قدردانی واقعی از کنگره؛ تلاش برای حفظ و گسترش کنگره 60

گفتگویی صمیمانه با دیده بان محترم، آقای جواد فلاح؛

با عرض سلام و خیرمقدم، جایگاه خدمتی دیده بانی را به شما تبریک می گوییم و از اینکه یک بار دیگر شما را در نمایندگی بیرجند می بینیم، بسیار خرسند و خوشحالیم.

1- لطفاً به رسم کنگره خودتان را معرفی نمایید:

با ده سال تخریب وارد کنگره شدم. آخرین آنتی ایکس مصرفی، تریاک. مدت سفر، 10 ماه. روش درمانی، روش DST. راهنمای بنده، آقای بابک لطفی، رشته ورزشی، کشتی. مدت رهایی، 13 سال و یک ماه. همچنین سفر نیکوتین را نیز انجام داده‌ام، به راهنمایی آقای امیر قدیری و مدت رهایی ازنیکوتین، 11 سال می باشد.

2– در ابتدا راه‌اندازی نمایندگی بیرجند توسط شما انجام گردید. چه عواملی باعث شکل گیری این اتفاق شد؟

در پاسخ به این سؤال که چه چیزی باعث شد این اتفاق رقم بخورد، باید عرض کنم که مسئله خاص و ویژه‌ای نبود. کنگره ۶۰ در حال فعالیت بود، از ما درخواست شد و ما هم تلاش کردیم و حضور پیدا کردیم و به لطف خداوند، نمایندگی بیرجند راه‌اندازی شد.

3-  روند توسعه و پیشرفت نمایندگی بیرجند را تا کنون چگونه ارزیابی می کنید و چه توصیه ای در جهت پیشرفت و ارتقاء نمایندگی دارید؟

برای تمامی نمایندگی ها - چه در نمایندگی بیرجند و چه در سایر نمایندگی‌ها- در نهایت، کنگره ۶۰ یک ساختار واحد دارد، اما شرایط هر نمایندگی با توجه به اقلیم، جغرافیا و فرهنگ مناطق مختلف، متفاوت است. بازخوردها نیز در اقلیم‌ها و فرهنگ‌های گوناگون، یکسان نیست. نمایندگی بیرجند هم از این قاعده مستثنی نیست و روند طبیعی خود را با توجه به فرهنگ، ویژگی‌ها و شرایط منطقه‌ای طی می‌کند.
به نظر بنده، روند توسعه و رشد نمایندگی بیرجند بد نبوده است. با توجه به شرایط موجود، لازم است اعضا تلاش کنند تا این موهبت و این اتفاق ارزشمندی که در شهرشان رخ داده است، افراد بیشتری بتوانند از آن بهره‌مند شوند و حتی این حرکت به شهرهای دیگر نیز توسعه پیدا کند تا شهرهای دیگر هم بتوانند از این سیستم استفاده کنند.

4- با توجه به دستور جلسه «در کنگره 60 چگونه قدردانی می‌کنیم؟» دیدگاه و پیام شما چیست؟

انسان نسبت به هر چیزی که به دست می‌آورد، اگر آن چیز ارزشمند و خوب باشد، بهترین نوع قدردانی این است که تلاش کند دیگران نیز از آن موهبت و نعمت بهره‌مند شوند. بهترین قدردانی که هر یک از ما می‌توانیم نسبت به موهبت کنگره ۶۰، سلامتی و درمان انجام دهیم، این است که در جهت حفظ این سیستم و رشد و توسعه آن تلاش کنیم و کمک کنیم تا انسان‌های بیشتری بتوانند از این موهبت برخوردار شوند.

