شکرگزاری، عامل افزایش نعمت و تداوم برکت در مسیر درمان

جلسه نهم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی بندرعباس با استادی مسافر پهلوان قاسم و نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر شاهین با دستور جلسه "در کنگره 60 چگونه قدردانی می‌کنیم؟" در روز سه‌شنبه بیست و پنجم آذر ماه 1404 راس ساعت 17:00 آغاز  بکار کرد:

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا لازم می‌دانم از نگهبان محترم جلسه، جناب آقای عباس، تشکر کنم که فرصت خدمت در این جایگاه را در اختیار بنده قرار دادند و خداوند را شاکرم که توفیق حضور دوباره در کنگره 60 و بهره‌مندی از آموزش‌ها را نصیبم کرد. دستور جلسه این هفته «در کنگره 60 چگونه قدردانی می‌کنیم؟» است و قدردانی به معنای درک ارزش کارها و نعمت‌هایی است که برای ما فراهم شده و شکرگزاری نسبت به آن‌هاست.

بسیاری از ما انسان‌ها معمولاً به نداشته‌ها توجه می‌کنیم و نیمه خالی لیوان را می‌بینیم، تا زمانی که نعمتی در اختیار ماست، آن را عادی تلقی می‌کنیم، اما زمانی که دچار کمبود یا فقدان می‌شود، تازه به ارزش آن پی می‌بریم. نمونه آن داروی OT است که تا زمانی که در دسترس بود، قدر آن دانسته نمی‌شد، اما با کمیاب شدنش، اهمیت آن برای همه آشکار شد.
انسان‌ها اغلب درخواست‌هـای فراوان دارند، اما تعداد افرادی که پس از برآورده شدن خواسته‌ها سپاسگزاری می‌کنند بسیار اندک است. قدردانی و شکرگزاری رفتاری است که باید آگاهانه در ما شکل بگیرد. بسیاری از نعمت‌ها آن‌قدر ساده و همیشگی به نظر می‌رسند که متوجه عظمت آن‌ها نمی‌شویم، در حالی که اگر از انسان گرفته شوند، حاضر است بهای سنگینی برای بازگشت آن‌ها بپردازد.

کفران نعمت، انسان را از داشته‌هایش دور می‌کند و شکر نعمت، موجب افزونی آن می‌شود. اگر فردی بارها به ما نیکی کرده باشد، نباید با یک رفتار خلاف میل، تمام آن خوبی‌ها را نادیده بگیریم. این نگاه، نگاه ناسپاسانه‌ای است که نتیجه‌ای جز تخریب روابط و از بین رفتن برکت ندارد.
شکرگزاری سه مرحله دارد؛ شکر زبانی، شکر قلبی و شکر عملی و این آموزش را بسیاری از ما در کنگره شصت آموخته‌ایم. تجربه نشان داده است که قدردانی، هم انرژی مثبت ایجاد می‌کند و هم مسیرها را هموارتر می‌سازد. حتی در تعامل با مسئولان و افراد بیرون از کنگره نیز این فرهنگ شکرگزاری آثار ملموس و سازنده‌ای به همراه داشته است.

یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی برای ما، وجود کنگره شصت است. نعمتی که ارزش آن گاه تنها در زمان دوری یا محرومیت از آن درک می‌شود. قدردانی در کنگره هم بُعد معنوی دارد و هم بُعد مادی؛ احترام به راهنمایان، خدمتگزاران و اعضا، و نیز کمک مادی در حد توان برای تداوم این مسیر. امیدوارم بتوانیم همواره قدردان این نعمت بزرگ باشیم و تا پایان عمر در مسیر کنگره 60 باقی بمانیم.

تایپ، ویراستاری، عکس و ارسال: مسافر سجاد رهجوی راهنما مسافر علیرضا