هفته‌ی همسفر؛ آموزش، صبر و همراهی

جلسه پنجم از دوره اول سری جشن‌های همسفر ویژه همسفران آقا کنگره۶۰ شعبه شیخ‌بهایی، با استادی همسفر امیرحسین، نگهبانی همسفر محمدرضا و دبیری همسفر‌ هادی با دستور جلسه "هفته همسفر: نقش همسفران خانم و آقا، در درمان اعتیاد مسافران" شنبه ۶ دی‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
هفته‌ی همسفر را به همه‌ی عزیزان تبریک عرض می‌کنم.
از همه‌ی مسافران و همسفرانی که قدم رنجه فرمودند و امروز در این جشن حضور پیدا کردند، صمیمانه خیرمقدم می‌گویم خدمت دیده‌بان محترم، جناب آقای مهدی صدیقی، و دیگر اعضای محترم؛ ما به خاطر شما مسافران اینجا حضور داریم.
هفته‌ی همسفر، یادآور جایگاه ارزشمند همسفران در کنگره ۶۰ است.
در هفته‌ی همسفر، معمولاً به این موضوع اشاره می‌شود که همسفران چرا به کنگره می‌آیند، با چه هدفی می‌آیند و چه اتفاقاتی در این مسیر رخ می‌دهد.
همسفران، همان‌طور که می‌دانید، زمانی که برای اولین بار به کنگره می‌آیند، اولین سؤالی که مطرح می‌کنند این است:
«چرا باید به کنگره بیاییم؟ مسافر من می‌خواهد درمان شود، من چه نقشی دارم؟»
اما وقتی وارد کنگره می‌شوند، به‌تدریج پاسخ این سؤال‌ها روشن می‌شود.
همسفر اگر قرار است بال پرواز مسافر باشد، باید بداند چه کاری انجام دهد. اگر نداند، ناخواسته به بند پرواز تبدیل می‌شود و در نهایت سفر مسافر آسیب می‌بیند.
بهترین کار برای یک همسفر این است که تا زمانی که آموزش ندیده، دخالت نکند.
همسفری که نمی‌داند مثلث درمان چیست، صورت‌مسئله‌ی اعتیاد را نمی‌شناسد، از سم‌زدایی و کمپ و فشارهایی که به مسافر وارد می‌شود آگاه نیست، ممکن است تصور کند مسافر لجبازی می‌کند یا قصد آزار دارد؛ در حالی که حقیقت چیز دیگری است. مسافر از جایی به بعد در اثر سوءمصرف، مجبور به مصرف است.
این آگاهی‌ها کجا به دست می‌آید؟در کنگره ۶۰؛ با آموزش‌های آقای مهندس، و با راهنمایی دیده‌بانان.
همه‌ی ما دوست داریم وقتی وارد کنگره می‌شویم، عزیزانمان هم همراه ما بیایند. مسافر دوست دارد همسفر داشته باشد.
آیا باید مدام بگوییم «به کنگره بیا»؟
سی‌دی‌ها را با صدای بلند پخش کنیم و اصرار کنیم؟
نه؛ این کار معمولاً نتیجه‌ی عکس دارد و باعث موضع‌گیری می‌شود.
راه‌حل چیست؟
آقای دکتر امین به زیبایی فرمودند: زمانی این اتفاق می‌افتد که دانایی به دانایی مؤثر تبدیل شود؛ یعنی آنچه یاد می‌گیریم، به آن عمل کنیم. این هم آسان است و هم سخت.
همسفری که سه یا چهار سال در کنگره مانده، حتی اگر مسافرش بارها آمده و رفته، باید ادامه دهد. اگر تغییر در همسفر اتفاق بیفتد، قطعاً روی مسافر هم اثر می‌گذارد.
خیلی وقت‌ها مسافران گله‌مندند که همسفرشان همراهی نکرده، چون آگاهی نداشته یا ترس داشته است.
یکی از ترس‌های همسفر، دیده شدن در جمع است؛ ترس از قضاوت. من خودم روز اول این آگاهی را نداشتم.
اما با حضور و تمرین، به این مرحله رسیدم که امروز زکات رهایی مسافرم و خودم را ادا کنم؛ یعنی این آموزش‌ها را به کسانی منتقل کنم که مثل روزهای اول من، دچار سردرگمی هستند.
حضور همسفران در کنگره، به‌ویژه آقایان، کار آسانی نیست؛ به‌خاطر منیت‌ها و این تصور که «من مشکلی ندارم».
ما باید از مسافران قدردانی کنیم؛
اول برای اینکه آمدند و درمان شدند، و دوم برای اینکه باعث شدند ما هم وارد کنگره شویم.
هرچند مسیر سخت و تلخ بود.
آقای دکتر امین فرمودند: همسفر زمانی درست سفر می‌کند که قابل تشخیص نباشد که فرد مسافر است یا همسفر.
در پایان، متنی کوتاه از زبان یک مسافر می‌خوانم:
«امروز گرد هم آمده‌ایم تا عشق و همراهی را جشن بگیریم.
جشن همسفر، جشن دل‌هایی است که در سخت‌ترین روزها امید را زنده نگه داشتند و با صبر و ایمان، مسافرانشان را تا رسیدن به آرامش و رهایی همراهی کردند.
همسفر یعنی تکیه‌گاهی محکم، نوری در دل تاریکی و صدایی آرام که می‌گوید: من کنار تو هستم تا آخر راه.
این جشن فرصتی است برای قدردانی از مادران، پدران، همسران، فرزندان و عزیزانی که با عشق بی‌پایان، معنای واقعی ایثار و فداکاری را به ما آموختند.
شما قهرمانان خاموش این مسیر هستید؛ کسانی که با دل‌های بزرگشان امید را در خانه‌ها زنده کردند.
امروز با هم پیمان می‌بندیم که این عشق و همراهی را ادامه دهیم تا کنگره ۶۰ همچنان چراغی روشن برای خانواده‌ها باشد.»
ممنون که به صحبتهای بنده گوش کردید.

