دلنوشته مسافر محسن لژیون 22
بنیان کنگره ۶۰، جناب مهندس حسین دژاکام، شخصیتی است که نام او با خدمت، عشق، انساندوستی و نجات هزاران انسان گره خورده است. مهندس کسی است که از دل تاریکی، روشنایی را نهتنها برای خودش، بلکه برای همه انسانهایی که در دام اعتیاد گرفتار بودند، بیرون کشید.
او نخستین کسی است که اعتیاد را تبدیل به یک «مسئله قابل حل» کرد و ثابت نمود درمان قطعی، علمی و عملی امکانپذیر است. مهندس با شجاعت و تجربه شخصی خود، روش DST و جهانبینی را بنیانگذاری کرد؛ روشی که امروز هزاران نفر با آن به درمان و تعادل رسیدهاند و زندگی دوباره گرفتهاند.
اگر عشق، ایمان و تفکر مهندس نبود، خیلی از ما هرگز طعم آرامش، خانواده، امید و زندگی سالم را نمیچشیدیم. ویژگی مهم مهندس این است که همیشه به انسانها عزتنفس، آموزش، تفکر و اختیار میدهد. او هیچگاه خود را جدا از اعضای کنگره نمیبیند و همیشه میگوید: «من فقط راه را پیدا کردهام و دیگران آن را ادامه میدهند.»
مهندس پایههای کنگره را بر سه اصل مهم بنا کرد: «عشق»، «عقل» و «خدمت».
او اعتقاد دارد که انسان با خدمت به دیگران، کامل میشود و این موضوع را با زندگی خودش ثابت کرده است. سالها تلاش خستگیناپذیر، بدون چشمداشت، فقط برای نجات انسانها و این چیزی است که شخصیت ایشان را یگانه و استثنایی میکند.
در نگاه منِ مسافر، بنیانگذار کنگره فقط یک فرد نیست؛ او چراغی است که برای ما روشنایی آورد، امیدی که از دل ناامیدی شکوفا شد و پدری معنوی که راه درست زندگی را به ما نشان داد.
اگر امروز من و هزاران نفر دیگر دوباره روی پا ایستادهایم، نتیجه عشق، دانایی و تلاشهای شبانهروزی ایشان است.
در پایان، بزرگترین احترام به بنیان کنگره این است که راه او را ادامه دهیم: با نظم، آموزش، خدمت و حرکت. این کمترین تقدیر و تشکر از کسی است که زندگی دوباره را به ما هدیه داد.
ویراستاری و ارسال: خدمتگزاران سایت شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
72