بخشندگی، راهی برای رسیدن به‌ آرامش

جلسه دهم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار کنگره۶۰ همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد به استادی دنور همسفر حمیده، نگهبانی دنور همسفر سمیه و دبیری‌ دنور راهنما همسفر زهرا، با دستور جلسه «صورت‌مسئله اعتیاد» روز دوشنبه ۷ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۳۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را بسیار شاکر و سپاسگزارم که امروز توفیق حضور در لژیون سردار را به من داد تا بتوانم خدمت کنم و امیدوارم در کنار هم آموزش بگیریم. از نگهبان لژیون سردار سپاسگزارم که من را برای این جایگاه انتخاب کردند و به دبیر و خزانه‌دار نیز خدا قوت عرض می‌کنم. دستور جلسه این هفته «صورت‌مسئله اعتیاد» است. آقای مهندس در صحبت‌های چهارشنبه فرمودند: «صورت‌مسئله اعتیاد تنها مختص اعتیاد و درمان آن نیست؛ بلکه در تمام زمینه‌های زندگی کاربرد دارد»؛ یعنی هر کار و عملی که می‌خواهیم انجام بدهیم، ابتدا باید مسئله برای ما روشن شود؛ زیرا برای رسیدن به نتیجه و پاسخ صحیح، لازم است مبدأ، مقصد و هدف مشخص باشد.

در موضوع درمان اعتیاد، آقای مهندس بیان می‌کنند: «که اعتیاد یک بیماری فیزیولوژیک است». درحالی‌که درگذشته و حتی امروز در بیرون از کنگره، این باور وجود دارد که اعتیاد یک مسمومیت مزمن و بیماری پیش‌رونده است که هیچ درمان و علاجی ندارد؛ اما آقای مهندس توضیح دادند که مصرف مواد مخدر باعث ازکارافتادن و از تعادل خارج شدن بخشی از مدارهای حیاتی بدن می‌شود؛ مدارهایی که تمام زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند و باعث اختلالات شدید می‌شوند که به‌اصطلاح دیس‌ریگوله نامیده می‌شود. بنابراین وقتی صورت‌مسئله مشخص شد، راه درمآن‌هم روشن می‌شود.

ایشان می‌فرمایند: «که ما روش‌های متعددی را امتحان کردیم و پس از آزمایش‌های فراوان، به این نتیجه رسیدیم که هیچ روشی؛ همانند DST نمی‌تواند جسم فرد مصرف‌کننده را به حالت تعادل و وضعیت طبیعی بازگرداند». همچنین آقای مهندس اشاره می‌کنند که از صورت‌مسئله اعتیاد یافته‌های بسیار مهمی به دست آمد؛ ازجمله درمان سیگار، درمان اضافه‌وزن و درمان بسیاری از بیماری‌ها. نکته جالب دیگری که در سی‌ دی که از ایشان گوش می‌کردم مطرح شد، علت افسردگی پس از زایمان است که ایشان، آن را خماری پس از زایمان نامیدند و این موضوع هم به‌وسیله صورت‌مسئله اعتیاد برای ما آشکار شد.

پس می‌بینیم که برای هر کار، مسئله و هر اقدامی ابتدا؛ باید صورت‌مسئله مشخص شود. من به‌عنوان یک رهجو و یک تازه‌وارد؛ وقتی برای نخستین بار وارد لژیون می‌شوم و هیچ اطلاعاتی از لژیون سردار ندارم، این آموزش‌ها برایم بسیار راهگشا خواهد بود. از خودم می‌پرسم که چرا باید عضو لژیون سردار شوم و لژیون سردار چه تأثیری می‌تواند دررسیدن من به تعادل و آرامش داشته باشد؟ فرض کنیم که تصمیم گرفته‌ام وارد لژیون سردار شوم؛ سؤال اینجا است که چگونه باید وارد لژیون سردار شوم؟ خیلی وقت‌ها پیش‌آمده که با خودم گفته‌ام؛ چطور می‌توانم این مبالغ را پس‌انداز کنم تا بتوانم وارد لژیون سردار یا حتی دنور یا پهلوان شوم؟ در ابتدای ورود، این موضوع واقعاً غیرقابل‌دسترس به نظر می‌آید؛ اما اگر این مسئله باز شود و صورت‌مسئله برای من مشخص گردد، می‌توانم آن را به‌خوبی درک کنم.

ما معتقدیم که روح خداوند در وجود انسان دمیده شده و انسان ذره‌ای از وجود خداوند است؛ بنابراین باید صفاتی که در خداوند وجود دارد، در ما نیز متجلی شود. اگر خداوند مهربان است، ما نیز باید مهربان باشیم و این صفت را در وجود خود پرورش دهیم. اگر خداوند عالم است، ما هم باید در مسیر علم، دانایی و آگاهی تلاش کنیم. اگر خداوند بخشنده است، ما نیز باید بخشندگی را در وجودمان زنده کنیم. این همان ایمان هست و از دل ایمان است که می‌توانیم به عشق برسیم. وقتی وجود یک انسان سرشار از محبت و بخشندگی شود، به‌اندازه‌ای که بتواند از عصاره جانش، از مالش، از زمانش و از عشقی که درونش جاری است به دیگران ببخشد، در همان زمان است که می‌تواند پر شود و دریافت‌های بیشتری داشته باشد.

آقای مهندس می‌فرمایند: «نظام هستی و کائنات به‌گونه‌ای طراحی‌شده است که انسان برای دریافت باید از مالش بدهد؛ یعنی اگر می‌خواهیم دریافت داشته باشیم؛ باید بخشنده و مانند یک رودخانه جاری و روان باشیم». انسانی که جاری نباشد و بخشندگی نداشته باشد؛ مانند برکه‌ای است که به‌مرورزمان به گنداب و لجن تبدیل می‌شود. بنابراین، برای رسیدن به آرامش و دریافت‌های بیشتر باید ببخشیم و صفات نیکو را در درون خود پرورش دهیم. این همان ایمان است و در این حالت می‌توانیم به ارزشمندترین دارایی برسیم؛ یعنی قدرت بخشیدن، قدرت عشق ورزیدن و قدرت محبت کردن.

ما این حقیقت را درکنگره۶۰، به‌ویژه در رفتار و منش راهنماها به‌وضوح می‌بینیم و لمس می‌کنیم خدمتی خالصانه و عاشقانه، بدون هیچ چشم‌داشت مالی. چیزی که شاید برای افراد بیرون از کنگره اصلاً قابل‌باور نباشد که چگونه یک فرد می‌تواند؛ بدون دریافت هیچ مبلغی، این‌گونه خالصانه خدمت کند. آقای مهندس همچنین می‌گویند: «بخشیدن سبب می‌شود که ما پرتر شویم و دریافت‌های بیشتری داشته باشیم»؛ اما اگر نیت ما از بخشش، گرفتن چیزی در عوض باشد؛ دیگر بخشش واقعی نیست؛ مثلاً اگر من پنج میلیون کمک کنم تا در یک آزمون قبول شوم یا ده میلیون کمک کنم تا خانه‌ای بخرم، این یعنی پرداختی داشتم و در مقابلش درخواستی هم دارم. آقای مهندس می‌فرمایند: «این کار عین دکان‌داری است؛ آن‌هم دکان‌داری منصفانه‌ای نیست؛ چون ما در قبال چیز اندکی که می‌دهیم، انتظار چیز بسیار بزرگی داریم.» در چنین حالتی، نظام طبیعت و کائنات به‌صورت معکوس عمل خواهد کرد.

آقای مهندس بیان می‌کنند: «که اگر هر انسانی بداند در بخشیدن چه لذت، شور و شعفی وجود دارد و چه آرامشی به دنبال دارد، همه انسان‌ها از یکدیگر در این مسیر سبقت می‌گیرند.» صحبتم را با خاطره‌ای از دنوری به پایان می‌رسانم، در اولین جشن گلریزان توسط مسافرم وارد لژیون سردار شدم؛ پس از پایان قسط سرداری، خواسته دنوری خود را با مسافرم در میان گذاشتم. ایشان فرمودند: اگر من این کار را انجام دهم، قبول نیست. تو باید خودت پس‌انداز کنی و کارکنی و همان‌جا اولین جرقه در ذهنم زده شد. همان ایام، در آزمون استخدامی معلمی شرکت کردم و به لطف خدا، خیلی ناباورانه قبول شدم. من همیشه دوست داشتم دنور شوم؛ اما این خواسته فقط در حد پندار و گفتار من بود و هرگز به مرحله عمل نرسیده بود. درواقع خودم هم باور نداشتم.

همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند: «برای باورها ارزشی نیست». وقتی جشن گلریزان فرارسید، با کلی فکر و بررسی به این نتیجه رسیدم که توان پرداخت مبلغ ده میلیون رادارم؛ اما پس از صحبت باراهنما و افرادی که پیش‌تر اعلام دنوری کرده بودند، متوجه شدم مشکل اصلی در درون خودم است. من در وجودم یک مرز و حصار پیچیده بودم و آن را به‌وضوح حس می‌کردم؛ چیزی که به من اجازه نمی‌داد؛ حتی اعلام دنوری کنم. درنهایت به این نتیجه رسیدم که کسانی که با پس‌اندازهای اندک اعلام دنوری می‌کنند، ایمان قوی دارند و مطمئن‌اند که این پول به دستشان خواهد رسید. وقتی من هم اعلام دنوری کردم، نه‌تنها توانستم مبلغ دنوری را پرداخت کنم؛ بلکه مقداری پول هم برای خودم پس‌انداز شد و خوشحالم که توانستم تمام مبلغ دنوری را از حقوق خودم پرداخت کنم و همه این‌ها ازبرکات لژیون سردار است.

تایپیست: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
عکاس: همسفر زهرا مرزبان خبری
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر بتول  (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد