وظیفه‌ای الهی

با سلام خدمت شما دیدبان محترم، حضورتان را در شعبه خودتان تبریک و خوش آمد عرض می‌کنم.

مسافر احمد با آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک وارد کنگره شدند. به مدت ۱۰ ماه با روش DST و داروی اپیوم به راهنمایی آقای مهندس دژاکام سفر کردند. به مدت 24 سال است که از دام اعتیاد آزاد و رها هستند. رشته ورزشی ایشان تیراندازی با کمان است.

لطفاً توضیح کوتاهی در مورد جایگاه خدمتی خودتان دهید؟

قبلاً دیده‌بان شهرستان‌ها بودم و در شعب شهرستان‌ها افتخار خدمت داشتم؛ چندی است در جایگاه خدمتی دیده‌بان ورزش خدمت می‌کنم و مسئولیت برگزاری مسابقات ورزشی در قسمت مسافران کل کشور که برگزاری مسابقات جام عقاب طلایی و جام سردار قسمت مسافران و همسفران آقا و قسمت ورزش هستم.

در جایگاه دیده‌بانی خود با توجه به این‌که در کنار آقای مهندس خدمت می‌کنید مهم‌ترین موضوعی که از ایشان آموزش گرفته‌اید چه بوده است؟

بیشترین تغییراتی که روی تمام اعضاء کنگره از آقای مهندس دریافت می‌کنند هم به صورت صوتی، کلامی و آموزشی است؛ اگر من احیاناً در خدمت ایشان حضور پیدا می‌کنم از منش، رفتار، کردار و عملکرد مدیریت ایشان که به عنوان الگویی مطرح هستند؛ این افتخار و رحمت خداوند شامل حالم شده که می‌توانم در هر دو بخش این الگو را داشته باشم و توانستم از رفتار، گفتار، کردار و روی عملکرد و برخورد با حضار مختلف از آقای مهندس به عنوان یک الگو آموزش بگیرم و در خودم تغییراتی به وجود بیاورم. آقای مهندس به عنوان یک معلم راستین الگوی بسیار بسیار مطرح هستند و امیدوارم که همه بتوانیم استفاده لازم را ببریم.

پیشنهاد شما به افرادی که بعد از رهایی از کنگره می‌روند یا سفر دومی‌هایی که خدمت نمی‌کنند چیست؟

این افراد اکثراً سیگاری هستند و عزیزی هم اگر سیگارش را درمان کرده است و خدمت نمی‌کند؛ به نظرم اگر فکر کند که در کنگره چه‌قدر افراد زحمت کشیده‌اند تا به این نقطه رسید و مدتی بتواند زکات خودش را پرداخت کند؛ البته ما اعتقاد داریم که حساب ما با کنگره و حساب کنگره با ما صفر است؛ ولی اگر بخواهیم همه ما این فکر را کنیم، چه کسی می‌خواهد در کنگره خدمت کند و چه کسی می‌ماند. حتماً در این خدمت چیزی هست که ما همه ماندیم. همین خدمت باعث شناخت خود، آگاهی بالاتر و تجربه بیشتری برای ما می‌شود. امیدوارم آن‌ها هم بتوانند این مسیر را تجربه کنند.

به نظر شما سی دی نوشتن چند درصد درمان را انجام می‌دهد؟

یک بخش قسمت جهان‌بینی است. مثلث درمان می‌گوید جسم، روان و جهان‌بینی. جسم یک فرد که در سفر اول با دارو به تعادل می‌رسد و جهان‌بینی بخش اعظم است که در نوشتار مصرف کننده کیست گفته شده، برای به تعادل رسیدن جهان‌بینی خدا می‌داند؛ یعنی انتهایی ندارد؛ بنابراین بخش جهان‌بینی بسیار مهم است. اگر جهان‌بینی تغییر نکند اجازه سفر به ما داده نمی‌شود و نمی‌توانیم سفر کنیم و باید جهان‌بینی را بالا ببریم تا یک مسافر بتواند پله کم کند؛ بنابراین مسئله جهان‌بینی نقش بسیار سازنده، مهم و عظیمی دارد.

چه عشقی پشت خدمت شماست که در آن مسافت را نادیده می‌گیرید؟

مسئولیتی که بر عهده دارم باید سعی کنم تا به بهترین شکل انجام دهم. وقتی من در شعبه‌ای حضور پیدا می‌کنم من هم از شما آموزش می‌گیرم و وقتی با افراد صحبت می‌کنم به تجربه من نیز اضافه می‌شود و اگر بتوانم تجربه‌ای که دارم در اختیارشان قرار بدهم؛ برای کمک کردن به انسان‌ها واقعاً ارزشش را دارد که دور کره زمین هم دور بزنم. خدمت کردن به هم‌ نوع از نظر من جایگاه مهم و عظیمی است.

لطفاً بفرمایید همسفران نمایندگی دامغان نسبت به یک سال گذشته چه پیشرفتی کرده‌اند؟

اصولاً اگر ما هر جا در قسمت همسفران از حاشیه کمتری برخوردار باشیم از رشد و توسعه بیشتری بهره می‌بریم. هر چیزی که انسان‌ها را زمین‌گیر می‌کند حاشیه است. مسئله و مطالبی که به ما ارتباطی ندارد و خودمان در آن ورود پیدا می‌کنیم و دخالت می‌کنیم؛ اگر هر فردی مسئولیت خودش را بداند و نسبت به مسئولیت خودش قدم بردارد آن شعبه و آن قسمت محکوم به رشد و توسعه می‌شود و محکوم به جاری شدن محبت، عشق و احترام به همدیگر است و اگر در شعبه‌ای این کار انجام شود قطعاً و یقیناً نیروهای خیلی خوبی پرورش پیدا می‌کند و رشد و توسعه صورت می‌گیرد. همسفران نمایندگی دامغان از سال گذشته تا امسال خیلی بهتر شده‌اند و همین جور این جابجایی ساختمان را داشتیم به نظر من خیلی خوب بوده است.

