کاشتن گل‌های محبت در دنیای اطرافمان

همسفر اعظم
روزهایی بود که زندگی من و مسافرم از سردی به سمت نابودی می‌رفت و خداوند مردی همچون خورشید را سر راه ما قرار داد تا با گرمای حضورش، زندگی خود را سامان دهیم و جانی دوباره بگیریم. اکنون نمی‌دانم، آیا می‌توانم روزی پاسخ این همه لطف و مهربانی آقای مهندس و کنگره را بدهم؟

دو سال است که وارد کنگره شده‌ام، حال و احساس من تغییر کرده و دید و نگرشم نسبت به یک فرد مصرف‌کننده عوض شده‌است. الان وقت جبران می‌باشد؛ می‌توانم با خدمت جانی و مالی، کمی از دین خود را به کنگره ادا کنم؛ چون کنگره باید پایدار باشد تا آیندگانی که درگیر مواد هستند نیز بتوانند از آن بهره‌مند شوند. کنگره باید حمایت مالی شود، آن هم از طرف افرادی که از مصرف مواد مخدر رها شده‌اند. کمک‌کردن و بخشش‌، به‌ توانایی و قدرت درونی بالایی نیاز دارد. هر کس خواسته قوی داشته باشد، به این توانایی و قدرت می‌رسد که جان و مالش را ببخشد.

کنگره یک سازمان مردم‌نهاد است و اصلاً کمکی از هیچ ارگانی دریافت نمی‌کند؛ چراکه آقای مهندس معتقد هستند؛ گاوی که نان گدایی بخورد، شخم نمی‌‌زند.

در هفته گل‌ریزان می‌توانم آن‌چه را در توان دارم، به مشارکت بگذارم و جایگاه‌های سرداری، دنوری و پهلوانی را لمس کنم. باید بدانم که با بخشیدن قسمتی از دارایی‌ خود، به حال خوش می‌رسم و خیر و برکت آن چندین برابر به زندگی من برمی‌گردد.
إن‌شاء‌الله جشن‌‌‌ گل‌ریزان امسال، باشکوه‌تر و متفاوت‌‌تر از سال‌های قبل برگزار شود.

همسفر منیره
جشن گل‌ریزان در کنگره۶۰ تنها یک مراسم نیست؛ بلکه جلوه‌ای باشکوه از عشق، بخشندگی، ایمان و آگاهی است. انسان هنگامی‌که از تاریکی اعتیاد عبور کرده و به روشنایی رهایی می‌رسد، درمی‌یابد که نجات، تنها آغاز راه است و استمرار آن، در سپاس و بخشش معنا پیدا می‌کند.

گل‌ریزان نماد پیوند میان رهایی و عشق است، برای انسان‌هایی که آموختند زندگی را دوباره باید ساخت؛ اما این‌دفعه با نور دانایی، محبت و خدمت به دیگران.
واژه گل‌ریزان در خود، پیام زندگی دارد؛ گل نماد لطافت، تازگی و امید است و ریزان؛ یعنی‌ بخشیدن و جاری‌شدن زیبایی به سمت دیگران.

گل‌ریزان پیامی است از تقدیر و احترام، از همراهی و ایمان تمام کسانی‌که دست دردست هم داده‌اند تا مفهوم واقعی درمان و رهایی را به جهان نشان دهند؛ زیرا در کنگره۶۰ درمان فقط بیرون‌‌آمدن از اعتیاد نیست؛ بلکه تولد انسان تازه‌ای می‌باشد که راه بخشش، خدمت و عشق را آموخته است.

در این جشن باشکوه، هر فرد به اندازه وسع و بخشندگی قلبش مبلغی را اهداء می‌کند. این عمل؛ یعنی فراوانی از دل‌ها، نه از جیب‌ها. هر عدد یا هر اسکناس، حامل نیتی الهی و پاک است، شاید کوچک؛ اما با ارزشی بی‌پایان؛ چون از قلبی آزاد و سپاسگزار سرچشمه گرفته است. تفاوتی میان کم‌وزیاد وجود ندارد؛ چون معیار، مقدار بخشش نیست، میزان درک از زندگی و روشنایی دل است. همه در کنار هم می‌ایستند و به امید، ایمان و محبت وصل می‌شوند و باور دارند که بخشش، زایش نور است.

آقای مهندس می‌فرمایند: ما می‌بخشیم، نه از روی نیاز؛ بلکه از روی عشق؛ چون به ما بخشیده شده‌است. رهایی؛ یعنی بازگشت به انسانیت و انسانیت به معنی بخشش، عشق و خدمت بی‌منت است.

همسفر مهناز
گل‌ریزان فرصتی برای مشارکت فعال و بهتر در کنگره است. در این هفته افراد می‌توانند با همدلی، فضایی دل‌انگیز و زیبا، برای خود و دیگر افراد به‌وجود آورند. هفته گل‌ریزان افراد را به یکپارچگی دعوت می‌کند و به ما می‌آموزد که برای بهترشدن باید تلاش کرد و هماهنگی دل‌ها؛ مثل کاشتن بذر محبت است.
هرکدام از ما که بتوانیم با دستانی پرمهر و قلبی سرشار از محبت، محیط اطرافمان را با مهربانی پر کنیم، توانسته‌ایم برای قلب خودمان هدیه‌ای بی‌نظیر داشته باشیم. گل‌ریزان نماد همدلی و محبت انسان‌ها است. در این هفته می‌توانیم به زندگی و قلب خودمان، رنگی تازه هدیه بدهیم؛ رنگی از جنس عشق که برایمان بسیار ارزشمند است.

در این هفته دل‌ها به یکدیگر نزدیک می‌شوند و متوجه می‌شویم که زندگی فقط آن‌چه ما فکر می‌کنیم، نیست؛ بلکه به‌وسیله ارتباط با هم‌نوعان خود و بخشیدن می‌توانیم گام‌های خوبی برای تحقق بعضی اهداف برداریم. انسان‌هایی که در گل‌ریزان بذر نیکو می‌کارند، افرادی هستند که با تلاش و گذشتن از مادیات، قلب خود را زیباتر می‌کنند. این هفته یک رویداد برای تغییر و حرکت به سمت ارزش‌ها است. ما می‌توانیم با بخشش‌های خود، قدم‌های مثبتی در جهت اهداف کنگره برداریم و خود را هرقدر هم کوچک سهیم کنیم و با این بخشش به روح خود نیز جان تازه‌ای ببخشیم.
این هفته، فرصتی است برای تقویت آن‌چه در صور پنهان ما وجود دارد و ما را به سمت صراط مستقیم هدایت می‌کند؛ ممکن است این یاری‌ها تغییرات بزرگی در زندگی ما ایجاد کند که نتایج مثبت آن حتی بر بعدهای دیگر زندگی هم اثر بگذارد. در جشن گل‌ریزان می‌توانیم بر ترس از دست‌دادن مادیات مقابله کنیم و با بخشیدن مال و محبت خود، به دنیای تازه‌ای قدم بگذاریم.

امیدوارم در این جشن، امید در دل‌هایمان زنده شود و بتوانیم درخت محبت را بکاریم، دنیای اطراف ما به این درختان نیاز دارد تا فضایی امن و زیبا برای فرزندانمان در آینده باشد. این هفته، امید و عشق را در دل هر کسی که بتواند درک کند، زنده می‌کند.

ما همیشه می‌توانیم گل‌های محبت را در دنیای اطرافمان بکاریم تا با هم، دنیای بهتری داشته باشیم و به بهترشدن و گسترش محیطی که در آن درحال آموزش هستیم، کمک کنیم؛ مهم نیست که قدم‌های ما چه اندازه باشد؛ همین‌که حرکت کنیم هرچند کوچک، توانسته‌ایم توانایی‌های خود را تغییر دهیم و این تغییرات انسان را به آرامش و حال خوش می‌رساند.

رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر معصومه، همسفر منیره و همسفر مهناز رهجویان راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ارسال: راهنما همسفر سمیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد