وقتی مسئولیتی را پذیرفتیم باید پاسخگو باشیم

دستور جلسه ظرفیت و مسئولیت، قبله گم کردن، ارتباط مستقیمی با وادی نهم دارد، به عبارتی بالا بردن، نقطه تحمل ، مثبت و منفی در هر زمینه‌ای. درزمینهٔ مثبت باعث ارتقای فرد و درزمینهٔ منفی باعث قبله گم کردن می‌شود. همان‌طور که می‌دانیم ظرفیت به معنای ظرف وجودی است، یا به عبارتی ساده‌تر یک لیوان چه اندازه آب می‌گیرد؟ یک بشکه چقدر و یک استخر چقدر؟ مسئولیت یعنی کسی که مورد سؤال قرار می‌گیرد و مسئولیت دارد و وقتی مسئولیتی می‌پذیرد، باید در قبال مسئولیت خود پاسخگو باشد و قبله گم کردن هم نتیجه‌ای است که از ظرفیت نداشتن و مسئولیت پذیرفتن به وجود می‌آید.

هم مسئولیت پذیرفتن و هم‌ظرفیت داشتن صور آشکار و صور پنهان دارند. در صور آشکار وقتی به یک لیوان بیش ‌از اندازه‌ای که دارد آب ریخته شود لیوان سرریز می‌شود، این یعنی ظرفیت ندارد و صور پنهان وقتی شخصی ظرفیت مصرف مواد مخدر را نداشته باشد وقتی بیش از ظرفیت خود مواد مصرف کند انفجار سلول رخ می‌دهد. یا به نظرم، وقتی در اثر فشار عصبی و افکار منفی دچار ناامیدی محض می‌شویم، با یک نوع نداشتن ظرفیت یا پر شدن ظرف وجودی‌مان رو به رو می شویم که نتیجه‌اش قبله گم کردن است.

 هدف از این دستور جلسه این است که ما اول ظرفیتمان را بالا ببریم یا به عبارتی نقطه تحمل خود را در جهت مثبت ذره‌ذره بالا ببریم، و این کار با پذیرفتن مسئولیت‌های کوچک به‌راحتی امکان‌پذیر هست و نتیجه درستی هم در بردارد، چون در صور پنهان نقطه تحمل و ظرفیت داشتن کسب کردنی است و ما می‌توانیم نقطه تحمل خود را در هر جهتی بالا ببریم، چون قابل‌تغییر است.

وقتی مسئولیت یک کاری را بپذیریم که اگر ظرفیت آن را داشته باشیم، موفق هستیم و ارتقا پیدا می‌کنیم، چون برای رشد و تکامل خود، بایستی مسئولیت قبول کنیم تا باعث شود، جایگاه‌های بالاتر را تجربه کنیم، نکته دیگر اینکه در صور پنهان، ما مسئول شهر وجودی خودمان هستیم و به وجدان خود باید پاسخگو باشیم که اگر مسئولیت‌های خودمان را به نحو احسن انجام دهیم؛ چون ظرفیتش راداریم دچار قبله گم کردن نمی‌شویم. به عبارتی در صراط مستقیم قدم برمی‌داریم، ولی وقتی از مسئولیت‌هایی که به ما داده می‌شود، نتوانیم عبور کنیم و یا اگر هم عبور کردیم در جهت منفی باشد و از نفس اماره فرمان بگیریم، دچار قبله گم کردن شده‌ایم، وقتی ظرف وجودی ما با آموزش‌های کنگره پر می‌شود و در جهت مثبت نقطه تحمل ما بالا می‌رود.

وقتی مسئولیت‌هایی را که به عهده می‌گیریم با جایگاهی که به دست می‌آوریم مطابقت نداشته باشد، یا به عبارتی هم‌تراز نباشد، ما در جهت ساختن حرکت نمی‌کنیم و در جهت خوب کردن حال دیگران و انرژی مثبت دادن به دیگران نیستیم و فقط در جهت سوختن و تخریب کردن حال دیگران حرکت می‌کنیم که این خود یک نوع گم کردن راه و مسیر هست و یک نوع قبله گم کردن و نافرمانی هست.

اعضای کنگره ۶۰ با کاربردی کردن آموزش‌ها ابتدا ظرفیت خود را بالا می‌برند و آماده پذیرفتن مسئولیت‌ها می‌شوند و به این طریق جایگاه کسب می‌کنند و از سفر اول به سفر دوم و از رهجو به کمک راهنما و از کمک راهنما به راهنما و به ترتیب جایگاه‌های بالاتر را تجربه می‌کنند و در طی مسیر از مسئولیت‌هایی که بر عهده‌دارند، نهایت استفاده را می‌برند و از عملکردشان هم لذت می‌برند و هیچ‌وقت دچار سردرگمی نیستند، چون به راه و روش کنگره ایمان کامل دارند، می‌دانند که اگر فرمان‌برداری کنند فرمانده لایقی می‌شوند، چه در صور آشکار و چه در صور پنهان.  امیدوارم مسئولیت کارهای خود را هم در صور آشکار وهم در صور پنهان به بهترین شکل انجام دهیم تا همواره در صراط مستقیم و به‌سوی قبله و هدف، قدم برداریم.

نگارش: همسفر سمیه

تنظیم و ارسال: همسفر مهناز