لطفاً بفرمایید چه چیزی باعث ماندن شما در کنگره۶۰ در ادامه خدمتگزاری شما شد؟

آن‌قدر این رهایی برای من عظیم بوده و هست که راز ماندم در رهایی است؛ اما وقتی در آموزش قرار گرفتم واقعاً پذیرفتم که هیچ نمی‌دانم، نه شناختی از خود دارم، نه شناختی از زندگی و نه خداوند را می‌شناسم، نه نیروها را و نه هستی را. همه ما در این فضا آموزش می‌گیریم و درس درست زندگی کردن را می‌آموزیم و همین یادگیری باعث می‌شود تا زمانی که به ما اجازه داده می‌شود این خدمت را با کمال میل ادامه دهیم.

پیشنهاد شما برای پویایی لژیون سردار نمایندگی دامغان چیست؟

اگر اعضاء کنگره۶۰ اهمیت انسان‌ها، ارزش این کار و ضرورت ایجاد چنین فضایی را درک کنند، بدون نیاز به فراخوان، خودشان برای انجام آن پیش‌قدم می‌شوند. افراد بیدار این مسیر را می‌شناسند و لازم است دیگران نیز بیدار شوند تا خودشان این کار را انجام دهند.

اگر خاطره‌ زیبایی از مراسم گل‌ریزان در سال‌های گذشته دارید بفرمایید؟

گل‌ریزان‌ها همیشه فضایی خاص و روح‌نواز دارند. من یک توصیه برای راهنماها و عزیزانی که این مصاحبه را می‌خوانند دارم: اگر راهنما هستید به رهجوهای خود بگویید: من به اندازه‌ توانم کمک می‌کنم. قرار نیست اگر توان مالی شما بیشتر از من است، در بخش اقتصادی کمک نکنید یا فکر کنید با این کار از من بالاتر می‌روید. من در جایگاه راهنمایی بالاتر هستم، اما ممکن است در بخش اقتصادی پایین‌تر باشم و این هیچ اشکالی ندارد تا آنجا که در توان دارید به کنگره کمک کنید. این سخن را از همان سال اولی که خداوند توفیق داشتن لژیون را به من داد، به رهجوهایم گفته‌ام و هنوز هم بر آن تأکید دارم.

نظر شما درباره‌ هفته‌ گل‌ریزان و تأثیر آن در پیشرفت کنگره۶۰ و نمایندگی دامغان چیست؟

از نظر صور ظاهر این هفته تأثیر بسیاری دارد، اما از نظر صور پنهان، ارزش آن میلیون‌ها برابر، بلکه میلیاردها برابر است. فردی که به کنگره کمک می‌کند، در حقیقت بذری در صور پنهان خود می‌کارد، بذری که هر سال و هر لحظه ثمر می‌دهد. من این کمک را وظیفه‌ای الهی می‌دانم و یقین دارم خداوند آن را می‌بیند و به شیوه‌های گوناگون چندین برابر به فرد بازمی‌گرداند. این وعده‌ خداوند است و حقیقت دارد. امیدوارم بتوانیم از این هفته به بهترین شکل بهره‌مند شویم.

به نظر شما بخشش و خواسته‌ خدمت مالی چه زمانی در یک رهجو پدید می‌آید؟

زمانی که رهجو ببیند برای او چه کارهایی انجام شده و خودش چه قدم‌هایی برداشته است. این آگاهی، همان ترازویی است که نشان می‌دهد کفه‌ سپاس و قدردانی‌اش چه‌قدر سنگین‌تر است.

چه کنیم تا اعضاء مشارکت بهتری در گل‌ریزان داشته باشند؟

درک و اهمیت موضوع، ضرورت داشتن ساختمان مناسب و ارزش آموزش انسان در فضایی درخورِ شأن انسان بسیار مهم است. ما می‌توانیم بیماری را در محیطی آلوده و نامناسب جراحی کنیم یا در بهترین بیمارستان و پاک‌ترین فضا این عمل را انجام دهیم. کدام نتیجه بهتر خواهد بود؟ انسان نیز برای درمان و آموزش نیازمند بهترین فضاست؛ پس باید این محیط را با همت و تلاش خود فراهم کنیم تا انسان‌ها بتوانند بیایند و درمان شوند.

سخن پایانی:

امیدوارم همه‌ ما قدر کنگره و داشته‌هایمان را بدانیم. من هر صبح که از خواب بیدار می‌شوم، از خداوند و آقای مهندس تشکر می‌کنم که چنین بستری برای ما فراهم کرده‌اند. اگر کنگره نبود، ما امروز کجا بودیم؟ من کجا بودم؟ شما کجا بودید؟ مسافران در چه وضعی بودند و زندگی‌ها چگونه بود؟ اکنون الحمدلله حالمان خوب است و خدا را هزاران بار شکر می‌کنم.

با سپاس فراوان از دیده‌بان محترم مسافر احمد بابت وقتی که در اختیار ما گذاشتند. برای شما بهترین‌ها را از خداوند خواستاریم و امیدواریم برکت این خدمت‌ها هزاران برابر در زندگی‌تان جاری و ساری باشد.

طراح سوالات: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر وحیده (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر روشنک رهجوی راهنما همسفر آرزو
همسفران نمایندگی دامغان