مسافر و همسفر یک تیم هستند

هفتمین جلسه از دوره اول کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی کاشمر به استادی همسفر حسین، نگهبانی همسفر محمد مهدی و دبیری همسفر علی با دستور جلسه: هفته همسفر «نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» روز یک شنبه 7 دی ماه 1404 ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسین هستم یک همسفر.
از گروه مرزبانی و ایجنت محترم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم سپاسگزارم. همچنین هفته همسفر را به همه مسافران و همسفران گرامی تبریک عرض می‌کنم.
من از سال ۱۴۰۲ به‌ عنوان همسفر وارد کنگره شدم، آقای مهندس می‌فرمایند بعضی از همسفران، حالشان شاید حتی از مسافران هم بدتر و بیمارتر باشد و دقیقاً من مصداق همین جمله بودم.
اوایل ورود به کنگره، حدود سه ماه در رفت و آمد بودم، کم‌کم حسم بهتر شد و توانستم خودم را کمی بشناسم. به ‌تدریج با گرفتن آموزش‌های کنگره به یک تعادل نسبی رسیدم، تعادلی که باعث شد بتوانم واقعاً به مسافرم کمک کنم. مطمئن هستم اگر به کنگره نمی‌آمدم، شاید همان سه ماه اول کاملاً فرسوده می‌شدم. در آن دوران، مدام مسافرم را زیر نظر داشتم دائم در ترس و اضطراب بودم که نکند مصرف کرده باشد. اما آموزش‌هایی که در کنگره گرفتم، باعث شد به مسافرم اعتماد کنم و خودم هم در این مسیر آموزش ببینم و به آگاهی برسم. این آگاهی برای من نوعی پیشگیری شد، به ‌خصوص در شرایط فعلی جامعه که مواد جدیدی وارد بازار شده است و حتی با یک‌بار مصرف می‌تواند تأثیرات شدیدی روی جسم و روان بگذارد. وقتی من همسفر، ماهیت اعتیاد را بشناسم و بدانم این مواد چه بلایی سر جسم و روان می‌آورند و چگونه جایگزین مواد شبه‌ افیونی طبیعی بدن می‌شوند، آن‌ وقت می‌توانم در موقعیت‌های واقعی زندگی تشخیص درست بدهم و «نه» بگویم.
نه گفتن برای من همیشه سخت بود، نمی‌گویم کاملاً بهبود یافتم اما به لطف آموزش‌ها تا حد زیادی بهتر شدم. من به این باور رسیدم که مسافر و همسفر یک تیم هستند و نمی‌شود هرکدام راه خودشان را بروند.

در بازی زندگی ممکن است یک روز حال مسافر خوب نباشد آنجاست که منِ همسفر باید نقش مکمل را داشته باشم و بتوانم کمکش کنم. به فرمایش استاد امین اگر همسفری آموزش ببیند و به آگاهی برسد اما نتواند به مسافر یا حتی خانواده‌اش کمک کند، در واقع هنوز به معنای واقعی همسفر نشده است. من به کنگره آمدم تا آموزش بگیرم، جهان‌بینی‌ خودم را اصلاح کنم و علم زندگی را بیاموزم تا اگر روزی مسافرم یا هر عضو دیگری از خانواده‌ ام نیاز به کمک داشتند، بتوانم مفید باشم. در پایان، از دوستانی که همسفر آقا دارند خواهش می‌کنم اگر شرایط سنی بالای ۱۸ سال را دارند، آن‌ها را به کنگره بیاورند تا آموزش بگیرند. همان‌طور که استاد امین تأکید دارند، آموزش زیر ۱۸ سال در لژیون‌های همسفران می‌تواند آسیب‌ برساند ولی نمونه موفق تشکیل لژیون های بالای 18 سال را می توانیم در مشهد ‌بینیم که امروز پس از سال‌ها، لژیون مستقل همسفران آقا با راهنمایی شال نارنجی فعال است. امیدوارم با حمایت و توجه بیشتر به همسفران، بتوانیم مسیر درمان و آموزش را کامل‌تر کنیم تا هم برای خودمان، مسافران و خانواده‌هایمان مفید باشیم.

از اینکه با حوصله به صحبت‌های من گوش دادید از همه شما سپاسگزارم.
عکاس: مسافر سلیمان
تایپ: مسافر محمد
ویراستار: مسافر جواد
ارسال خبر: مسافر علی
مرزبان کشیک: مسافر مجید