مهندس حسین دژاکام که ۱۷ سال درگیر اعتیاد بودند «صورت مسئله اعتیاد» را کشف کردند. ایشان به دلیل ترک‌های ناموفق در گذشته اقدام به پیدا کردن راه‌حل قطعی برای این مسئله کردند و مسیری که در پیش گرفتند به این صورت بود که ابتدا مواد مخدر مصرفی خود را بر پایه تریاک تنظیم و سپس میزان و ساعات مصرفی خود را مشخص کرده و بعد اقدام به کاهش تدریجی پله‌های مصرفی کردند و موفق به کشف روش DST شدند و این روش را با کسانی که خواستار رهایی از دام اعتیاد بودند به اشتراک گذاشتند.
این روش در افراد دیگر نیز مؤثر بود و نتیجه مشابهی داشت به همین دلیل مهندس حسین دژاکام به مطالعه و تحقیقات خود ادامه دادند و معتقد بودند که بیشتر مشکلات بشر به علت دانش‌های کشف نشده و مجهول بودن صورت‌مسئله است. ازآنجایی‌که اعتیاد مسئله ساده‌ای نبود و هر مسئله یک صورت‌مسئله‌ای هم دارد که تا آن زمان تعریف درستی از صورت‌مسئله اعتیاد وجود نداشت که این موضوع باعث شده بود بسیاری از افراد گمراه شوند و به دلیل نیافتن راه سر از ناکجاآباد درآورند.
شاید این سؤال برای ما مطرح شود که چه نیازی به طرح «صورت‌مسئله اعتیاد» است؟ در پاسخ باید بگوییم زمانی که بخواهیم به سفری برویم باید علاوه بر مقصد و مسیر، مبدأ نیز مشخص باشد تا بر اساس مبدأ، جهت و مسیر درست برای مقصد را انتخاب کنیم در اعتیاد چون مبدأ مشخص نبود کسی نتوانسته بود به مسیر و هدف که درمان قطعی اعتیاد بود دست یابد.
بر اساس صورت‌مسئله اعتیاد، مصرف‌کننده در سه قسمت جسم، روان و جهان‌بینی دچار مشکل شده که بیش‌ترین مشکل او جسمی است. جسم انسان سیستمی به نام سیستم ایکس دارد که مجموعه نوروترانسمیترها، ناقل‌های عصبی، هورمون‌ها، غدد درون‌ریز و برون‌ریز و ... را شامل می‌شود که تمام کارخانه‌های تولیدی مواد مورد نیاز جسم انسان زیر نظر همین سیستم هستند؛ اما زمانی که مصرف‌کننده، مواد مخدر بیرونی را وارد جسم خودش می‌کند، عملیات جایگزینی اتفاق می‌افتد.
مهندس حسین دژاکام در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که اختلالی در سیستم‌های تولید‌کننده مواد شبه افیونی و مخدرهای طبیعی شخص مصرف‌کننده ایجادشده است که باعث شده کارشان را درست انجام ندهند، درواقع مخدرهای بیرونی جایگزین مخدرهای طبیعی بدن شده و وقتی سیستم درست کار نکند ابتدا در جسم مشکل ایجاد می‌شود که همراه با علائمی مثل عرق کردن، آبریزش و عطسه‌های پی‌درپی و در ادامه افسردگی، بی‌خوابی، عدم میل به زندگی و... است و به همین دلیل شخص دوباره به مصرف مواد روی می‌آورد.
زمانی که بنیان کنگره۶۰ گره کور اعتیاد را یافتند و فرمودند با گذشت ۱۱ ماه و به روش DST و داروی اپیوم هیچ‌کدام از این علائم وجود نخواهد داشت اینجا بود که این یافته‌های بی‌نظیر را در اولین کنگره پزشکی و سراسری راهکارهای درمان اعتیاد در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ارائه کردند که مقاله ایشان در کنگره پذیرفته شد.
این در حالی بود که تا قبل از آن راه‌حلی برای درمان اعتیاد پیدا نشده بود؛ زیرا صورت‌مسئله اعتياد مشخص نشده بود و اعتیاد را مسمومیت مزمن می‌دانستند؛ یعنی این‌که یک سمی وارد بدن مصرف‌کننده شده که باید این سم را از بدن بیمار خارج کنیم یا خیلی کسانی که خواستند نرمش به خرج دهند گفتند که وابستگی دارویی است و هزاران راه غلطی که مصرف‌کننده برگشت می‌کند و به همین خاطر اعتیاد را یک بیماری لاعلاج، پیش‌رونده و مرموز تلقی می‌کردند که الآن به لطف روش DST اعتیاد نه لاعلاج، نه پیش‌رونده و نه مرموز بلکه کاملاً قابل‌درمان، پس‌رونده و شناخته‌شده است که به قول آقای مهندس پرونده اعتیاد برای ما سی سال پیش بسته شد.
نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر سعیده (لژیون سوم)
رابط خبری: راهنما همسفر سعیده
ویرایش و ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر سعیده (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجن
- تعداد بازدید از این مطلب :
873