خلاصه سخنان دیده‌بان محترم،مسافر مهدی:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
خداوند را شاکر و سپاسگذارم که امروز، در جشن همسفر، در شعبه همسفران آقا، در خدمت شما عزیزان هستم. این هفته و روز همسفر را به همه‌ی همسفران عزیز صمیمانه تبریک می‌گویم. ان‌شاءالله در مسیری که قدم گذاشته‌ایم، همگی ثابت‌قدم و استوار باشیم.
در کنگره ۶۰، دکتر امین نقل‌قولی داشتند با عنوان «بال‌های پرواز». در پایان جلسه با خودم فکر می‌کردم که این جمله چقدر زیبا و عمیق است. برای پرواز، وجود بال ضروری است؛ پرنده‌ای که بال نداشته باشد، هرگز قادر به پرواز نخواهد بود. چه تعبیر زیبایی است که همسفران، بال‌های پرواز مسافر هستند.
من به نوبه‌ی خودم، امروز که به جایگاه دیدبانی رسیده‌ام و مسئولیتی به بنده واگذار شده، تمام تلاشم را کرده‌ام که وظیفه‌ام را بی‌نقص و صادقانه انجام دهم. مسئولیت بسیار سنگین و بزرگی است و این موضوع قابل کتمان نیست.
هرچه شما همسفران، محکم‌تر و درست‌تر حرکت کنید، مطمئن باشید که به بال‌هایی قوی‌تر تبدیل می‌شوید. استاد می‌فرماید: «عقاب بر فراز طوفان پرواز می‌کند و طوفان هرگز بر او غلبه نخواهد کرد.» ما در کنگره می‌آموزیم که همه‌ی ما در ابتدا مثال جوجه‌ عقاب هستیم، اما باید به عقاب‌هایی تبدیل شویم که بتوانند بالای طوفان‌های زندگی پرواز کنند.
برای رسیدن به این مرحله، بال‌های محکم لازم است؛ بال‌هایی که با کنار گذاشتن بارهای قدیمی و حرکت استوار ساخته می‌شوند. هرچه شما به‌عنوان همسفر، قوی‌تر و ثابت‌قدم‌تر حرکت کنید، مطمئن باشید مسافر شما زودتر به تعادل می‌رسد. و زمانی که مسافر به یک «عقاب» تبدیل شود، شما نیز همراه او بر فراز طوفان‌های زندگی پرواز خواهید کرد.
این یک حرکت دوطرفه و یک تکامل مشترک است؛ تکاملی که در کنار هم، میان مسافر و همسفر اتفاق می‌افتد. آن‌ها یک تیم می‌شوند و در نهایت به یک انسان واحد و هماهنگ تبدیل خواهند شد.
به همه‌ی شما همسفران اصفهان تبریک می‌گویم. واقعاً بچه‌ها زحمت کشیده‌اند و بسیار درست و خوب حرکت کرده‌اند. من نیز تمام تلاشم را کرده‌ام تا هر آنچه در توان دارم، برای رشد همسفران در استان اصفهان به کار بگیرم و امروز شاهد نتیجه‌ی این تلاش‌ها هستیم.
چهارشنبه، در گردهمایی سیمرغ، کاملاً مشهود بود که همسفران اصفهان مسیر درستی را طی کرده‌اند. رشد و حرکت آن‌ها برای دیگر همسفران سراسر ایران به‌وضوح قابل مشاهده و الگو بود. این موفقیت، حاصل تلاش تک‌تک شما عزیزان است؛ پس این تلاش را ادامه دهید.
سال‌هاست که به اینجا می‌آیم و همیشه می‌گویم: «تمام ایران شما را می‌بینند.» و این موضوع در مشارکت‌ها کاملاً نمایان بود؛ اینکه بسیاری از شعب، از همسفران اصفهان الگوبرداری می‌کنند. این یعنی حرکت درست در مسیر زندگی و الگو بودن برای دیگران.
بار دیگر به شما تبریک می‌گویم. ان‌شاءالله ثابت‌قدم و استوار باشید و بتوانیم تا زمانی که خداوند اجازه می‌دهد و فرمان هست، در این مسیر باقی بمانیم؛ مسیری که هم برای خودمان، هم خانواده‌مان و هم جامعه‌مان مفید و سازنده باشد.

عکس: همسفر علی (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر محمد حسن (لژیون نهم)
تنظیم وارسال: همسفر هادی (لژیون دوم)