زندگی کردن مانند دوچرخه سواری است

دوازدهمین جلسه از دور چهارم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی لامرد، با استادی مسافر عبدالرضا، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر غلامرضا با دستور جلسه‌ «وادی یازدهم: چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» روز پنجشنبه ۴ دی‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، عبدالرضا هستم یک مسافر.
به تمامی عزیزانی که در این جلسه حضور دارند، خدا قوت عرض می‌کنم. خداوند متعال را بابت نعمت سلامتی که بالاترین نعمت است و نعمتی والاتر از آن وجود ندارد، شاکرم.
از جناب مهندس دژاکام که همچون چراغی پُرنور مسیر را برای ما به‌خوبی روشن می‌کنند صمیمانه سپاسگزارم. همچنین از دیده‌بان محترم، آقای علی خدامی که دو روز پیش در نمایندگی حضور یافتند و سخنان ارزشمندی ارائه دادند، تشکر ویژه دارم. انرژی آن جلسه شامل حال تمام کسانی شد که حضور داشتند و حقیقتاً روزی بسیار پُرانرژی بود.
از آقا پوریا و لژیون مرزبانی که مسئولیت استادی جلسه را به بنده واگذار کردند نیز کمال تشکر و قدردانی را دارم.

دستور جلسه امروز ما درباره وادی یازدهم است؛ «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند». همیشه با خودم می‌گویم چرا مهندس وادی‌ها را هر سال تکرار می‌کنند؟
من در ابتدا نمی‌دانستم وادی‌ها تا چه اندازه بر روی من اثر می‌گذارد. این تأثیرگذاری بسیار آرام و تدریجی است؛ به‌گونه‌ای که خودمان متوجه آن نمی‌شویم.
من از سال ۱۴۰۲ که وارد کنگره شدم تا امروز که در زمستان ۱۴۰۴ قرار داریم، دیدگاهم کاملاً تغییر کرده و این تغییرات به‌صورت تدریجی اتفاق افتاده، اما چون آرام بوده، کمتر آن را احساس کرده‌ام.
مهندس می‌فرمایند: زندگی مانند دوچرخه‌سواری است؛ تا زمانی که رکاب می‌زنیم حرکت می‌کنیم و به محض اینکه رکاب زدن را متوقف کنیم، دوچرخه هم می‌ایستد و سقوط خواهیم کرد. زندگی ما نیز باید همواره در حرکت باشد.
در جامعه افرادی هستند که اطلاعات چندانی ندارند و در کنار آن‌ها کسانی وجود دارند که بسیار آگاه و باسوادند، اما از دانسته‌های خود استفاده نمی‌کنند؛ اما افرادی در زندگی شخصی موفق می‌شوند که اطلاعات مفیدی را که به دست آورده‌اند، در عمل و در زندگی به‌کار می‌گیرند.
ما قرار است چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان باشیم؛ قرار نیست دانسته‌هایی را که کسب می‌کنیم، بدون استفاده مفید رها کنیم.
اینجا جای تمرین است. هفته آینده، هفته همسفر است؛ باید تلاش کنیم همسفران خود را به جلسات دعوت کنیم تا آن‌ها نیز از این مجموعه بهره‌مند شوند و در زندگی رشد کنند.
اگر همسفران در جلسات حضور نداشته باشند، به‌تدریج در زندگی خانوادگی تضاد ایجاد می‌شود. به‌طور خلاصه، اگر شما در خانه به زبان انگلیسی صحبت کنید و همسفر شما فارسی بداند، طبیعی است که حرف یکدیگر را متوجه نخواهید شد و درک متقابل شکل نمی‌گیرد.
از همه شما عزیزان که به صحبت‌های بنده گوش دادید صمیمانه سپاسگزارم.

نگارش: مسافر غلامرضا (لژیون یکم)
ویرایش: مسافر امیر (لژیون دوم)
عکس: مسافر رضا (لژیون دوم)
ارسال: مسافر محمود (دبیر سایت)