آغاز مسیر رهایی

سلام دوستان، مرتضی هستم؛ یک مسافر.

آخرین آنتی‌اکس: شیشه

مدت سفر: ۴ ماه و ۱۸ روز

روش درمان: DST با شربت OT و TDS 0.4

به راهنمایی استاد عماد، لژیون پنجم، شعبه لوئی پاستور.

خدا را شکر که فرصت دوباره‌ای برای زندگی به من داد. من از تاریک‌ترین نقطهٔ زندگی‌ام یک کورسوی روشن پیدا کردم و با کلی امید پا به این مسیر گذاشتم.

از شما خدمتگزاران کنگره ممنونم که این چراغ را روشن نگه داشتید تا من هم یک چهارچوب امن در زندگی‌ام داشته باشم.

از بانی کنگره نیز سپاسگزارم که راه درمان بیماری اعتیاد را کشف کرد و با پیگیری و استمرار، این متد را ثبت نمود.

من با ناباوری کامل وارد کنگره شدم. در این ۱۷–۱۸ سالی که درگیر ترک‌های ناموفق مواد در NGOهای مختلف بودم، باورم شده بود که با کنترل مواد نمی‌شود ترک کرد؛ فقط یک مادهٔ مصرفی به مواد مصرفی قبلی اضافه می‌شود. اما با اولین تولدی که در کنگره دیدم، باورم عوض شد. با خودم گفتم: «اگر فلانی توانسته، پس من هم می‌توانم.»

افراد زیادی را در قسمت OT دیدم که با بی‌میلی کامل نسبت به مواد خدمت می‌کردند و هیچ تمایلی به مصرف نداشتند. مشارکت سفر دومی‌هایی را شنیدم که در محیط مصرف قرار گرفته بودند، کنار دوستان مصرف‌کننده حضور داشتند، اما حتی ذره‌ای میل به مصرف نداشتند. این‌ها به من انگیزه داد که در مسیرم ثابت‌قدم باشم.

دوستانی را دیدم که ۱۲–۱۳ سال است بدون مواد زندگی می‌کنند و شکل و فرم زندگی‌شان کاملاً تغییر کرده است. شخصیت اجتماعی موجهی پیدا کرده‌اند و هم جامعه و هم خانواده روی آن‌ها حساب می‌کنند. همین برایم کافی بود تا قدم جای پای آن‌ها بگذارم و مهمان این مسیر باشم و با کمک راهنمایم ادامه بدهم.

من را همیشه در زندگی تحقیر کرده بودند؛ همیشه ترس از مأمور و کاسب داشتم؛ همیشه از من سوءاستفاده شده بود. اما وارد محیطی شدم که با عشق مرا در آغوش گرفتند، به من لبخند زدند و با محبتشان در جمع راه دادند. تنها چیزی که از من خواستند این بود که بیایم، به هیچ چیز فکر نکنم و بدانم عاقبت این راه خیر و سپیدی است؛ رهایی است؛ آرامش است.

من هم خسته بودم و تمایل به درمان داشتم.

تسلیم چهارچوب قوانین کنگره هستم و امیدوارم در این مسیر ثابت‌قدم بمانم.

امیدوارم در آینده بتوانم خدمتگزار تازه‌واردین باشم. آمین

(گروه سایت نمایندگی لوئی پاستور)