نقطه تحمل به‌ مرور و با آموزش بالا می‌رود

یازدهمین جلسه از دوره چهل و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره۶٠ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد، به استادی پهلوان محترم مسافر داریوش، نگهبانی مسافر مهرداد و دبیری مسافر صادق با دستور جلسه "وادی نهم" در روز سه‌شنبه ۱۳ آبان‌ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه صحبت‌های استاد:
سلام دوستان، داریوش هستم؛ یک مسافر.

در ابتدا از نگهبان جلسه، ایجنت محترم و گروه مرزبانی نهایت تقدیر و تشکر را دارم که به من اجازه خدمت و آموزش دادند.

موضوع دستور جلسه امروز وادی نهم است؛ «نیرویی که از کم شروع شود و به درجاتی بالا و بالاتر برسد، نقطه تحمل پیدا می‌کند.»

در هفته گذشته، دستور جلسه DST بود. ما در کنگره یاد گرفته‌ایم که هر کاری را باید با روش صحیح، اندازه مناسب و آگاهی لازم انجام دهیم تا به نتیجه مطلوب برسیم.
پیش‌تر شاید کارهای زیادی برای درمان یا تغییر در زندگی انجام می‌دادیم اما به نتیجه نمی‌رسیدیم، چون علم و آگاهی نداشتیم. ادعا می‌کردیم می‌دانیم، اما در واقع نمی‌دانستیم.

وقتی به کنگره آمدیم، آگاهی پیدا کردیم. با گذر از پنج یا شش وادی، فهمیدیم باید به بدن خود فرصت بدهیم تا به‌تدریج با شرایط جدید وفق پیدا کند. یکی از نکات مهم در این مسیر، زمان است و همچنین مثلث دانایی که شامل تفکر، تجربه و آموزش می‌شود.

آقای مهندس فرمودند که در بسیاری از موارد باید به بدن خود اجازه دهیم تا خودش کارش را انجام دهد؛ و این همان زبان بدن و صور پنهان ماست که در هیچ جای جهان مانند کنگره به آن پرداخته نشده است.

ما گاهی می‌خواستیم یک‌باره کاری را انجام دهیم یا چیزی را کنار بگذاریم، اما این روش جواب نمی‌دهد. هر تغییری باید همراه با علم و آگاهی و به‌تدریج انجام شود.
وقتی رهجویی وارد کنگره می‌شود، کم‌کم آگاهی پیدا می‌کند، در خدمت‌ها شرکت می‌کند و با افزایش مقاومت بدن و تغییر پله‌ها، جسم و روان خود را بازسازی می‌کند.
یکی از صفاتی که باید در او نهادینه شود، بخشش است. اما بخشش تنها با گفتن یا بدون آمادگی ممکن نیست. انسان باید ابتدا مقدماتش را فراهم کند، آگاهی پیدا کند، شرایطش مهیا شود تا بتواند ببخشد.
لژیون سردار نمونه‌ی بارزی از وادی نهم است. وقتی مسافری وارد لژیون سردار می‌شود، ابتدا شاید نتواند مبلغی پرداخت کند، اما با رشد و آموزش، آرام‌آرام به جایی می‌رسد که می‌تواند بخشش واقعی را درک کند.

بخشش فقط مالی نیست؛ گاهی باید از حق خود بگذریم، یا در مقابل حرفی ناپسند، تحمل و گذشت داشته باشیم. این نقطه تحمل به‌ مرور و با آموزش بالا می‌رود.

خدمت در کنگره پاداش مادی ندارد، اما بزرگ‌ترین پاداش آن آرامش، آگاهی و رشد درونی است. هرکدام از ما وظیفه‌ای داریم و باید با علم و آگاهی در جایگاه خود خدمت کنیم.
اگر کنگره را قبول داریم، باید لژیون سردار را هم بپذیریم، زیرا پلی است بین صور آشکار و صور پنهان انسان.
این فرصت‌ها برای آن است که خودمان را بسازیم، نقطه تحمل خود را بالا ببریم و آنچه آموخته‌ایم را در زندگی بیرون از کنگره به‌کار ببریم.
کنگره به ما یاد داده که اول باید خودمان را اصلاح کنیم تا بتوانیم دیگران را یاری دهیم. اگر خودمان ساخته نشویم، نمی‌توانیم تأثیرگذار باشیم.

هفته گلریزان را در پیش داریم؛ امیدوارم همه ما بتوانیم انرژی لازم را کسب کنیم و در این مشارکت عاشقانه سهمی داشته باشیم. لژیون سردار ارزشمند است، زیرا بر پایه‌ی عشق و محبت بنا شده است.
ما در نهایت، قرار است بفهمیم که کل زندگی یعنی عشق، محبت و بخشش.
بخشش ایمان و باور می‌خواهد و این ایمان از تجربه و آموزش به دست می‌آید. ما به این دنیا آمده‌ایم تا تجربه کنیم، رشد کنیم و ساخته شویم.

کنگره نیازی به پول من و شما ندارد؛ بلکه این ما هستیم که با بخشش، ایمان، و شرکت در گلریزان، خود را می‌سازیم و در و رشد آینده کنگره سهیم می‌شویم.

از اینکه به صحبت‌هایم گوش دادید، سپاسگزارم.

عکس‌برداری: مسافر میلاد لژیون هشتم
نگارش: مسافر مسلم لژیون بیست‌ویکم
ویرایش و ارسال: مسافر حمید لژیون نوزدهم