با تسویه حساب با خود و کسب تجربه، بدون ترس حرکت کنم

با حرکت راه نمایان می‌شود. در سکون هیچ چیز به وجود نمی‌آید و زایشی نیست، این یک قانون کلی است، چه در جهت ارزش‌ها و هم در جهت ضدارزش‌ها. هرگاه که حرکتی آغاز گردد، راهی باز و نمایان می‌شود. اینک به خوبی می‌دانم و ایمان دارم که با حرکت در جهت صراط‌مستقیم همراه با علم و آگاهی راه مشخص می‌شود.

این وادی بسیار مناسب روحیه من می‌باشد؛ چون فشارها را از لحاظ مالی، کاری و روحی تحمل می‌کنم. با شروع وادی‌ اول تا وادی هفتم، فقط راجع‌به تفکر‌، برنامه‌ریزی و یافتن است و این‌که هیچ‌کس به جز خود فرد نمی‌تواند به خویشتن کمک کند و همه تقصیر‌ها را به گردن کس دیگری نباید بیندازد.

آن چیزی که من آموختم این است که با حرکتی نو، داشتن برنامه‌ و هدف می‌توان به منظور رسید و در مرحله بعد تلاش برای مقصدی که از داشتن آن مطمئن هستم؛ حتی ذره‌ذره قدم در جهت درست و راه ارزشی و نه ضد‌ارزشی بگذارم تا به خواسته‌های خود برسم. با قدرت گرفتن از قدرت‌مطلق به این ایمان دارم که با تلاش کردن به آرزوهای خویش در طولانی مدت می‌رسم، به امید روزهای‌خوب که در انتظار من است.

هفت وادی را آموزش گرفتم و به وادی هشتم رسیدم یعنی اگر روی مباحث گذشته و آموزش‌هایی که دیده‌ام سکون داشته باشم و حرکت نکنم، هیچ اتفاقی برای من نخواهد افتاد؛ باید شروع کنم و خود را از جایی که هستم به جایی که انتظارش را دارم برسانم، فقط با گفتن این‌که من فلان خواسته یا هدف را دارم چیزی برای من تغییر نمی‌کند.

تا‌زمانی‌که نخواهم و دست به تلاش نزنم هیچ اتفاقی برای من نخواهد افتاد، مانند همان رودخانه‌ای که تا هنگامی در حال حرکت است زلال، شفاف و زیبا است؛ اما اگر در یک‌جا جمع شود و حرکت نکند یا همان سکون اتفاق بیفتد، مطلقاً به باتلاقی تبدیل خواهد شد پر از هر نوع حشره و حیوان‌های خطرناک که هیچ انسانی تمایل به رفتن و دیدن آن را ندارد.

رودخانه همانند جسم است و تا حرکت نکند و ساکن باشد به مرور بوی تعفن خواهد گرفت و انواع کرم و حشره‌ها به سمت آن حمله‌ور خواهند شد؛هنگامی‌که هدفی دارم باید در مسیر آن حرکت کنم تا به مقصد برسم؛ در واقع راه نمایان شود و در کنار حرکت و تلاش کردن باید قوانینی را هم برای خود داشته باشم.

باید حساب را با خود، خانواده‌ام و جامعه تسویه کنم و خسارت‌هایی که خواسته یا ناخواسته وارد کردم را جبران کنم، از تجربه‌ها درس بگیرم؛ پس بدون ترس حرکت کنم. این حرکت با دانایی همراه است؛ چون در وادی‌های گذشته راه و رسم ادامه دادن را آموخته‌ام و می‌توانم پله‌پله خود را به درجه‌های بالاتر برسانم.

وادی هشتم برای من سرشار از امید است؛ زیرا می‌دانم که انسان اگر راکد بماند قطعاً به سوی فنا می‌رود؛ اما با آموزش‌های ناب کنگره۶۰ می‌توانم از این منجلاب نجات دهم با آن‌که هنوز خود را ابتدای راه می‌دانم و قدم در راه شناخت با فراز و نشیب‌های بسیاری گذاشته‌ام.

نویسنده: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یکم)
ویرایش و ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر سحر (لژیون چهارم) دبیر اول سایت

همسفران‌ نمایندگی‌ امیر اراک