سلام دوستان حمیده هستم، مسافر؛ آخرین آنتی ایکس مصرفی شیره خوراکی، ۱۷۵ روز است که سفر میکنم با روش DST، داروی شربت OT، راهنما آقای هادی ثالثیان، لژیون ۱۴ شعبه بنیان مشهد، ورزش شنا، مقدار داروی در حال مصرف ۲ سیسی.
معمولاً انسانهایی که تجربه سفر دارند، اگر از ایشان سؤال شود خواهند گفت که سفر بهتنهایی کمی سخت و خستهکننده است؛ چراکه سفر قابلپیشبینی نیست و مشخص نمیباشد چه وقایع و مسائلی پیش خواهد آمد. گاهی انسان در سفر مستأصل میشود و به دنبال پناهگاه و تکیهگاهی میگردد تا بتواند مشکلات مسیر را آسانتر و راحتتر حل کرده و با آنها کنار بیاید. همه انسانها تکیهگاههای متعددی دارند و میتوانند در مواقع ضروری از آنها کمک خواسته و مشکل خود را رفع نمایند؛ اما در سفر قضیه متفاوت است. کسانی که تجربهٔ سفرهای تنهایی را دارند، قطعاً خاطراتی تلخ و سخت نیز در دفتر خاطراتشان ثبت کردهاند؛ اما درمان در کنگره که به یک سفر تشبیه شده است؛ مسافری که این مسیر را بهتنهایی طی میکند، حتماً با مسافری که همسفر و همراه دارد، تجربهای کاملاً متفاوت خواهد داشت. آمار و اسناد در هر کاری بیانکننده و اثباتکنندهٔ درستی یا نادرستی موضوع است و در کنگره نیز این قاعده و قانون حاکم است؛ چراکه آمار و اسناد نشان میدهد مسافرانی که در کنگره همسفر داشتهاند، سفری بهمراتب آسانتر و از آن مهمتر، سفری باکیفیتتر را تجربه کرده و با فراغ بال بیشتری به خط پایان رسیدهاند. همسفر در کنگره، بر اساس آموزشهایی که دریافت میکند، میتواند مسافر خود را در شرایط بحرانی پشتیبانی و همراهی کند و از گذرگاهها و بزنگاههای خطرناک عبور دهد؛ آنگاه که مسافر از جادهای لغزنده، با اتومبیلی فرسوده و در دمای منفی ۶۰ درجه عبور میکند، همسفر همراه و همگام اوست و قوت قلبی میشود تا دوباره به درهٔ تاریکیها و ترسِ سقوط بازنگردد و جالب آنکه در کنگره، گاهی قصهٔ همسفران از قصهٔ مسافر، جالبتر و قابلتأملتر است و این خود جای بسی شگفتی دارد. به امید روزی که مسافران کنگره، با تمام وجود قدر و منزلت همسفران خود را بدانند و در مسیر رفع و جبران خسارتهای مختلف، اعم از مالی، جسمی، روحی و روانی آنان بکوشند و طعم خوش زندگی را در کنار همسفران خود تقسیم کنند. با سپاس از عزیزانی که مشارکت مکتوب من را مطالعه فرمودند.
مرزبان خبری: مسافر وحید
ویرایش و ارسال: مسافر نوید نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
12