جلسه ششم از دور سیزدهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی شعبه دنا؛ با استادی راهنما مسافر سعید، نگهبانی مسافر عنایت و دبیری مسافر محمدباقر با دستور جلسه:«نقش سی دی و نوشتن آن در آموزش» روز سهشنبه مورخ ۲۷ آبانماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷:۰۰ شروع به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان سعید هستم یک مسافر. خداوند را بسیار سپاسگزارم که بار دیگر اجازه داد در جلسهای از کنگره حضور یابم و در این جایگاه قرار بگیرم. از نگهبان محترم، آقا عنایت، و دبیر ارجمندشان، آقا باقر، همچنین از لژیون مرزبانی و ایجنت محترم شعبه نهایت تشکر و قدردانی را دارم. موضوع دستور جلسه امروز، نقش نوشتن سیدی در آموزش است. پیش از ورود به اصل بحث، باید یادآور شوم که هیچیک از ما که امروز در کنگره حضور داریم، بدون گذر از تاریکی و پرداخت بها به این نقطه نرسیدهایم. هیچکس نمیتواند بگوید که مسیر اعتیاد را رایگان پیموده است. همه ما، هزینه کردهایم . چه از جسم، چه از جان و چه از روح، تا به مرحله مصرفکننده رسیدهایم. پس همانگونه که برای سقوط، بها پرداخت کردهایم، برای رهایی و رسیدن به انسانی سالم نیز باید تلاش، آموزش و هزینه کنیم.
کائنات هیچ چیز را رایگان و بیدلیل به کسی نمیبخشد. اگر بخواهیم از دیدگاه علمی به موضوع بنگریم، هر سازمان یا نهادی که میخواهد به رشد و بقاء خود ادامه دهد، باید سه ضلع یک مثلث را رعایت کند: نیروی انسانی، دانش و منابع مالی. در کنگره ۶۰، ضلع دانش توسط جناب مهندس پایهگذاری شده است؛ دانشی بیپایان که ما را از تاریکیها به سوی نور هدایت میکند.
جناب مهندس در سخنان خود همواره تلاش دارند مفاهیم را برای ما بگشایند. درمان اعتیاد را به شکل یک مثلث معرفی کردند؛ مثلثی با سه ضلع جهانبینی، جسم و روان. در گذشته، کنگره به این شکل منظم و آموزشی نبود. همانطور که خود مهندس در یکی از سخنانشان بیان کردند، در ابتدا افراد تنها برای کشیدن مواد به کنگره میآمدند و بعد خاطرات گذشته خود را تعریف میکردند. اما با گذر زمان، تفکر شکل گرفت و تصمیم بر این شد که اعضاء درباره موضوعی مشخص گفتوگو کنند و آموزش ببینند.
از همین نقطه، تشکیل لژیونها آغاز شد. راهنمایان اولیه با ایجاد لژیونها پایههای آموزش را بنا کردند و نسل بعدی راهنمایان از دل همان لژیونها پدید آمدند. نخستین کسی که نوشتن سیدی را در کنگره ۶۰ آغاز کرد، آقای احمد حکیمی بود که عکس ایشان در بیلبورد کنگره نصب شده است. ایشان میفرمودند: «وقتی سیدی مینویسم، حال و حس من بهتر میشود.»
از آن پس، مهندس دستور دادند که اعضاء نیز سیدیها را بنویسند. زمانی که خود من در سال ۱۳۹۸ وارد کنگره شدم، نوشتن سیدی هنوز عمومیت نداشت؛ برخی دو صفحه مینوشتند، برخی پنج یا ده صفحه. من چون درگیر مواد مخدر بودم و انواع مواد را با هم مصرف میکردم، تصمیم گرفتم با نوشتن سیدی به بازسازی ذهن خود کمک کنم. نخستین سیدی که نوشتم، سیدی «مجانی» از مهندس بود و حدود ۲۸ صفحه شد.؛ از آن لحظه، نوشتن سیدی بخشی از مسیر درمانی من شد.
اما چرا نوشتن سیدی اهمیت دارد؟
زیرا زمانیکه انسان بیکار مینشیند، نفس او مدام وسوسه میکند تا کاری انجام دهد؛ و معمولاً این کارها به سمت رفتارهای منفی و نادرست میرود. هنگامیکه ما مشغول نوشتن سیدی هستیم، همه حواس بیرونی و درونیمان ـ شنوایی، بینایی، بویایی، چشایی و لامسه ـ درگیر میشود و تمرکزمان بر یک نقطه شکل میگیرد. همین تمرکز، باعث تقویت حافظه، تصحیح نوشتار و ایجاد آرامش میشود.
در واقع نوشتن سیدی نوعی مراقبه (مدیتیشن) است. همانگونه که مهندس فرمودهاند: «مراقبه ما در کنگره ۶۰، نوشتن سیدی است.» با این کار، ما تمرکز میآموزیم، ذهن را منظم میکنیم و دانایی خود را مؤثر میسازیم.
دانایی مؤثر یعنی داناییای که به عمل و تغییر منجر میشود. مثلاً وقتی فرد متوجه میشود که باید سیگار را کنار بگذارد، یا تصمیم میگیرد که به جای مصرف دخانیات به رفتار سالمی روی آورد؛ این همان تبدیل دانایی به دانایی مؤثر است.
همه این فرایندها برای رشد انسان طراحی شدهاند؛ و همانجا است که نیروهای منفی و شیطان تلاش میکنند مانع شوند. مثلث دانایی شامل تفکر، تجربه و آموزش است؛ و در برابر هرکدام، نیروی منفی قرار دارد: در برابر تفکر، ترس؛ در برابر تجربه، ناامیدی؛ در برابر آموزش، منیت. اگر یکی از این اضلاع آسیب ببیند، مثلث دانایی فرو میریزد.
به همین علت است که مهندس تأکید میکنند آموزش اساس سفر است. اگر آموزش و نوشتن سیدی را جدی نگیریم، مانند قطعهای در دومینو است که اگر برداشته شود، کل مسیر درمان متوقف میگردد.
در کنگره۶۰ همه چیز با نظم و حکمت چیده شده است. وادیها همان پلهای عبور هستند که ما را از دره مشکلات به سمت قله آرامش هدایت میکنند.
بنابراین اگر نوشتن سیدی برای شما سخت و طولانی به نظر میرسد، باید بدانید که در پس همین تلاش، دانشی نهفته است که شما را میسازد. عبور از بیحوصلگی، مقاومت در برابر خستگی، و استمرار در نوشتن، کلید آموزش واقعی است. آموزش به ما کمک میکند تا در مسیر انسان بودن، گامبهگام از تاریکی بیرون آییم. از اینکه به صحبتهای من توجه نمودید از همه شما سپاسگزارم.

تایپ مسافر مهرداد لژیون هفتم، مسافر مهدی لژیون دوم، مسافر مرتضی لژیون دوم
ویرایش و ارسال: مسافر طاها لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
53