English Version
This Site Is Available In English

حرکت شرط لازم برای کشف مسیر و رسیدن به مقصد است

حرکت شرط لازم برای کشف مسیر و رسیدن به مقصد است

همسفر زهرا
تا پیش از آشنایی با کنگره۶۰، مواجهه‌ام با مشکلات زندگی، بیشتر در قالب غصه‌خوردن، نذرونیاز و دعا بود. در بسیاری از مواقع، تنها کاری که انجام می‌دادم، گله‌مندی از خداوند بود، با این پرسش در ذهن که چرا مشکل من حل نمی‌شود؟
وقتی به‌عنوان همسفر وارد کنگره شدم، خیلی چیزها برایم تازه و گاهی سخت بود. یکی از چالش‌های بزرگ، این بود که انتظار داشتم تغییر و بهترشدن شرایط مسافرم سریع اتفاق بیفتد؛ اما وادی هشتم به من یاد داد که اگر حرکت نکنم، به‌جایی نمی‌رسم و فهمیدم که فقط نشستن و منتظر‌بودن یا نذرونیاز به‌تنهایی فایده‌ای ندارد؛ بلکه به‌عنوان همسفر باید خودم هم حرکت کرده، یاد بگیرم، رشد کنم و روی خودم کار کنم تا بتوانم هم به مسافرم کمک کنم و هم زندگی خودم بهتر شود.
کتاب عشق دو آموزه‌ مهم برای من داشت؛
اول وادی چهارم که بیان می‌کند: «در مسائل حیاتی؛ به خداوند مسئولیت سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.» این جمله برای من بسیار تأثیرگذار بود؛ چراکه متوجه شدم بسیاری از رنج‌هایم ناشی از عدم پذیرش مسئولیت در برابر زندگی‌ام بوده است. با درک این مفهوم، فهمیدم که برای تغییر شرایط، باید مسئولیت زندگی خود را بپذیرم و از دیگران انتظاری نداشته باشم.
دوم، وادی هشتم که می‌گوید: «با حرکت، راه نمایان می‌شود.» این وادی به من آموخت تا زمانی‌که قدمی برندارم، هیچ راهی برایم روشن نخواهد شد. حرکت، شرط لازم برای کشف مسیر و رسیدن به مقصد است؛ حتی اگر در آغاز، ترس و ناامیدی همراهم باشد.
درابتدا، انگیزه‌ اصلی‌ من برای حضور در کنگره، درمان مسافرم بود؛ اما امروز با نگاهی عمیق‌تر دریافته‌ام که حال خوب من، نباید وابسته به حال خوب دیگران باشد و برای آن‌که بتوانم در مسیر درمان و رشد باقی بمانم، ابتدا باید حال خودم را خوب کنم؛ اما در این مسیر، موانعی؛ چون ترس، ناامیدی و وسوسه‌های نفس همواره وجود دارند. در بسیاری مواقع ترس از شکست یا نداشتن انگیزه، باعث عدم حرکت می‌شود؛ اما وجود راهنما، لژیون و آگاهی‌هایی که کنگره به ما می‌دهد، قوت قلبی برای حرکت ما است و باعث می‌شود کم‌کم قدم‌ در راه درست بگذاریم که این قدم‌ها بسیار مهم هستند؛ چون حرکت‌های کوچک، اگر پیوسته و مستمر باشند؛ درنهایت به موفقیت و تغییرات بزرگ منجر می‌شوند؛ بنابراین به عقیده من قدم اول، شناخت موانع حرکت و آگاهی از حقه‌های نفس است که می‌توان بر آن‌ها غلبه کرد.
نفس، دشمن اصلی حرکت و تغییر است و با ترفندهایش تلاش می‌کند ما را به وضعیت قبلی سوق دهد.
در این زمینه سی‌دی «حقه‌های نفس» برای من بسیار راه‌گشا بود؛ چراکه با روشن‌سازی ترفندهای نفس، می‌توان بهتر با آن مقابله کرد و مسیر حرکت را با اراده‌ای قوی‌تر ادامه داد.
موضوع مهم دیگری که در این وادی به آن اشاره می‌شود این است که برای حرکت همیشه دو مسیر داریم، یکی مسیر ارزش‌ها و دیگری مسیر ضد‌ارزش‌ها که تشخیص این دو از طریق بالابردن دانش و آگاهی است؛ درنتیجه قدرت انتخاب با خود ما است، هر لحظه که نفس بخواهد ما را گمراه کند، این اختیار را داریم که انتخاب درست را انجام دهیم.
به قول آقای مهندس که می‌فرمایند: کسی‌که شروع به حرکت می‌کند، راه فقط یکی و هزار بیراهه وجود دارد، این ما هستیم که باید تمام تلاش خودمان را انجام دهیم که فقط نور را ببینیم و میزان دانایی‌مان را بالا ببریم.
امروز با وجود همه این آموزش‌ها دریافتم که قبل از حرکت باید خواسته‌ای قلبی برای درمان وجود داشته باشد. آرزویم این است که نقطه تفکر در مصرف‌کنندگان بیدار شود تا خواسته قلبی برای حال خوب و رشد خود داشته باشند و این راهی سخت؛ اما روشن است.

همسفر سبا
همیشه فکر می‌کردم که شیوه زندگی‌ام درست است. از زمانی‌که خود را شناختم، هدفم ادامه تحصیل و ورود به دانشگاه بود و برای رسیدن به این هدف، با جدیت درس می‌خواندم، منظم و در تمام مقاطع شاگرد اول بودم؛ اما وقتی نتوانستم به دانشگاه بروم، ناامید شدم؛ دست از تلاش برداشتم و خود را رها کردم.
عیب بزرگ دیگری که داشتم، فداکاری بیش‌ازحد برای دیگران بود؛ حتی اگر کار واجبی داشتم، ابتدا کار آن‌ها را انجام می‌دادم؛ ولی متأسفانه، قدردان زحمات من نبودند و هرگاه اتفاقی رخ می‌داد، همه من را مقصر می‌دانستند یا اگر ندانسته اشتباهی می‌کردم، مورد قضاوت قرار می‌گرفتم. این شرایط به این‌دلیل بود که من خود این اجازه را به آن‌ها داده و باعث شده بودم که دیگران به‌راحتی من را سرزنش کنند. در آن زمان تنها کاری که می‌توانستم انجام دهم این بود که حداقل روحیه خود را حفظ کنم تا این‌که با کنگره۶۰ آشنا شدم. وقتی وادی هشتم «با حرکت، راه نمایان می‌شود.» را خواندم، تازه فهمیدم که راه چیست و چگونه باید حرکت کرد؟ یاد گرفتم که راه درست را انتخاب کنم و با تفکر و آگاهی در این مسیر قدم بگذارم.
می‌دانم که راه پرخطر و ریسک زیادی دارد؛ ولی این وادی به من آموخت که حرکت کن، از مشکلات تجربه به‌دست بیاور و درست‌ترین‌ها را انتخاب کن. درحال‌حاضر سعی می‌کنم که نقطه تحمل خود را بالا ببرم و در این مسیر، تا آن‌جا که می‌توانم بیاموزم و آن‌چه را که آموخته‌ام، عملی کنم.

رابط خبری: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
ویرایش: رابط خبری همسفر فرزانه و همسفر زهرا.ط رهجویان راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
عکاس: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .