همسفر در کنگره ۶۰؛ آموزش، صداقت و رشد خانواده

دومین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی سنایی نیشابور، با استادی راهنمای محترم همسفر محمد، نگهبانی همسفر حسین و دبیری همسفر امیرصدرا، با دستور جلسه «هفته ی همسفر» در تاریخ یکشنبه 1404/10/07، رأس ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک همسفر،واقعاً خوشحالم که امروز این فرصت را پیدا کردم در جمع شما عزیزان باشم و چهره‌های شما را ببینم. برای من جای ذوق و خوشحالی دارد. نمایندگی سنایی، متعلق به همه ماست و واقعاً باید خدا را شاکر باشیم. دوستان زیادی زحمت کشیدند، تلاش کردند و خدمت کردند تا این بنا ساخته شود؛ که جا دارد از زحمات همه آن عزیزان قدردانی و تشکر کنم.
این هفته، هفته‌ی «جشن همسفر» است. جشن‌ها در کنگره ۶۰ همیشه پیام دارند. به نظر من، هر جشن دو پیام اصلی دارد:یکی پیام قدردانی و دیگری پیام بیداری.جشن همسفر نیز هر دو پیام را در دل خود دارد.
اما چرا قدردانی؟مسافر در یک مسیری حرکت کرده؛ دوران مصرف، خودش یک مسیر بوده، یک حرکت، با پیامدها و بازتاب‌های فراوان. در آن مسیر، اتفاقاتی هم برای خود مسافر افتاده و هم برای همسفرش. همسفر فقط همسر نیست؛ خانواده را شامل می‌شود: پدر، مادر، فرزندان و همه اطرافیان.
این مسیر به جایی رسیده که ما به مرحله‌ی آگاهی رسیده‌ایم؛ آگاهی از مسیر اشتباه و حرکت غلط. وقتی انسان آگاه می‌شود، واقعاً جای خوشحالی دارد؛ چون خیلی‌ها اصلاً آگاه نمی‌شوند و همان مسیر را ادامه می‌دهند. اما ما که وارد این بدنه شدیم و آموزش گرفتیم، وظیفه داریم قدم‌هایی برای جبران و ارتقای خودمان برداریم.جبران به این معنا نیست که چیزی از ما کم شود؛ بلکه یعنی رشد ما کیفیت بهتری پیدا کند. ما در حال رشد هستیم، اما دوست داریم این رشد عمیق‌تر و باکیفیت‌تر شود. جشن همسفر دقیقاً برای همین است؛ برای بهتر کردن کیفیت سفری که در آن قرار داریم.
خیلی از دوستان هستند که همسفرشان در کنارشان حضور دارد و برایشان بالِ پرواز شده است. این یک نعمت بزرگ است و شکرگزاری می‌خواهد. جشن همسفر فرصتی است برای سپاسگزاری و قدردانی؛ به سبک کنگره. همان‌طور که آقای مهندس فرمودند، این قدردانی می‌تواند با پاکت، طلا، ارز یا هر شکل دیگری باشد که جایگاه خودش را دارد.پس وظیفه‌ی یک مسافر در جشن همسفر، اول قدردانی است؛ و حضور پررنگ و قدرتمند در روز جشن.
اما بعضی از دوستان هنوز همسفرشان را نیاورده‌اند. این دو حالت دارد:یا بلد نبودیم درست دعوت کنیم،یا کوتاهی کرده‌ایم.
اگر دعوت نکرده‌ایم، همین جشن به ما پیام می‌دهد که الان وقت دعوت است. توضیح بدهیم، فضا را باز کنیم، همسفرمان را با این جریان آشنا کنیم تا وارد بدنه‌ی آموزش شود. این هفته بهترین فرصت است که همسفرمان را دعوت کنیم و با یک قدم ساده، مسیر تازه‌ای را برای او باز کنیم.
شاید بعضی‌ها بپرسند: «چرا همسفر باید بیاید؟»تجربه‌ای که من دیده‌ام این است که در خانواده‌هایی که مسافر و همسفر هر دو در کنگره حضور دارند، صداقت به‌شکل عجیبی رشد می‌کند. مسافر و همسفر معنای واقعی صداقت را درک می‌کنند و می‌توانند آن را در زندگی‌شان اجرا کنند.آموزش هم که راکد نیست؛ در جریان است. وقتی مسافر آموزش می‌بیند، این آموزش به همسفر و بعد به فرزندان منتقل می‌شود. بچه‌هایی را دیده‌ایم که از کودکی در جلسات حضور داشتند، بازی می‌کردند، رفت‌وآمد می‌کردند، اما کم‌کم آموزش گرفتند و امروز از نظر تحصیلی و رشدی به جایگاه‌های بسیار خوبی رسیده‌اند.آموزش حتی اگر به‌صورت مستقیم هم نباشد، انرژی آن منتقل می‌شود.
کنگره مثل یک سفره‌ی پهن است؛ چرا فقط خودمان سر این سفره بنشینیم؟ همسر، فرزند، پدر، مادر و حتی اطرافیان را هم دعوت کنیم. این سفره محدودیت ندارد. هرچه افراد بیشتری از آن استفاده کنند، برکتش بیشتر می‌شود.
ان‌شاءالله جشن بسیار خوبی در روز پنج‌شنبه داشته باشیم و با تمام قدرت و در کنار هم در آن حضور پیدا کنیم. طوری بسترسازی کنیم که در آینده فرزندان ما هم از این آموزش‌ها بی‌نصیب نمانند. چون وقتی بچه آموزش می‌بیند، نه پدر استرس دارد و نه مادر؛ و بستر رشد برای خانواده آماده می‌شود.امیدوارم بتوانیم پیام این هفته را به همه برسانیم.ممنونم که با صبر و حوصله به صحبت‌های من گوش کردید.

ضبط صدا مسافر بهروز
عکس مسافر مهدی
تایپ مسافر علی
لینک و انتشار خبر مسافر حمزه