وادی یازدهم؛ نقشه راه رهایی از سکون تا جوشش

دوازدهمین جلسه از دور چهاردهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی بیرجند، ویژه مسافران و همسفران با استادی مسافر محمدرضا، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر میلاد با دستور جلسه« وادی یازدهم: چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» در روز پنجشنبه ۴ دی ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

خدای بزرگ را شاکرم که یک‌بار دیگر این فرصت را در اختیار بنده قرار داد تا در این جایگاه خدمتی حضور داشته باشم و از این مسیر، آموزش بگیرم. لازم می‌دانم از راهنمای محترم خود، گروه مرزبانی، دبیر و نگهبان جلسه صمیمانه تشکر کنم که این فرصت خدمت و یادگیری را برای بنده فراهم نمودند.

وادی یازدهم با عنوان «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند» برای منِ مسافر، نقشه راهی روشن است؛ وادی‌ای که ابتدا و انتهای مسیر را مشخص می‌کند و به من یادآور می‌شود که انسان دارای قدرت انتخاب و اختیار است. این اختیار به من امکان می‌دهد که مسیر ارزشی یا ضدارزشی را انتخاب کنم. این وادی، هم امید است و هم نوید؛ به‌ویژه برای مسافری که تازه وارد مسیر رهایی شده است.

اگر قرار است به رهایی برسم، ابتدا باید پروتکل درمان خود را بپذیرم؛ یعنی مجموعه کنگره ۶۰، راه و روش درمان و آموزش‌های آن را با تمام وجود قبول کنم. پذیرش این مسیر مستلزم کنار گذاشتن منیت، پذیرش بیماری اعتیاد و ورود با ذهنی خالی و پذیرنده است؛ با این آگاهی که مسیر درمان، مسیری همراه با سختی‌ها، فراز و نشیب‌ها و در عین حال، لحظات حال خوش است.

من پذیرفته‌ام که باید در این مسیر، به چشمه‌ای جوشان تبدیل شوم؛ زیرا چشمه‌ای که جوشش نداشته باشد، به‌مرور خشک می‌شود. انسان نیز اگر در سکون بماند، دچار رکود می‌شود. حرکت، پویایی و استمرار در مسیر، شرط رسیدن به برداشت و نتیجه است. این وادی به من نشان می‌دهد که اگر از مسیر اصلی منحرف شوم و به بیراهه بروم، انتهای آن حال خوشی نخواهد داشت.

حال خوشی که امروز تجربه می‌کنم، حالی است که در بیرون از کنگره و حتی در سیزده سال مصرف مواد، هرگز آن را تجربه نکرده بودم. آن دوران، دوران سکون بود و سکونی که به‌درستی به لجن تشبیه می‌شود. اکنون بسیاری از واقعیت‌ها برایم آشکار شده و متوجه اشتباهات گذشته‌ام شده‌ام؛ اشتباهاتی که ریشه در نداشتن دانش و آگاهی داشت.

اگر قرار است به چشمه‌ای جوشان و رودی خروشان تبدیل شوم، باید به‌دنبال کسب علم و عمل صالح باشم؛ و خوشبختانه تمام این آموزش‌ها در مجموعه کنگره ۶۰ فراهم است. همه‌چیز به انتخاب و خواست خود من بستگی دارد. نمی‌توانم صرفاً با این تصور که مصرف مواد را کنار گذاشته‌ام، مسیر را تمام‌شده بدانم؛ زیرا چنین تفکری می‌تواند مرا به شرایط گذشته بازگرداند.

قدردانی از داشته‌های امروز، شرط حفظ آن‌هاست. اگر شاکر نباشم، این نعمت‌ها از من گرفته خواهد شد. حال خوب امروز من، حاصل زحمات و تلاش‌های بی‌وقفه تمامی خادمان و دست‌اندرکاران این مجموعه است؛ افرادی که بسیاری از آن‌ها دیده نمی‌شوند اما نقش اساسی در رسیدن ما به آرامش و حال خوش دارند.

امروز دیگر نیازی به دروغ گفتن ندارم؛ زیرا مصرفی در کار نیست. دروغ، غیبت و رفتارهای نادرست، همه از دوران مصرف نشأت می‌گرفت. اکنون با صداقت، پرهیز از غیبت و درست‌زیستن، حس و حال بهتری را تجربه می‌کنم و بابت همه این نعمت‌ها، خداوند را شاکرم.

در پایان، از تمامی عزیزانی که در این مجموعه زحمت می‌کشند صمیمانه قدردانی می‌کنم و از شما نیز به‌خاطر سکوت و توجه‌تان سپاسگزارم.

مرزبان خبری: مسافر جلیل
تایپ: مسافر محمدحسین لژیون یکم
عکاس: مسافر محمدحسن لژیون یکم
ویرایش و ارسال خبر: مسافر جواد لژیون سوم