ما مسئله اعتیاد را نمی‌دانستیم

چهاردهمین جلسه از دوره سی‌و‌هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی فردوسی مشهد به استادی همسفر اشرف، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «صورت‌مسئله اعتیاد» روز دوشنبه ۷ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از راهنمای خود همسفر نرگس تشکر می‌کنم که استادی این جلسه را به من واگذار کردند. صورت‌مسئله اعتیاد می‌گوید: وقتی ما مسئله‌ای را بدانیم، می‌توانیم آن را حل کنیم، در غیر این صورت حل آن امکان‌پذیر نیست؛ اگر من صورت مسئله اعتیاد، چاقی یا هر چیز دیگری را بدانم، می‌توانم آن را حل کنم وگرنه مشکل است.

مسافر من بیش از ۳۵ سال مصرف‌کننده بود شاید بیشتر از ۶۰ بار به ترک‌های گوناگون پناه بردیم، از کمپ‌ها و کلینیک‌های متفاوت با مصرف B۲، شربت متادون یا هر چیز دیگری که فکر کنید، مسافر من استفاده کرد تا به درمان برسد؛ چون آگاهی نداشتیم تخریب‌ها و مشکلات زیادی برای ما ایجاد شد و خیلی هزینه کردیم.

ما مسئله اعتیاد را نمی‌دانستیم و گمان می‌کردیم؛ اگر از عدم مصرف مسافر من ۲۴ ساعت یا یک هفته بگذرد، می‌تواند به حالت تعادل برگردد و ما هم می‌توانیم زندگی عادی خود را سپری کنیم. کمپ‌های متعددی او را بردم که در آخرین کمپ ۶ ماه تحت درمان بود تا سموم از بدن او دفع شود یا به گفته آقای مهندس افراد را سم زدایی می‌کنند که این عمل را با سرم‌های مختلف انجام می‌دهند تا شاید بهبود پیدا کنند. هدف من همیشه همین طور بود که چاقی‌ خود را درمان کنم؛ اما بی‌نتیجه بود تا وقتی که با آموزش‌های کنگره آشنا شدم و آموختم چگونه وزن من باید به تعادل برسد، از این بابت خدا را شاکرم که با کنگره آشنا شدم.

هر کاری برای ترک مسافرم انجام دادم، اما همه بی‌نتیجه بود، نمی‌دانستم چشمه‌هایی که داخل بدن مواد شبه‌ افیونی را تولید می‌کنند با مصرف مواد از کار افتاده‌اند و به قول آقای مهندس ۱۰ ماه زمان می‌برد تا دوباره جسم راه‌اندازی شود؛ در صورتی‌که ما می‌پنداشتیم یک هفته تحت درمان بوده خوب است و اگر دوره بعد ۱۰ روز یا بیشتر تحت درمان باشد بهتر می‌شود؛ اما هر کاری می‌کردیم و هر جایی که می‌‌رفتیم به هدف نمی‌رسیدیم. خدا را شکر می‌کنم به کنگره آمدم و با روش DST آشنا شدم، کم‌کم مسافر من به درمان و حال خوش رسید.

اکنون نزدیک به 2 سال است که به رهایی رسیده‌ایم، البته مشکلاتی بود و هست که کم‌کم برطرف می‌شود. آقای مهندس می‌‌فرمایند: اگر از ما سؤال شود هروئین، تریاک یا هر ماده مخدر دیگری چه‌قدر زمان می‌برد تا درمان شود می‌گویم همان ۱۰ ماه، نه بیشتر و نه کمتر؛ زیرا در طول این ۱۰ ماه بدن بازسازی می‌شود، نه این‌که مثل من که فکر می‌کردم طی 1 هفته یا ۶ ماه اعتیاد درمان می‌شود. فرد مصرف‌کننده چون خود چشمه‌های درون بدن را با مصرف مواد می‌بندد مانند این است که از بالا آب داخل چاه می‌ریزیم، در صورتی‌که چشمه اصلی بسته و خراب است؛ پس چند ماه باید زمان سپری شود تا جسم بازسازی شود و به حالت تعادل برگردد.

مسافر من تا ۲ سال قرص B۲ مصرف کرد و من با خود می‌گفتم مسلماً درمان خواهد شد، همین‌طور به روان‌شناس و روانپزشک‌های متفاوت مراجعه کردیم و به ما می‌گفتند باید از مکانی که هستید نقل مکان کنید و به جای دیگری بروید که به مدت ۲ سال جابه‌جا شدیم و آن‌جا را رها کردیم، باز هم گمان می‌بردم که حتماً درمان خواهد شد، اما باز هم نتیجه‌ای نداشت. به گفته آقای مهندس که می‌گویند: افراد بیان می‌کنند اعتیاد یک بیماری ذهنی یا مواد سم است، در حالی که موادی که از خانواده تریاک است سم نیست و همه دارو هستند و این‌که می‌گویند: متادون یا هروئین دارو است که همه بروند و استفاده کنند این اشتباه است، باید راه را بلد باشند و بدانند اعتیاد چیست تا بتوانند درمان کنند. در هر‌ کاری اگر من بدانم مسئله چیست به جواب می‌رسم، اگر ندانم به آن نمی‌رسم؛ پس باید هر چیزی که باور می‌کنم درست است در مورد آن تحقیق کنم و بی‌گدار به آب نزنم.

من هر چه سرمایه و سلامتی داشتم، در راه درمان مسافر خود دادم، اما از آنجایی که ۱۴ سال مصرف‌کننده شیشه بود و در این راه برای ترک اقدام می‌کردیم از قبیل سم‌زدایی، کمپ‌های مختلف و شوک‌هایی که به او می‌دادند و حتی در آب سرد او را می‌‌انداختند که این عمل باعث از کار افتادن کلیه‌های او شد، حال درک می‌کنم که بسیار ناآگاهانه رفتار کردم و ناراحت هستم که چرا تحقیق نکردم و همه این کارهای بیهوده را برای درمان او انجام دادم و هر جایی که به مسافرم پیشنهاد کردم آمد. هیچ‌ وقت از خود سوال نکردم، اگر اعتیاد یک بیماری ذهنی است چه ربطی به بیرون‌‌روی، بی‌خوابی و عرق کردن دارد؛ پس سیستم جسم خراب بود و من نتوانستم جسم و در خلل آن روان مسافر خود را اصلاح کنم. همان‌طور که آقای مهندس می‌‌فرمایند: باید سه پارامتر را طی کنیم و اگر ما جسم، روان و جهان‌بینی را درمان کنیم به نتیجه می‌رسیم، اگر غیر از این باشد هیچ‌گاه به نتیجه‌ای نخواهیم رسید.

تقدیر از اعضاء لژیون سردار

انتخابات نگهبانی

مرزبان کشیک: همسفر نعیمه
تایپیست: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نوزدهم)، همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون شانزدهم)
عکاس: همسفر حدیث رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهاردهم)
ارسال: همسفر زهرا دبیر سایت
همسفران نمایندگی فردوسی‌ مشهد