از فرمانبرداری تا فرماندهی

جلسه دوم از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره،۶۰ نمایندگی شوشتر، به استادی ایجنت محترم مسافر کیوان، ‌ نگهبانی مرزبان محترم مسافر محمدحسین و دبیری مسافر مرزبان محترم سجاد با دستور جلسه " هفته ایجنت و مرزبان "در روز سه‌شنبه 25 شهریور 1404 ساعت 17:00 آغاز به کارکرد.

سخنان استاد جلسه :
سلام دوستان کیوان هستم یک مسافر، خدا را شکر می‌کنم که امروز روی این صندلی نشسته‌ام و خدمت می‌کنم و آموزش می‌بینم.

هفتهٔ ایجنت و مرزبان را خدمت جناب آقای مهندس و خانوادهٔ محترمشان همچنین تمام اعضای کنگره 60  تبریک عرض می کنم .

اتفاقی را که امروز در کنگره مشاهده می‌کنیم حاصل زحمت‌های عزیزانی بوده که توانستند از خیلی مسائل و خواسته‌هایشان بگذرند که امروز ما بیاییم و خیلی راحت بتوانیم آموزش بگیریم و دغدغهٔ درمان اعتیاد را نداشته باشیم و این بستر را فراهم کردند، همیشه یاد کنیم از کسانی که این اتفاق را رقم زدند، کسانی که ازخودگذشتگی کردند، شاید 10 سال دیگر ما اینجا نباشیم اما یادمان می کنند. همیشه یاد کنیم از کسانی که این اتفاق را توانستند رقم بزند که آسایش و آرامش به زندگی ما برگردد و بتوانیم این حال خوش را دریافت کنیم .

همیشه شاکر و شکرگزار خداوند باشیم چرا که اجازه خروج از تاریکی به افرادی داده می شود که شکرگزار باشند شاید کسانی که قبلا اینجا خدمت کردند و شرایط را فراهم کردند اصلا نیازی نباشد که من اسمشان را بیاورم یا تقدیر و تشکر کنم اما این  شکرگزاری باعث می شود که من بتوانم تزکیه درونی ام را انجام بدهم .

شکر گزاری و قدرشناسی باعث حفظ و بقای من در مسیر صراط مستقیم می شود وباعث تسریع در مسیر رشد وتکامل انسان می شود و این اتفاق برای انسان رقم می خورد که بتواند شناخت بیشتری نسبت به مسائل و گره های خودش پیدا کند .

این هفته را آقای مهندس برای شکرگزاری مشخص کردند، وقتی که این اتفاق را من رقم می‌زنم در واقع به رشد و به تعادل رسیدن خودم کمک می‌کنم؛ یعنی بقا و ماندگاری خودم را در این مسیر تضمین می‌کنم و می‌بینیم انسان‌هایی که شاکر هستند و قدرشناسی می‌کنند همیشه رحمت خداوند شامل حالشان بوده، همیشه توانسته‌اند الهامات را دریافت بکنند، همیشه آن حس تزکیه و پالایش را در خیلی از مسائل زندگی‌شان به همراه دارند.

این هفتهٔ ایجنت و مرزبان است مرزبانان کارهای اجرائی شعبه را انجام می‌دهند؛ یعنی هر مرزبانی را که می‌بینیم از خیلی از روزمرگی‌های خودش می‌زند تا به کار مرزبانی برسد.

نزدیک ۱۲ خدمت مرزبانی داریم که کارهای مالی را انجام می‌دهند مرزبانانی که کارهای انضباطی را انجام می‌دهند، تولدها، تأسیسات، ایمنی را انجام می‌دهند درواقع مرزبان‌ها و ایجنت همیشه دغدغه این را دارند که شرایط را طوری فراهم بکنند که یک شخص بتواند بیاید و رها بشود و بستر را طوری فراهم بکنند تا امنیتی که در حرمت‌ها به آن اشاره می‌شود برقرار باشد و این امنیت را مدیون مرزبان‌ها هستیم که از خیلی مسائلشان می‌گذرند تا این شرایط را فراهم کنند و این کار بسیار ارزشمندی است.

انسانی که این خدمت‌ها را نبیند قطعاً هم از تاریکی نمی‌تواند خارج شود، این که من قدرشناسی را لحظه‌به‌لحظه در تفکر خودم داشته باشم، این که امروز به من این فرصت داده شود تا چیزی را که به‌صورت تئوری یاد گرفتم  بتوانم به‌صورت عملی اجرا کنم، کسانی که امروز حضور ندارند قطعاً این فرصت را ازدست‌داده‌اند درواقع آنها نمی‌دانند چه چیزی را ازدست‌داده‌اند چرا که این فرصت همیشه در اختیار انسان قرار نمی‌گیرد، اولین مرحله تزکیه که انسان می‌تواند انجام بدهد قدرشناسی و شکرگزاری است.

