سلام دوستان حسین هستم یک مسافر سیگار؛ تخریب بیست سال؛ هفت ماه است که با راهنمایی آقا محمد سفر میکنم. وقتی «روش» وجود نداشته باشد، «راهحل»ی هم نیست. بارها سیگار را به شکلهای گوناگون قطع کرده بودم، اما بعد از مدت کوتاهی شکست میخوردم. به این نتیجه رسیده بودم که برای ترک سیگار هیچ کاری نمیشود کرد، چون راه و برنامهای وجود نداشت، پروتکلی نبود و هرچه بود، «مندرآوردی» بود. متد DST یک انقلاب در درمان بود؛ راهی منطقی با دلایل علمی. وقتی دارو مناسب باشد و روش هم درست انتخاب شود، جسم بهراحتی و بدون مشکل خودش را بازسازی میکند. «زمان» بزرگترین داروست. DST یعنی زمان، نظم و اندازه. وقتی داروی مناسب، زمان مناسب و اندازهی مناسب در کنار هم قرار بگیرند، معجزه رخ میدهد. در سالهای گذشته، شربت تریاک وجود داشت و هرکس برای خودش نسخهای میپیچید؛ به شکلها و دوزهای مختلف، اما بدون قاعده، نظم و دلیل علمی. همین باعث میشد که درمانها پیدرپی با شکست روبهرو شوند، چون چارچوب مشخصی وجود نداشت، مدت درمان معلوم نبود و از همه مهمتر، پشت آن تحقیق علمی وجود نداشت. مهندس میفرمایند: مواد شیطان نیست، طریقهی استفادهی آن شیطانی است. شربت OT امروز بزرگترین تنظیمکنندهی سیستم شبهافیونی است و فیزیولوژی بدن را به تعادل میرساند. یعنی همان چیزی که روزی باعث ویرانی من بود، امروز درمانگر من است. DST یعنی تبدیل تاریکی به روشنایی. هیچ تغییری بدون زمان امکانپذیر نیست، هیچ موفقیتی بدون نظم و چارچوب بهدست نمیآید. DST یعنی نظم، قاعده و قانون.
	با سپاس از دوستان و کنگره ۶۰
	نگارنده: حسین لژیون هشتم
                                
                                    
                                    
                                        - تعداد بازدید از این مطلب :
                                        41