بازیابی آرامش

جلسه ششم از دوره شانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی چرمهین ویژه مسافران با استادی راهنما مسافر هوشنگ، نگهبانی مسافر ابراهیم و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه " وادی یازدهم و تأثیر آن بر روی " پنجشنبه 4 دی 1404 ساعت 16 آغاز بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، هوشنگ هستم، یک مسافر،  مادر مسیر زندگی، چه به درستی و چه به اشتباه، همواره در طوفان‌ها ابزاری به نام موج‌شکن در اختیار داشتیم. (اگر امواج را مشکلات زندگی در نظر بگیریم، موج‌شکن ما مصرف مواد بود.) اما در این سفر، همسفرانی در کنار ما بودند که با وجود مشکلات مشترک، در این دریای مواج، دستاویزی برای بازیابی آرامش پس از تلاطم‌ها نداشتند و تقریباً بی‌دفاع و بدون سپر با سختی‌ها روبه‌رو بودند. اکنون بر عهدهٔ من مسافر است که در صدد جبران زحمات و صبوری این عزیزان برآیم.

انسان‌ها در مواجهه با ناملایمات زندگی معمولاً دو نوع برخورد دارند:
برخورد با محبت: که طبیعتاً پاسخی محبت‌آمیز در پی خواهد داشت.
برخورد با خشم: که دریافت پاسخی خشم‌آلود نیز اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
البته باید توجه داشت که انسان متعالی در برابر همنوعانش مانند آینه عمل نمی‌کند؛ او مانند دستگاه بازیافت است که دریافتی‌اش هرچه باشد، فارغ از خوب یا بد بودن، محصولی خوب و مفید تولید می‌کند. یعنی حتی در مقابل رفتار نامناسب دیگران، آرامش خود را حفظ کرده و پاسخی مناسب و محبت‌آمیز می‌دهد که قاعدتاً تأثیر مثبت بیشتری را به دنبال خواهد داشت.
وادی یازدهم می‌گوید: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، سرانجام به بحر و اقیانوس منتهی می‌شوند.»
یک چشمه از ابتدای جوشش و حرکت، فقط خیر و برکت به همراه دارد. وجود این چشمه قطعاً نیازمند منابع آبی در بالادست است که این منابع عمدتاً محصول نزولات آسمانی هستند.
آنچه که موجبات حرکت آب چشمه را فراهم می‌کند، سراشیبی و اختلاف ارتفاع است. این «سراشیبی» برای شتاب‌گیری و حرکت در کنگره، به معنای پایین آمدن از مواضع نادرست قبلی، سقوط از قلهٔ استغنای دروغین درون و خدمت کردن است.
خدمت در جهت ارتقاء و گسترده کردن مرزهای انسانیت و خوبی است. انسان خدمتگزار از خوشحالی دیگران شادمان می‌شود و از غم همنوعانش نه تنها اندوهگین، بلکه در صدد ارائهٔ راهکاری برای سبک کردن بار آن غم برمی‌آید.
تسلیم و پایداری، سوغات وادی یازدهم، «افتادن نقاب از چهرهٔ شیطان» است.
شعر دوران دبستان را به خاطر دارم که بیانگر اهمیت روانی و انعطاف‌پذیری در مواجهه با مشکلات زندگی است. به جای تکرار «چرا، چرا» در برابر سختی‌ها، باید تسلیم بود، آن را فرصتی برای ارتقاء تلقی کرد، از کنار آن گذشت، تجربهٔ حل مشکل را به دست آورد و به مسیر ادامه داد:

«گرت پایداریست در کارها،.            شود سهل پیش تو دشوارها.»

تایپ : مسافر حسین، مسافر احسان لژیون دوم

ارسال : مسافر عسگر