5– در مصاحبه ای که سال  1393 و در جایگاه مرزبانی انجام داده بودید، آرزو کرده بودید روزی در مکانی متعلق به کنگره 60 در نمایندگی مشهد خدمت گزار باشم. اکنون که در جایگاه دیده بانی قرار دارید، چه حس و برداشتی از این مسیر دارید؟

در این زمینه لازم می‌دانم عرض کنم که ما در کنگره ۶۰، مفهومی به نام بالاترین یا پایین‌ترین خدمت نداریم. خدمت تعریف مشخصی دارد و آن کاری است که انسان بدون توقع و چشم‌داشت برای دیگران انجام می‌دهد. در این مسیر تفاوتی نمی‌کند فرد در چه جایگاهی باشد؛ نگهبان نظم، مسئول نشریات، سایت، اوتی، دبیر، نگهبان، مسافر سفر اول یا سفر دوم، مهماندار، ایجنت، مرزبان یا دیده‌بان؛ همه این جایگاه‌ها در همین چارچوب تعریف می‌شوند.
بالا و پایین بودن خدمت به نیت انسان بازمی‌گردد؛ به نیتی که با آن خدمت می‌کند و توقعی که دارد. هرچه خدمت بی‌توقع‌تر، خالص‌تر و سالم‌تر باشد، قطعاً برداشت بیشتری نیز نصیب فرد خواهد شد.

6– جایگاه دیده بانی و مسئولیت های آن را چگونه می بینید و برای ایجاد تعادل میان خدمت، خانواده و کار چه توصیه ای دارید؟

بدیهی است که برقرار کردن تعادل، خود یک توانایی است و همه ما در هر جایگاهی که هستیم، باید بتوانیم میان خانواده، کنگره، کار و مسئولیت‌ها تعادل برقرار کنیم و شرایط را بسنجیم.
لازم و ضروری است به این موضوع اشاره کنم که تعادل میان خانواده و کنگره از اهمیت بالایی برخوردار است. البته شرایط و جایگاه‌ها ممکن است متفاوت باشد و در برخی موقعیت‌ها، اولویت‌ها تغییر کند؛ اما در هر حال، انسان باید تلاش کند تعادل را حفظ نماید. این موضوع یکی از آموزش‌هایی است که ما می‌توانیم از خدمت در کنگره ۶۰ یاد بگیریم و در زندگی خود به کار ببندیم.

7– چه توصیه ای برای مسافران سفراول و سفردوم دارید؟

از مسافران سفر اول و سفر دوم می خواهم که سفر کنند. توصیه من به مسافران سفر اول این است که همواره پیام سفر اول را به‌عنوان الگوی خود مدنظر داشته باشند و با دقت توجه کنند که کنگره ۶۰ چه پیامی برای آن‌ها دارد. لازم است این پیام‌ها را بشنوند، درک کنند و در مسیر آن‌ها حرکت نمایند.
همچنین توصیه من به مسافران سفر دوم این است که پیام سفر دوم را به‌خوبی مورد توجه قرار دهند و با دقت بررسی کنند که کنگره ۶۰ در این مرحله چه پیامی برای آن‌ها دارد. شنیدن این پیام‌ها، توجه به آن‌ها و حرکت در مسیرشان، می‌تواند راهگشای ادامه مسیر باشد.

8– در پایان، ضمن تشکر و قدردانی از اینکه وقت خودتان را در اختیار ما قرار دادید، اگر نکته یا پیامی مدنظر دارید که لازم است با اعضا درمیان بگذارید، بفرمایید.

نکته خاصی وجود ندارد. با توجه به دستور جلسه‌ای که در این هفته مطرح است، امیدوارم همه ما بتوانیم خودمان و اطرافیانمان را بهتر بشناسیم. بسیاری از چیزها را داریم که ممکن بود نداشته باشیم و بسیاری از چیزها را نداریم که می‌توانستیم داشته باشیم. همه این موارد در چارچوب تلاش ما، حکمت خداوند و نعمتی است که به ما عطا شده است.
امیدوارم قدر این نعمت‌ها را بدانیم و در هر لحظه و در هر شرایط، بهترین انتخاب را انجام دهیم.

از اینکه تا پایان این گفتگو با ما همراه بودید، صمیمانه سپاس گزاریم.

مصاحبه و ارسال خبر: مسافر جواد لژیون سوم