English Version
This Site Is Available In English

خلق یک شاهکار به زمان نیاز دارد

خلق یک شاهکار به زمان نیاز دارد

«خلق یک شاهکار به صبر و زمان نیاز دارد»

وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا و بالاتر برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود.

در طبیعت همیشه دو نیروی اصلی وجود دارند که با هم در تضاد هستند. این تضاد باعث می‌شود که درک خوبی از هر نیرویی داشته باشیم؛ مثل: سیاهی که اگر وجود نداشت ما درکی از سفیدی و نور نداشتیم.

حال وظیفه این نیروها چیست؟ چرا نیروهای تخریبی و شر هم وجود دارند؟ چرا فقط سفیدی و نور نیست؟

باید بدانیم که این نیروها مکمل یکدیگر هستند و به نوعی تکمیل کننده هستی می‌باشند تا با اثبات خود، وجود دیگری را به عرصه ظهور بگذارند؛ وجود شب هنگامی اتفاق می‌افتد که ما روشنایی روز را کاملاً درک کرده باشیم.

دلیل اصلی وجود نیروهای تخریبی این است که ما بتوانیم خودمان را قوی کنیم، در برابر مشکلات ایستادگی کنیم، صبر و تحمل خود را افزایش دهیم، گوهر وجودی خودمان را صیقل دهیم، تا هنگامی که به آرامش رسیدیم قدر این آرامش را بدانیم و این امر میسر نمی‌باشد، مگر با سه آیتم «تجربه، تفکر و آموزش» که حین این مسیر سخت کسب می‌کنیم.

البته در این مسیر راه‌های انحرافی زیادی هم وجود دارد که اگر تفکر لازم را نداشته باشیم به راحتی فریب می‌خوریم. در این مسیر اگر راهی را تجربه کردیم نباید چندین بار بدون تفکر دوباره انجام دهیم، تا تجربه زیادی کسب کنیم؛ زیرا این تجربه پلی می‌شود برای پایین رفتن از درجات سیاهی و تباهی؛ اینجاست که نقطه تحمل ما در مسائل منفی بالا می‌رود و دیگر حرف هیچکس را قبول نداریم و هر روز بیشتر به اعماق تاریکی‌ها فرو می‌رویم. 

اما با کمی تفکر می‌توانیم با برگشتن به سمت نور این نقطه تحمل را که در جهت منفی بالا رفته بود به مرور زمان کاهش دهیم و به سمت نیروهای مثبت سوق پیدا کنیم و نقطه تحمل خود را به سمت مثبت بالا ببریم.

نکته اصلی در این وادی این است که با تکرار و تلاش زیاد می‌توانیم نقطه تحمل را بالا ببریم. البته باید بدانیم نقطه تحمل در مسائل مثبت به سختی و با تلاش زیاد بالا می‌رود؛ ولی در جهت نیروهای منفی به زیباترین شکل انجام می‌شود، حتی می‌توان گفت که لذت و سرخوشی هم در این مسیر به دست می‌آید.

یکی از مکان‌های اصلی در کنگره۶۰ که باید نقطه تحمل خود را بالا برده و حسابی روی این مسئله کار کنیم پارک می‌باشد؛ زیرا ما هرچه در طول هفته در لژیون خود یاد گرفته‌ایم، ماحصل آن را باید در ورزش ارائه دهیم.

هنگام ورزش کردن سطح اکسیژن رسانی خون بالا می‌رود و آدرنالین زیادی ترشح می‌شود و ما باید این موضوع را کنترل کنیم و جهان بینی در ورزش باعث ایجاد تعادل و کنترل این امر می‌شود.

باید بدانیم وقتی که ساعت ۵ صبح به پارک می‌رویم همه ما برنده هستیم و هیچ بازنده‌ای وجود ندارد. اینکه ما بعد از سال‌های زیادی شروع به ورزش می‌کنیم و سحرخیز می‌شویم، باعث ترشح مواد شبه‌افیونی بدن شده و تعادل ما را بسیار کامل‌تر می‌کند؛پس باید این تعادل را هنگام مسابقه ورزشی نشان دهیم و بدانیم که بردن بسیار زیباست؛ ولی در کنار آن، آموختن هم نکات بسیار مثبت زیادی دارد.

در پایان:

 استمرار در هر موضوعی باعث ایجاد نقطه تحمل می‌شود و چه زیباست که بتوانیم این نقطه را به سمت زیبایی‌ها و نور سوق دهیم و همیشه مراقب پله‌های زیر پای خود باشیم که منیت باعث سقوط از نور به سمت تاریکی‌هاست.

مسافر حمزه ورزش‌بان تنیس خاکی

 

 

تنظیم و ارسال مطلب: مسافر امیرحسین 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .