گاهی انسان میتواند نوری باشد در تاریکی مطلق. همانطوری که من در تاریکی، خواب غفلت به سر میبردم؛ از یاس، ناامیدی و تخریبهاب روانی خسته شده بودم به دنبال راهی برای درمان بودم، تا این که با کنگره۶۰ آشنا شدم. کسی که با حضورش امید را معنا کرد. برای من بنیانگذار کنگره۶۰؛ همان نوری است که خودش تجربیات، تاریکی و غفلت را تجربه کرده و از دل رنج برخواسته و چراغ راه هزاران نفر مانند من شده است. آقای مهندس حسین دژاکام دردها، رنجها را شناخته و از آنها عبور کرده و رنجها را به آموزش تبدیل کرده است. ایشان راه را پیدا کردند تا من و هزاران نفر دیگر؛ نور امید در دلمان زنده شود تا دوباره بایستیم، مسیر را کامل کنیم و به تعادل برسیم. آقای مهندس کسی هستند که به گفتهها عمل میکنند. ایشان دریافتند که درمان حقیقی؛ درمان جسم، روان و جهان بینی است.
ایشان به ما آموخت که تغییر ممکن است در صورتی که بخواهیم و حرکت کنیم. خداوند را شاکر هستم که رحمت خداوند شامل حال من شد تا بتوانم در این مکان مقدس باشم، آموزش بگیرم و به درمان برسم. من هرچه از بنیانگذار کنگره۶۰ مهندس حسین دژاکام بگویم کافی نیست. اگر قلم را به نوشتن وادارم و تمام آنچه در دل دارم بر صفحه جاری کنم، باز هم حق مطلب ادا نخواهد شد. آموزههای ایشان برای من نوری بود که در سکوت تاریکی جان گرفت، راهی را روشن کرد که سالها در خاموشی گم شده بود. ايشان چراغی هستند که با نور و روشنایی مرا از خواب غفلت به بیداری رساندند. امروز من هر گامی که با آگاهی برمیدارم یادآور نوری است که ایشان در جان من افروختند. نوری که نه خاموش میشود و نه از دل فراموش.باشد که راهی که او بنا نهاد همواره استوار باشد و چراغ دانایی، محبت در این مسیر تا همیشه روشن بماند.َ
نویسنده: همسفر منیره رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون یکم)
رابطخبری: راهنما همسفر ملیحه (لژیون یکم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیون هفتم) همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
80