مسئولیت زیبای پهلوانی

پهلوان محترم آقای جمشید، سلام. از اینکه وقت ارزشمند خود را در اختیار ما گذاشتید، صمیمانه سپاسگزارم.
لطفاً از حس و حال خود پس از دریافت شال پهلوانی برایمان بگویید.
این حس، وصف‌ناشدنی است. چنین احساسی را تا به حال تجربه نکرده بودم؛ حس بسیار زیبا و منحصربه‌فردی است. می‌توانم بگویم بهترین حس دنیاست. پس از این رویداد، احساس می‌کنم مسئولیتم در قبال زندگی و همنوعانم بسیار بیشتر شده است. اینک بیش از گذشته احساس وظیفه می‌کنم که باید بیشتر خدمت کنم و مسئولیت‌پذیرتر باشم.

به نظر شما، بخشش و گذشتن از مال، چه انگیزه‌ای می‌طلبد؟
گاهی گذشتن از مال، به مراتب سخت‌تر از گذشتن از جان است. اما من با تزکیه درون و پالایش نفس، به برکت آموزش‌های صحیح کنگره، توانستم نگرش خود را تغییر دهم و از "دانایی" به "دانایی مؤثر" برسم. این تحول درونی، بخشیدن را برایم آسان‌تر کرد. یک اصل مهم را آموخته‌ام: وقتی چیزی می‌بخشم، هرگز نباید در انتظار بازگشت و دریافت دوباره آن باشم. در این لحظات باید فراموشی بگیرم. اما با اطمینان کامل می‌دانم که اگر بخشش، حقیقی و خالصانه باشد، قطعاً دریافت خواهم کرد؛ هرچند شکل و زمان آن را ندانم.

به نظر شما خدمت و بخشش مالی، آیا در نقطه‌ای به پایان می‌رسد؟ اگر نه، این مسیر تا کجا ادامه دارد؟
وادی یازدهم به ما می‌آموزد: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همگی به بحر و اقیانوس می‌رسند.» این وادی به من یاد داد که بخشش را از طبیعت بیاموزم. همان‌گونه که آب اگر در برکه یا مرداب بماند، می‌گندد و فاسد می‌شود، دارایی و مالی که خداوند به عنوان امانت به دست من سپرده، اگر جاری نباشد و در راه درست به جریان نیفتد، نابود خواهد شد. این وادی به من آموخت که اگر آرامش و خیر و برکت می‌خواهم، باید اموالم را در مسیر درست به جریان بیندازم. در جهان هستی، هیچ چیز از بین نمی‌رود، زیرا در همه چیز انرژی نهفته است. قطعاً با این بخشش، انرژی‌ای چندین برابر به زندگی‌ام بازخواهد گشت. اگر می‌خواهم به اقیانوس برسم، خود باید چشمه‌ای جوشان باشم.

برکت حضور در لژیون سردار، چگونه در زندگی شما جاری شده است؟
از زمانی که به عضویت لژیون سردار درآمده‌ام، چنان برکتی در زندگی‌ام جاری شده که هر مقدار در راه درست هزینه می‌کنم، برکت آن به شکلی سریع و شگفت‌انگیز به زندگی‌ام بازمی‌گردد. انرژی حاصل از این بخشش، وصف‌ناشدنی است و نتیجه آن، معجزاتی بوده که شخصاً با تمام وجود شاهد آن بوده‌ام.

نظر شما در مورد این جمله چیست: «نجات یک فرد، نجات جامعه است»؟
جامعه به گروهی از انسان‌ها گفته می‌شود که برای تأمین نیازهای مادی و معنوی خود گرد هم آمده‌اند و روابط اجتماعی بین آنها برقرار است. وقتی یک فرد معتاد در جامعه وجود دارد، مطمئناً به اطرافیان خود آسیب می‌رساند. یک جامعه سالم، جامعه‌ای است که حتی یک بیمار نداشته باشد. در قرآن کریم نیز آمده است: «هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است.» بنابراین، نجات یک فرد، در واقع نجات کل جامعه است.

نقش همسر شما در کسب این جایگاه و دریافت شال پهلوانی چگونه بود؟
من در طول سفرم در کنگره، همسفر به معنای خاص آن را نداشتم، اما همسر گرامی‌ام در کارهای خیر، همیشه یک گام از من جلوتر بوده‌اند. وقتی هدفم – یعنی دریافت شال پهلوانی – را با ایشان در میان گذاشتم، بسیار خوشحال شدند و مشوق و حامی اصلی من در این مسیر بودند.

از نظر شما، دوست‌داشتنی‌ترین صفت آقای مهندس دژاکام چیست؟
آقای مهندس دژاکام از هر نظر، انسانی کامل هستند. از آنجا که تمام صفات زیبا و نیکو در وجود مبارک ایشان جمع شده است، می‌توانم بگویم که ایشان گنجینه‌ای از تمام خوبی‌ها هستند.

سخن پایانی:
خدا را شاکرم که با کنگره آشنا شدم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان، و همچنین از تمام خدمتگزاران کنگره – چه آنان که دیده می‌شوند و چه عزیزانی که در پشت صحنه تلاش می‌کنند – تشکر و قدردانی می‌کنم. من سلامتی و زندگی دوباره خود را مدیون زحمات این بزرگواران می‌دانم. انشاالله این عزیزان، از بنده راضی و خشنود باشند. در پایان، از راهنمای بزرگوارم، آقا میلاد نیز صمیمانه تشکر می‌کنم. بدون شک، زحمات این عزیز بود که من به صلح و آرامش رسیدم. انشاالله در زندگی ایشان نیز صلح و آرامش جاری باشد.
آقا صابر همچنین از شما و تمامی زحمت‌کشان سایت شادآباد تشکر می‌کنم.

آقا جمشید، از اینکه وقت خود را در اختیار ما قرار دادید، بار دیگر سپاسگزارم.

تایپ و ارسال: خدمتگزاران سایت شادآباد