جلسه پنجم از دوره بیست و یکم از سری کارگاههای آموزش، خصوصی، کنگره۶۰، نمایندگی قیدار با استادی مسافر رضا، با نگهبانی مسافر حمید و با دبیری مسافر محسن با دستور جلسه" در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی میکنیم؟" در روز یکشنبه ۲۳ آذر ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۷ شروع به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان رضا هستم مسافر، ابتدا خدای خود را شاکر و سپاسگزارم که اذن و اجازه حضور در کنگره را به من عطا کرد، از نگهبان جلسه و گروه مرزبانی که اجازه خدمت در این جایگاه را به من دادند تشکر میکنم.
اما در مورد دستور جلسه این هفته" در کنگره۶۰ چگونه قدردانی میکنیم؟" ما در کنگره آموختیم که برای درک مطالب باید معنا و مفهوم کلمات را بدانیم و در اینجا قدر به معنای مقدار و اندازه است. اینکه چه میزان باید قدردان باشیم، همه ما در دوران مصرف آرزوی یک یا چند روز زندگی بدون مواد را داشتیم بدون دغدغهای شب بخوابیم و صبح بدون درد و خماری بیدار شویم ولی از دست هیچ کسی کاری بر نمیآمد، معلم، دکتر، مهندس، به طور کلی هیچ کدام نمیتوانستند سیستم درد مرا کنترل کنند تا بدون مواد بتوانم زندگی کنم.
ولی کنگره توانست مرا از مواد، سیگار و کلی از کارهای ضدارزشی جدا کند و یک زندگی دوباره به من هدیه کند و این اتفاق برای من یک تولدی دوباره و در کنار آنها آموزشهای درست زندگی کردن را به من آموخت، نگرش مرا نسبت به محیط پیرامون مرا را تغییر داد و این همان آموزشهای جهانبینی بود. درمان اعتیاد به روش dst به گونهای است که یک هروئینی میتواند پس از درمان در لابراتوار هروئینسازی کار کند بدون اینکه هیچ دغدغهای از مصرف دوباره آن را داشته باشد و امروز من باید بدانم در مقابل تمام این دریافتهایی که از کنگره داشتم، وظیفه من در مقابل اینها چیست؟ آیا من میتوانم جبران کنم؟
من در ابتدا باید حرمت و قوانین کنگره رعایت و به آنها عمل کنم و به حرف راهنمای خود گوش بدهم، در جلسات حضور داشته باشم و به این درک برسم که من به عنوان یک کنگرهای باید به گونهای رفتار کنم که تاثیرات درمان کنگره را در خارج از کنگره به نمایش بگذارم، چرا که مردم شیوه گفتار و رفتار ما را میبینند. هر کسی به گونهای از کنگره قدردانی میکند، یکی با حضور در لژیون سردار در بخش مالی خدمت میکند و دیگری در جایگاههای مختلف کنگره به صورت رایگان در حال خدمت است و من همیشه باید این موضوع را در نظر داشته باشم که کنگره هیچ نیازی به پول و خدمتهای من ندارد و این من هستم که به این آموزشها نیاز دارم و همه اینها را در کنگره آموزش میبینیم و با مشارکتهای خود اندوختههای خود را امتحان میکنیم تا بتوانیم در مسیر زندگی خود آن را کاربردی کنم و از تمام عزیزانی که در حق من خوبی کردند با سپاسگزاری قلبی، کلامی و بعد عملی بتوانم ذرهای از خوبیها را جبران نمایم. از اینکه به صحبتهای من گوش کردید، از شما سپاسگزارم.
تایپ: مسافر یاسر، رهجوی لژیون دهم
ویرایش: مسافر مجید، رهجوی لژیون دهم
درج و ارسال: مسافر ابوذر، راهنمای لژیون یکم
ضبط صدا و عکس: مرزبان خبری
- تعداد بازدید از این مطلب :
39