ظرفیت نباشد از مسیر خارج می‌شویم

دستور جلسات کنگره 60 هرکدام در جای خود بسیار مهم است و اجرای آن در زندگی بر روی افکار اندیشه و عملکرد ما تأثیرگذار است و ما را برای رسیدن به تعادل و درست زندگی کردن آماده می‌کند. ما در کنگره آموختیم که برای اینکه بتوانیم مسئله‌ای را حل کنیم اول باید ریشه‌یابی آن مسئله را انجام دهیم و برای یادگیری جهان‌بینی اول باید مفهوم کلمه‌هایی را که داریم بدانیم تا بتوانیم آن‌ها را تحلیل کنیم. در دستور جلسه آمده است که ظرفیت برگرفته‌شده از ظرف، گنجایش و نقطه تحمل هر چیزی در هستی است. تمام هستی از کوچک‌ترین تا بزرگ‌ترین مخلوقات عالم دارای ظرفیت‌های مختلفی هستند که اگر از این ظرفیت خارج شوند دچار آشوب و یا تخریب می‌شوند. مثال ساده مثل لیوان آب که بیش‌ از اندازه پر شود آب بیرون می‌ریزد. یا انسانی که ظرفیت لازم برای تحمل مشکلی را نداشته باشد از تعادل خارج می‌شود. دومین کلمه مسئولیت است که معنای تکلیف یا وظیفه به معنای پاسخ‌گو بودن در برابر کردار و رفتار هر موجود است.

درواقع مسئول کسی است که مورد سؤال قرار می‌گیرد. مسئولیت به ما یادآور می‌شود که انسان مسئول و پاسخ گوی تمام‌کارهای خود است؛ زیرا از هنگام آفرینش و پا به عرصه جهان نهادن اختیار به او داده‌ شده است و باید بداند که در تمام مراحل پاسخ گوی کردار خود است. مادر وادی‌ها آموختیم که انسان علاوه بر خود مسئول جهان پیرامون، هم جهان بیرون و هم جهان درون خود است. ارتباط مستقیمی بین ظرفیت و مسئولیت وجود دارد؛ و آن این است که شخصی که ظرفیت داشته باشد پاسخ گوی کردار خود است و همیشه در تعادل قرار دارد؛ زیرا متناسب ظرفیت خود مسئولیتی را می‌پذیرد و آن را انجام می‌دهد.

کلمه قبله یعنی مسیر و جهت حرکت پس وقتی می‌گوییم قبله گم کردن، یعنی خارج شدن از مسیر و جهت اصلی. در کنگره ما آموزش دیدیم که اگر ظرفیت بیشتر از مسئولیت ما باشد به کمال نزدیک‌تر هستیم زیرا در قبال مسئولیتی که خود به عهده می‌گیریم اشراف داریم و در ادامه هم پس از گذشت زمان به جایگاه‌های بالاتری می‌رسیم. ولی اگر ظرفیت کم باشد و مسئولیت بزرگ‌تری به ما بدهند فرد جهت یا مسیر و قبله‌ خود را گم می‌کند زیرا هنوز آن ظرفیت برای پذیرش آن مسئولیت شکل نگرفته درنتیجه از تعادل خارج‌شده و دچار تخریب در خود و دیگران می‌شود.

در کنگره آموختیم تنها راه برای بالا بردن ظرفیت افزایش دانایی از طریق آموزش دیدن و تجربه کسب کردن است؛ زیرا مسئولیت باقدرت داشتن همراه است و اگر درست مورداستفاده قرار نگیرد، دچار کبر، خودبزرگ‌بینی، طمع و یا همان قبله گم کردن می‌شویم. پس باید با آموزش دیدن و همیشه با کاربردی کردن جهان‌بینی بر روی خودمان ظرفیت خود را بالابرده تا بتوانیم به مسئولیت‌هایی که به عهده‌ ما است پاسخ‌گو باشیم و قبله‌ خود را گم نکنیم.

نویسنده: همسفر مهناز کمک راهنما لژیون چهارم نمایندگی کاسپین قزوین