه موتورم خراب شد. باز دوباره چیزی که به ذهنم آمد این بود که تو می‌خواهی اعصاب مرا خرد کنی تا سیگار بکشم. موتوری که خیلی بهش وابسطه بودم وسط اتوبان گذاشتم؛ و با خودم گفتم بین تو و درمان سیگار، درمان سیگارم را انتخاب می‌کنم. جالب اینکه بعد از هفت یا هشت ساعت که سراغش رفتم. با یک استارت روشن شد.