انسان در مسیر تکامل همواره در حرکت است و تغییر،بخش جدایی ناپذیر از زندگی اوست.

سلام دوستان ابراهیم هستم یک مسافر. سپاس خداوند را که امروز نیز توفیق داد تا در کنار یکدیگر گرد هم آییم و درباره‌ وادی دهم گفت‌وگو کنیم؛ وادی‌ که می‌گوید صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است.
این جمله به ما یادآوری می‌کند که انسان در مسیر تکامل همواره در حرکت است و تغییر، بخش جدایی‌ناپذیر از زندگی اوست. برای رسیدن به این تغییر، باید از وادی اول آغاز کرد؛ از تفکر. چراکه هیچ تغییر پایداری بدون اندیشه و آگاهی رخ نخواهد داد. مهندس دژاکام نیز بارها تأکید کرده‌اند که وادی‌ها مانند آبادی‌هایی هستند که انسان باید مرحله‌به‌مرحله از آن‌ها عبور کند تا به صفت مطلوب برسد.
در گذشته من، ابراهیم، صفاتی ناپسند وجود داشت؛ از مصرف مواد تا رفتارهایی که مایه رنج خود و خانواده‌ام بودند. اما ورود به کنگره شصت و آموزش‌های مهندس باعث شد این صفات به‌تدریج از بین برود. درمان و سپس تغییر جایگاه از مصرف‌کننده به معلم، نشان داد که تغییر صفت نه‌تنها ممکن، بلکه رسیدنی است. من راه‌های بسیاری را آزموده بودم، اما نتیجه‌ای نگرفتم تا زمانی که در این مسیر قرار گرفتم و دیدم چگونه دانایی و آگاهی می‌تواند جایگزین ناتوانی و جهل شود.
تغییر صفت از کارهای بزرگ آغاز نمی‌شود، بلکه از کوچک‌ترین رفتارها شروع می‌شود؛ از یک لبخند، از احترام به دیگران، از یک بخشش ساده. همان‌گونه که مهندس می‌فرمایند، تغییر بدون آگاهی ممکن نیست؛ همان‌طور که پیش از خرید باید موجودی حساب خود را بدانیم، پیش از تغییر نیز باید دانایی و آموزش لازم را کسب کنیم. وادی سیزدهم می‌گوید: تغییر، تبدیل و ترخیص. اگر بخواهیم صفتی را عوض کنیم، باید مراحل آگاهی، تجربه و خدمت را پشت سر بگذاریم. در کنگره آموختیم که این مسیر یک نفره نیست؛ ما با همراهی یکدیگر رشد می‌کنیم. همان‌گونه که گفته‌اند، «یک دست صدا ندارد». اکنون هرکدام از ما می‌توانیم با رفتار، گفتار و کردار خود در اجتماع، نشانی از تغییر درونی‌مان باشیم.
خداوند را شاکریم که این فرصت را به ما داده تا از مسیر تاریکی به سوی روشنایی حرکت کنیم و بدانیم که تغییر صفت، شدنی است، اگر بخواهیم و در مسیر آگاهی پیش برویم. از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید از همه شما سپاسگزارم. 

تایپ: مسافر طاها لژیون۲ 

ویرایش و ارسال: مسافر بهنام لژیون۷