در کنگره۶۰، اعتیاد تنها یک مشکل فردی تلقی نمیشود، بلکه یک بیماری خانوادگی است که تمام اعضای خانواده، به ویژه همسفر را تحت تأثیر قرار میدهد. به همین دلیل، همسفر نقش بسیار مهم و تعیین کنندهای در مسیر درمان مسافر دارد. همسفر در گذشته، ناخواسته و از روی ناآگاهی، ممکن است با رفتارهایی مانند سرزنش، کنترل بیش از حد، ترحم یا عصبانیت، به تداوم مصرف مسافر کمک کرده باشد، اما در کنگره۶۰، همسفر با آموزش و آگاهی میآموزد که ابتدا باید خودش درمان شود تا بتواند همراه مؤثری برای مسافر باشد. یکی از مهمترین نقشهای همسفر، ایجاد آرامش و تعادل در محیط خانواده است. مسافری که در مسیر درمان قرار دارد، نیازمند فضایی امن، بدون تنش و به دور از قضاوت است. همسفر با تغییر نگرش و اصلاح رفتارهای خود، میتواند این بستر مناسب را فراهم کند.
همسفر در کنگره۶۰ یاد میگیرد که مسئولیت درمان مسافر را بر عهده نگیرد؛ بلکه اجازه دهد مسافر با راهنما و قوانین کنگره، مسیر درمان خود را طی کند. این عدم دخالت، به مسافر کمک میکند تا مسئولیتپذیر شود و به تواناییهای خود ایمان بیاورد. از سوی دیگر، همسفر با حضور منظم در جلسات، گوش دادن به سیدیها و اجرای آموزشها، به رشد شخصیتی میرسد که نتیجه آن افزایش صبر، محبت آگاهانه و درک صحیح از بیماری اعتیاد است. این رشد، نه تنها به درمان مسافر کمک میکند؛ بلکه موجب آرامش و سلامت خود همسفر نیز میشود. در نهایت، میتوان گفت همسفر در کنگره۶۰، با آموزش و تغییر جهانبینی خود، از یک فرد آسیب دیده به یک همراه آگاه تبدیل میشود؛ همراهی که بدون دخالت و اجبار، با عشق و دانایی، نقش مهمی در درمان و رهایی مسافر دارد.
نویسنده: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر شیدا رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
52