از تاریکی مصرف تا روشنایی خدمت

پهلوان محترم آقا سجاد، سلام. از اینکه وقت ارزشمند خود را در اختیار ما گذاشتید، صمیمانه سپاسگزارم.

لطفاً کمی از دوران مصرف مواد و سپس آشنایی‌تان با کنگره برایمان بگویید.
در دوران مصرف، در تاریکی مطلق به سر می‌بردم. هر کاری انجام می‌دادم، وابسته به مواد بود. انسان در این مرحله متوجه اصل موضوع نیست. مواد مخدر بر ساختار جسم، روان و جهان‌بینی تأثیر می‌گذارد و اختیار را به طور کامل از انسان سلب می‌کند. تمام امور روزمره—از خوردن و خوابیدن تا خندیدن—تحت سلطه مواد قرار می‌گیرد.
آشنایی من با کنگره ۶۰ به واسطه یک مسافر سفر اولی اتفاق افتاد. در روزهای پایانی مصرف، شدیداً به فکر درمان بودم. شرایط زندگی و کارم طوری بود که روش‌های دیگر درمان برایم ممکن نبود. خاطره‌ای واضح دارم: مشغول کار در پروژه‌ای در شهرستان هیدج بودم. شب قبل از بازگشت به تهران، مشغول مصرف مواد بودیم که گروهی از کرج به پروژه آمدند. چهره آن‌ها به وضوح نشان می‌داد مصرف‌کننده هستند. من هم آنان را به جمع خود دعوت کردم. ساعت هشت شب بود، اما آن‌ها گفتند: «یک ساعت دیگر زمان مصرف داروی ماست». این جمله کنجکاوم کرد. پرسیدم: «دارو؟ چه دارویی؟» آن‌ها توضیح دادند که در مجموعه‌ای به نام کنگره ۶۰ عضو هستند و در حال درمان تدریجی می‌باشند. به تهران که بازگشتم، دو هفته به تحقیق در اینترنت و گوش کردن سخنان آقای مهندس پرداختم و نهایتاً در سال ۱۳۹۷ وارد کنگره شدم.

جرقه خدمت کردن در کنگره از کجا در شما شکل گرفت؟
پس از ورود به کنگره و گذراندن سه جلسه مشاوره، راهنمای خود را انتخاب کردم. روزبه‌روز، به برکت عشق و محبتی که از سوی راهنما و سایر عزیزان برای درمان من می‌تابید، حس و عشق خدمت به دیگران، به‌طور ناخودآگاه در درونم شروع به جوانه زدن کرد. به نظر من این جرقه زمانی زده شد که یک ماه پس از رهایی، به لژیون سردار پیوستم و این‌گونه نقطه آغاز خدمت‌کردنم مشخص شد.

در میان خدمات مختلفی که انجام داده‌اید، کدام یک برایتان لذت‌بخش‌تر بوده است؟
بنده در جایگاه‌های مختلفی از جمله بخش OT، کلینیک، نام‌نویسی، حضور و غیاب، راهنمای تازه‌واردین و هم‌اکنون به‌عنوان راهنمای DST خدمت کرده‌ام. راستش را بخواهید، نمی‌توان گفت کدام یک لذت‌بخش‌تر است. هر جایگاه، لذت و آموزه‌های خاص خود را دارد. به نظر من هر مسئولیت خدمتی در کنگره، با توجه به میزان سختی و مسئولیتی که دارد، آدمی را در همان زمینه پخته و قوی‌تر می‌سازد.

