خدمتگزاری، کامل‌ترین شکل قدردانی در کنگره 60

جلسه چهاردهم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی بندرعباس با استادی مسافر عیسی و نگهبانی راهنما مسافر سبحان و دبیری مسافر محمود با دستور جلسه "در کنگره 60 چگونه قدردانی می‌کنیم؟" در روز پنج‌شنبه بیست و هفتم آذر ماه 1404 راس ساعت 17:00 آغاز  بکار کرد:

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خدا را شاکرم که توفیق حضور در این جایگاه و آموزش زیر این سقف نصیبم شد؛ جایگاهی که تصور نمی‌کردم به این زودی آن را تجربه کنم. دستور جلسه «در کنگره 60 چگونه قدردانی می‌کنیم؟» است و همان‌طور که جناب مهندس تأکید می‌کنند، نباید آن را پیچیده کرد. شکرگزاری از کارهای کوچک آغاز می‌شود؛ از همان لحظه‌هایی که در خانواده، در جامعه و حتی با یک تشکر ساده، ارزش عمل دیگران را درک می‌کنیم.
شکرگزاری در نقطه اول متوجه خداوند است. خداوند انسان را با تمام داده‌ها و ناداده‌ها آفرید؛ جسم، روح، اندیشه و ساختاری شگفت ‌انگیز که حتی در سطح سلولی، نشانه قدرت مطلق است. زمانی که انسان شکرگزار است، یعنی به آنچه در وجودش قرار داده شده آگاه شده و ارزش آن را دریافته است. غفلت از این داشته‌ها، خود نوعی ناسپاسی است.

من زمانی قدر این نعمت‌ها را ندانستم و با اعتیاد، به جسم و روحی که به من عطا شده بود آسیب زدم. نیروهای منفی باعث شدند ارزش سلامتی و زندگی را نبینم. آرزوهای ساده‌ای مانند بیدار شدن صبح زود و لذت بردن از زندگی را از دست دادم؛ تا زمانی که با آموزش و آگاهی وارد کنگره شدم و از تاریکی به روشنایی بازگشتم.
ورود به کنگره، لطف دوباره خداوند بود؛ لطفی که به واسطه یک انسان محقق شد. همان‌طور که آموزش می‌گیریم، خداوند بسیاری از امور را از طریق انسان‌ها انجام می‌دهد و شکرگزاری از واسطه‌ها، عین شکرگزاری از خداست. قدردانی از کسی که مسیر را نشان می‌دهد، بخشی از رشد انسان است و نباید از آن غفلت کرد.

شکرگزاری در کنگره تنها به زبان محدود نمی‌شود؛ عمل نیز دارد. خدمتگزاری، نوشتن، حضور، نظم، احترام به خدمتگزاران و کمک در حد توان، جلوه‌های عملی قدردانی است. حتی کوچک‌ترین خدمت، نشانه درک ارزش این مسیر است و همین اعمال ساده، انسان را در مسیر درمان و ماندگاری در کنگره تثبیت می‌کند.
در نهایت، قدردانی حقیقی زمانی شکل می‌گیرد که انسان چیزی را دوست داشته باشد. وقتی کنگره را دوست بداریم، به‌طور طبیعی برای آن خدمت می‌کنیم، می‌بخشیم و ارزش آن را حفظ می‌کنیم. مبلغ‌ها و ظاهرها مهم نیست؛ نیت، دل‌نوشته و عمل ارزشمند است. خدمتگزاری، یکی از پایه‌های ماندن، رشد کردن و رسیدن به رهایی است.

تایپ، ویراستاری، ارسال: مسافر سجاد رهجوی راهنما مسافر علیرضا

عکس: مسافر علی رهجوی راهنما مسافر بختیار