بهآرامی و بنا بر نظم جهان هستی روزهای پایانی اسفندماه سال هزار و سیصد و نودوهشت هجری شمسی در کشور ایران سپری شد. مثل هرسال اینها روزهای پایانی سال بودند! باکمی تفکر مشخص میشود که در هرکجای این زمین خاکی روزی بهعنوان آغاز سال جدید وجود دارد و در هرجایی با آدابورسوم مخصوص خودشان این روز را جشن میگیرند. نکته قابلتأمل اینکه در خیلی کشورها با آغاز زمستان سال نو آغاز میشود. از زاویه نگاه بنده، این یعنی، مهم نیست چه روزی را برای آغاز سال جدید تعیین کنیم، مهم این است که یک روزی برای هوشیار کردن انسانها به این موضوع تعیین شده است.
ما در نوروز یا سال نو یک آغاز مجدد داریم، خودمان تعیین میکنیم که سال جدید چگونه باشد. همانطور که در کنگره آموختهام، جهان ذهنی بسیار قدرتمند است و هر آن چیز که در ذهن به تصویر کشیده شود قطعاً روزی در جهان آشکار ظهور پیدا خواهد کرد. با دانستن این موضوع بر آن شدم تا با استفاده از نیروی قلم، به خودم یادآوری کنم، اگر سال 98 پر از اتفاقات تلخ برای من و جامعه من بود، ولی دلیل نمیشود همینها را برای سال 99 در ذهن خودم به تصویر بکشم.
سال 99 یک بوم نقاشی سفید است. شکرگزاری میتواند اولین قدم برای آغاز سال جدید باشد و من تصمیم دارم حتی کوچکترین اتفاقات مثبت سال 98 را در ذهنم مرور کنم و شکرگزار آنها باشم.
در این صورت بوم 99 با حس خوبی آغاز خواهد شد. بذر نیکویی میکارم، شکرگزار سلامت جسمی خودم هستم، شکرگزار حضور خانوادهام هستم، شکرگزار دوستان جدیدی هستم که در سال 98 وارد زندگی من شدند، شکرگزار تجربیاتی هستم که به دست آوردهام. شکرگزار این هستم که خداوند بار دیگر اذن بهره بردن از زیباییهای بهار را به من داد، شکرگزار این هستم که توانستم حتی ذرهای هم که شده توان مالی خودم را بهبود ببخشم، شکرگزار این هستم که هنوز میتوانم در مسیر تزکیه و پالایش باشم، شکرگزار رسیدن به بعضی از اهدافم هستم، قطعاً هرکدام از انسانها میتوانند فهرستی طولانی از داشتههایشان را در ذهن خود بازخوانی کنند و شکرگزار آنها باشند. اگرچه اتفاقات تلخ هم فهرستی طولانی خواهد داشت ولی این قانون اضداد است که بدون تلخی، شیرینی بیمعناست.
من سعی میکنم بهجای مرور اتفاقات تلخ برای خودم و گله و شکایت کردن به دلیل وجود آنها در سال گذشته و شروع ناامیدانه سال جدید، با امیدی که شکرگزاری به من میدهد آغاز کنم. البته یک حقهای هم وجود دارد که میتوان استفاده کرد. آن این است که بهجای خود اتفاقات تلخ، آموزشها و درسهایی را که برای من داشتهاند مرور کنم. در این صورت قطعاً اهداف سال 99 را با درایت تر و با آگاهی بیشتری تعیین خواهم کرد.
با این زاویه دید حتی زشتیها به چشمم زیبا میشود و به خودم یادآوری میکنم که گرانبهاترین گنجها در تاریکترین و مخوفترین نقاط هستی پنهانشدهاند.
حالا ابزار لازم برای نقاشی آماده است. این ابزار همان جهانبینی سالم و در صراط مستقیم است. پس بانام و یاد قدرت مطلق الله میتوانم بوم 99 را با آگاهی و حس خوب، رنگآمیزی کنم. خواستهها و اهداف خودم را با تفکر و در جهت ارزشها تعیین و مسیر رسیدن به آنها را بر روی بوم ترسیم میکنم. قطعاً با تلاش همراه با دانایی و توکل بر قدرت مطلق این مسیر را طی خواهم کرد و امیدوارم نقاشی سال 99 زیباتر از سال 98 باشد؛ در این صورت من در مسیر رشد قرار دارم.
از خداوند میخواهم که تمام انسانها بتوانند هرسال نقاشیهای زیباتری را خلق کنند. سالی پر از نور را برای همه میطلبم.
نویسنده: همسفر مهرداد بابائی لژیون سوم همسفران آقا
- تعداد بازدید از این مطلب :
597