در هفته گلریزان هستیم. تأثیر خدمات مالی‌ای که انجام داده‌اید، در زندگی شخصی شما چگونه بوده است؟
همان‌طور که پس از رهایی وارد سفر دوم می‌شویم و فرآیند تزکیه و پالایش، موجب ارتقای ما می‌شود، خدمت مالی نیز به‌نوعی باعث تزکیه و پالایش اموال و دارایی‌هایمان می‌گردد. این کار علاوه بر آنکه خیر و برکت و نعمت‌های فراوانی برای خانواده و زندگی‌مان به ارمغان می‌آورد، اجازه نمی‌دهد هر مالی وارد زندگی ما شود. به باور من، بخشی از درآمد و دارایی ما، سهم دیگران است که باید ادا شود.
این موضوع اصلاً به معنای معامله و توقع دریافت چیزی در برابر بخشش نیست. من شخصاً تجربه کرده‌ام که در ادامه خدمت مالی به کنگره، از نظر مادی چیزهایی را از دست داده‌ام. شاید در نگاه اول، انسان ناراحت شود یا افکار منفی هجوم آورند، اما بعداً متوجه می‌شوی که اتفاقات به خیر و صلاح تو بوده و نوعی آزمون الهی است.

همسر شما چگونه نقش بال پرواز را برای دریافت شال پهلوانی شما ایفا کردند؟
در مورد کسب این جایگاه، باید صمیمانه از همسرم تشکر کنم. ایشان به عشق و علاقه من به این خدمت مالی احترام گذاشتند و همواره همراه و همپای من بودند. با وجود آنکه سال گذشته در سخت‌ترین شرایط مالی قرار داشتیم، به یاری خدا این اقدام بزرگ را انجام دادم. مطمئن باشید بدون پشتیبانی و همراهی همسرم، هرگز از عهده این کار برنمی‌آمدم.

پررنگ‌ترین دریافتی که از کنگره کسب کرده‌اید، چیست؟
به نظر من، کنگره سراسر دریافت است. ما گمان می‌کنیم به کنگره پرداختی داریم یا چیزی می‌دهیم، در حالی که از لحظه ورود، پیوسته در حال دریافت هستیم: علم، دانش، عشق، محبت، سلامتی، آرامش روان و... پاسخ به این سوال با یک کلمه بسیار دشوار است. دریافتی‌های من از کنگره بی‌شمار بوده است: سلامتی، علم و دانش، محبت و در نهایت، عشق و لطف بی‌پایان خداوند.

اکنون که به مقام پهلوانی رسیده‌اید، آیا همچنان به خدمت مالی در کنگره ادامه می‌دهید؟ اگر پاسخ مثبت است، چه برنامه‌ای دارید؟
پاسخ من قطعاً «بله» است. چرا که خود را عضوی از خانواده کنگره می‌دانم و هر عضوی آرزوی رشد و تعالی خانواده خود را دارد. برای امسال نیز برنامه‌هایی دارم که انشاالله در زمان مناسب اعلام خواهم کرد. البته من که نعمت همسفر را دارم، همیشه تلاش می‌کنم ایشان نیز در تمام جایگاه‌هایی که به لطف خداوند کسب کرده‌ام، در کنارم باشند و این تجربیات را سهیم شوند.

کدام صفت آقای مهندس دژاکام بیش‌ازهمه شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
بنده خود را بسیار کوچک‌تر از آن می‌بینم که در شأن آقای مهندس اظهار نظر کنم. وجود ایشان سرشار از خوبی‌هاست. از هر نظر، الگوی من بوده و هستند. از ویژگی‌های برجسته ایشان، صبر و تلاش بی‌وقفه‌شان است که همواره بر من تأثیرگذار بوده است.

سخن پایانی:
در پایان، از شما و تمام همکارانتان در واحد سایت شعبه شادآباد، بی‌نهایت سپاسگزارم. زحمات فراوانی می‌کشید، بی‌آنکه دیده شوید. برایتان آرزوی توفیق روزافزون دارم. امیدوارم خداوند متعال این توفیق را به من عطا فرماید که همواره بخشی از خدمتگزاران کنگره ۶۰ باشم.
آقا سجاد، بنده نیز به نوبه خود برای این گفت‌وگوی صمیمانه از شما سپاسگزارم.

تایپ و ارسال: خدمتگزاران سایت شادآباد