نعمت آموزش و حال خوش

خداوند را شاکر و سپاس‌گزارم که بهترین راهِ زندگی و آموزش را در مسیرِ زندگی‌ام قرارداد. هر روز که می‌گذرد، یاد می‌گیرم که با آموزش، تکرار و یادگیریِ بیشترِ مطالب، کنارِ مسافرم باشم تا هر دو بتوانیم با آرامشی که بعد از سفرِ اولمان به دست آوردیم، تمامِ سختی‌ها و مشکلاتی را که در مسیرِ راهمان به وجود می‌آید کنار بزنیم و به سفرِ خود با موفقیت ادامه دهیم. امروز که به گذشته نگاه می‌کنم، به آن همه ناتوانی که در مقابلِ مشکلاتی هرچند کوچک و ناچیز داشتم، خدا را شکر می‌کنم. روزگاری که در تاریکی سپری کردم، به نظرم برایم مفید بوده؛ چراکه اگر آن روزها را تجربه نمی‌کردم، اکنون قدرِ حالِ خوشِ امروزم را نمی‌دانستم. آرامش و حالِ خوشِ امروزم را مدیونِ کنگره هستم.

اکنون خوب می‌دانم که هرگز نباید در جایگاهی ثابت بمانم و باید برای آینده‌ای بهتر همیشه در حرکت بود؛ و این تغییرات است که بر تجربهٔ من می‌افزاید و توشه‌ام را برای ادامهٔ سفر تکمیل می‌کند. خداوند را شکر می‌کنم که لیاقتِ هم‌سفر بودن را به من عطا کرد تا انسان بودن و انسانیت را با تمامِ وجود درک کنم.

در پایان از راهنمای خوبم، همسفر آمنه، بابتِ تمامِ زحماتی که برای آموزشِ من متحمّل شده‌اند تشکّر می‌کنم و از بنیانِ کنگرهٔ ۶۰، جنابِ مهندس، و همهٔ اعضای نمایندگیِ بوئین‌زهرا که فرشته‌های زمینی هستند و با امیدواری و تلاش و کوششِ بی‌دریغ خدمت می‌کنند، کمالِ تشکّر را دارم.

نویسنده:همسفرمعصومه رهجوی راهنما همسفرآمنه(لژیون دوم)

تایپ ویرایش:همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون دوم)

عکاس:همسفر منیره رهجوی راهنما همسفراعظم(لژیون اول)

ویراستاری و ارسال: همسفر مینا دبیر سایت رهجوی راهنما همسفر اعظم ( لژیون یکم)