سپاسگزار و قدردان آقای مهندس حسین دژاکام هستم که مجوز تشکیل گروه خانواده را صادر نمودند؛ همچنین تشکر از خانم آنی بزرگ که مسئولیت دیدهبانی کنگره همسفران خانم را در پاییز 1378 به عهده گرفتند. جشن همسفر را به همسفران بنیان کنگره۶۰، آقای امین دیدهبان محترم، خانم آنی و خانم شانی تبریک میگویم.
غم و غصهای بر روی دوش همسفر سنگینی میکند که ناخواسته اعتیاد وارد زندگی او شده است؛ کسیکه اعتیاد، موادمخدر و حتی فرد معتاد را نمیشناسد. بسیاری از ما خیلی سختی کشیدیم تا از خواب بیدار شدیم و افیون را شناختیم وآن وقتی بود که دیگر تحمل خودمان را هم نداشتیم و مصرف کنندهای که با کوچکترین مسئلهای در آستانه آشوب قرار میگرفت و هیچ چیز جز مواد، نمیتوانست او را آرام کند؛ من هم همینطور با تفاوت اینکه من چیزی جز یاد خداوند بزرگ نداشتم که آرام شوم و این قضیه سلسلهوار تکرار میشد.
مشکل ما انسانها این است که همیشه میگوئیم: تو باید طوری عمل کنی که من میخواهم ولی اینطور نیست؛ رفتار وکردار هرکس برگرفته از تفکر و تعقل خودش است. مسئله آزادی انسان نیز ادارای اهمیت است، آن چیزی که انسانها را به هم پیوند میزند؛ پیمان و قراردادهایی است که قابل احترام هستند. پیوند آسمانی بین مسافر و همسفر است که آنها را کنار هم نگه داشته است اگر به آن احترام نگذارند و خانواده برایشان مهم نباشد؛ درد، رنج و بیتفاوتی بهوجود میآید و گریبانشان را میگیرد.
در جمعیت احیای کنگره۶۰، آقای مهندس حسین دژاکام به واسطه اهمیتی که برای خانواده قائل هستند؛ گروه همسفران خانم را راهاندازی کردند؛ همسفران را ترغیب کردند که بایستی همراه مسافر خود سفر کنند و آموزش ببینند در غیر اینصورت از آگاهی و تعادل لازم برخوردار نمیشوند.
وقتی به کنگره آمدم از خداوند تقاضا کردم که به من توان دهد تا سهم از دست رفته خود را پس بگیرم و قدرت مقابله با نیروهایی مانند: ترس، نفرت،خشم و...را که باعث محرومیت من از شادی و آرامش شده بود را به من عطا فرماید. از ضروریات است که همسفر سفرش را در کنگره آغاز کند و تحت آموزشهای کنگره قرار بگیرد و آنقدر صبر کند تا روزی که مسافرش درست سفر کند. وجود خانواده در کنگره اول برای کمک به خود و بعد مسافر است. مسافر باید همسفرش را به کنگره بیاورد؛ هم برای جبران مافات و هم اینکه همسفر نیز آموزش ببیند تا بدون نگاه به گذشته، بدون کینه و نفرت به امید آینده راه را در پیش بگیرد و با کاربردی کردن آموزشهای جهانبینی به معرفت و بیداری برسد. عذرخواهی، تشکر و قدردانی کردن را یاد بگیرد. دقیقا همه جشنهای کنگره و جشن همسفر بر پا میشوند که تشکر کردن را یاد بگیریم.
سپاسگزاری و تشکر کردن در سه مرحله انجام میشود؛ اول: تشکر قلبی، دوم: قدردانی زبانی که بگوئیم، متشکرم و سوم: با عمل مانند: هدیه دادن و کمک کردن است که رسم قشنگی که آقای مهندس حسین دژاکام، در کنگره ابداع کردند، پاکت دادن است.
آقای حکیمی در کارگاه آموزشی نمایندگی بابا طاهر گفتند: «این جشنها برپا میشود تا تشکرکردن را یاد بگیریم؛ در جشن همسفر میخواهیم با عمل بگوئیم که دستتان درد نکند که ما را تحمل کردید.» و همچنین آقای خدامی دیدهبان محترم در نمایندگی هیدج گفتند: «روز جشن همه باید از همسفرهای خودمان به نحو احسنت تقدیر و تشکر کنیم، چرا که ما به آنها بسیار بدهکار هستیم.»
در پایان تشکر میکنم از بنیان کنگره۶۰ که با قوت گرفتن از قدرت مطلق حرکت خود را آغاز کردند و جمعهای ساعت یک بعدازظهر، خبر مسرت بخشی را به همسفر خود دادند، مبنی بر اینکه سه روز است که از مواد استفاده نکردهاند. سپاسگزارم از خانم آنی بزرگ که درجشن رهایی آقای حکیمی فرمودند: «درهر کجا که کنگره۶۰ وجود دارد، عزیزان بدانند که تنهانیستند؛ اگر همسفری ندارید، بدانید بدون همسفر هم میشود سفر کرد، ما همه همسفران یکدیگر هستیم.»
«جشن هفته همسفر مبارک »
منابع: سایت جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰، سخنان دیدهبانان
نویسنده: همسفر اشرف
ارسال: همسفر پرتو رهجوی راهنما همسفر آسیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی عمانسامانی شهرکرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
121