نگاه یک خدمتگزار همیشه باید به‌گونه‌ای باشد که بگوید لطف خدا شامل حال من شده است که می‌توانم در این مکان خدمت کنم خدمت‌کردن بار مسئولیت دارد، مسئولیتی که کنگره به شخص می‌دهد یعنی دارد شخص را بزرگ می‌کند و خیلی از مسائل و گره‌های  شخص را نمایان می‌کند گره‌هایی که بیرون از اینجا به‌راحتی نمی‌توانست آن‌ها را پیدا کند اکنون با خدمت‌کردن می‌تواند به‌راحتی به آنها دسترسی پیدا بکند و این لطف خداوند است که شامل حال چنین افرادی می‌شود.

همیشه لیاقت خدمت به هر کسی داده نمی‌شود؛ یعنی خیلی باید انسان در مسیر تزکیه باشد و بتواند از خیلی از مسائل و خواسته‌هایش بگذرد که خدمت در کنگره نصیبش شود و می‌بینیم همیشه بچه‌هایی که خدمتگزار هستند، خدمت مالی انجام می‌دهند و به این درک رسیده‌اند که این حال خوب در صورتی برایشان ماندگار است که بتوانند آن را برای دیگران هم رقم بزنند. اگر من بخواهم از آرامش برخوردار باشم باید بتوانم این آرامش را به دیگران هم منتقل کنم حال خوبی را که دارم باید بتوانم برای دیگران هم رقم بزنم. زمانی می‌توانم اینها را داشته باشم که برای دیگران هم بخواهم و خدمت‌کردن اینها را برای انسان رقم می‌زند.

یک مواقعی انسان با انجام‌دادن یک کار قدرتمند است یک مواقعی با انجام‌ندادن یک کار. آنجا اگر توانستم بگذرم و فرمان‌برداری کنم باعث رشد من می‌شود. چشم گفتن باعث می‌شود که من بتوانم گره‌ها را باز کنم و فرمان‌برداری است که راه خروج از تاریکی را برای من هموار می‌کند و یکی از اتفاقاتی هست که زمان خدمت‌کردن اگر شخص بتواند به این نقطه دسترسی پیدا کند مسیر رشد خودش را فراهم می‌کند.

ایجنت کار اجرائی در شعبه ندارد و همیشه به‌عنوان یک ریش‌سفید و بزرگ‌تر که بتواند مسائل را حل کند و راهنمای مرزبان‌ها محسوب می‌شود و این فرصت به همه افراد داده می‌شود که بیایند و تجربه کنند که بتوانند این میسر و شناخت جدید نسبت به خودشان پیدا کنند و همه اینها با استفاده از آموزش‌های کنگره اتفاق می‌افتد.

همیشه نیروهای بازدارنده به بهترین شکل ممکن می‌آیند تا یک کار را بی‌ارزش جلوه دهند؛ مثلاً من به‌عنوان یک خدمتگزار در OT هستم اگر فکر کنم کار من کار با ارزشی نیست یعنی افکار و اندیشه منفی و چیزی که نیروهای بازدارنده دارند به انسان القا می‌کنند، خود من به واسطه عزیزی که آن زمان خدمت OT انجام می‌دادند جذب کنگره شدم منظورم این است که حضور یک خدمتگزار تا چه حدی می‌تواند تأثیر داشته باشد، اگر همان موقع که به درمان رسیدند دیگر نمی‌رفتند الان من کجا بودم؟

بعد از ۳ سال حضورش و باتوجه‌به رفتار و عملکردش به خودم گفتم حتماً جای خوبی رفته که این‌گونه شده است. هرخدمتی که کنگره به ما می‌دهد لطف خداوند است و نباید آن را دست‌کم گرفت، حضور ایشان باعث احیای یک‌نفس دیگر شد. چه کاری از آن باارزش‌تر وجود دارد اصلاً قابل قیمت‌گذاری است؟ اینکه به واسطه حضورشان باعث رهایی یک‌نفس و یک خانواده از تاریکی شدند و این لطف خداوند است که خدمتگزاران را سهیم می‌کند در احیای یک‌نفس حالا در هر قسمتی که می‌خواهد خدمت کند انسان‌هایی که خدمت را باارزش می‌دانند خداوند هم به آنها رزق‌وروزی فراوانی می‌دهد. 

حضور در کنگره و تزکیه نگاهمان را نسبت به خیلی از مسائل وسیع‌تر می‌کند و درک درستی نسبت به مطالب به دست می‌آوریم و انسان‌های شاکر همیشه انسان‌هایی هستند که حالشان خوش است. در کنگره همه چیز با عملکرد رقم می‌خورد و به حرف‌زدن نیست. سپاسگزارم که به صحبت‌های من گوش کردید.

تایپ و ویرایش: مسافر مهدی لژیون دوم
گروه سایت نمایندگی شوشتر