باید دانست در کنگره هیچ خدمتی از مسیر منت نمی گذرد

جلسه سیزدهم از دوره چهل و چهارم کارگاه‌های آموزشی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی مرزبان محترم مسافر محسن، نگهبانی مسافر امیر و دبیری  مسافر صابر، با دستور جلسه «هفته ایجنت و مرزبان» در روز شنبه 22 شهریور ۱۴۰۴ ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شکر می کنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا بتوانم خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم.
در مورد این دستور جلسه می خواهم عرایضم را به سه دسته تقسیم نمایم؛ در ابتدا در مورد ساز و کار مرزبانی و در ادامه می خواهم راجب حس و حالم خودم در این دوره خدمت مرزبانی و در نهایت باید به رسم ادب تشکری داشته باشم از کسانی که در این مسیر به من یاری رساندند و زحمات زیادی کشیده اند.
مرزبانی یکی از خدمت های خاص کنگره می باشد که به تعبیر جناب مهندس راه رفتن روی شمشیر دولبه یا خط باریک می باشد؛ به صورت حتم همه عزیزان تعریف مرزبانی را شنیده اند که مرزبان حافظ مرزهای اصول، قوانین و حرمت کنگره 60 و مجریان قوانین کنگره هستند.
مرزبانی کار بسیار سختی می باشد و کسانی وارد این مجموعه می شوند که در گذشته مسائلی داشته اند و برای اینکه بتوانیم حرمت را متذکر شویم نیازمند این می باشد که روی خط بسیار باریکی حرکت نماییم؛ در واقع برای اینکه بتوانیم داوطلب این باشیم که در موقعیت خاصی متذکر و نگهبان حرمت شویم نیازمند به، دید دیگری می باشد و جهانبینی خاص خودش را طلب می کند، در این باب بنده تجربه ای دارم که برای شما عزیزان نقل می نمایم؛ در دوره ای که مصرف کننده بودم کوچکترین کاری برای من سخت و دشوار می نمود، مثلا کار ساده ای مانند خرید نان برای من کار بسیار سخت و دشواری بود و همیشه وقت کم می آوردم چون تمام وقتم صرف مصرف مواد مخدر می شد، بصورتی که به ساده ترین مسائل روزمره خود نمی رسیدم؛ با این حال امروزه در جایگاه مرزبانی، من و تمام عزیزانی که در کنگره 60 خدمتگزار هستند با وجود اینکه در روزگاری به تمام دنیا می گفتیم وقت نداریم، امروزه از ساعت یک و نیم ظهر در شعبه حاضر و در تلاش برای کم کردن رنج دیگران می باشیم و به تمام کارهای شخصی خودمان نیز می رسیم.
به چه دلیلی یک خدمتگزار بدون هیچ گونه منتی در تلاش برای خدمت کردن و کم کردن رنج دیگران می باشد؟
باید دانست در کنگره هیچ خدمتی از مسیر منت نمی گذرد و تمام خدمتگزاران با اشتیاق و حال خوش مشغول خدمت می باشند.
گاهی اوقات در اتاق مرزبانی بین یکدیگر صحبت ها و رقابت هایی داریم از این باب که چه کسی بیشتر کار کند و خدمت بگیرد و در دوره خودمان بنده به کرات شاهد این قضیه بوده ام؛ در جای خود این قضیه جای تفکر دارد که به چه دلیل کسی که در گذشته مصرف کننده بوده است امروز به این طرف قضیه و عکس چیزی که در ابتدای عرایضم گفتم دست پیدا می کند و با وجود خدمتی که انجام می دهد وقت اضافه می آورد.
معمولا عزیزانی که سفر می کنند و به رهایی می رسند و مشغول خدمت می شوند مسائل مالیشان بهتر می شود و این مسئله برای تمام ما مشخص و روشن می باشد و از زمانی که دارد برای حس و حال خود و کم کردن رنج دیگران و نشان دادن مسیر درست به دیگران استفاده می کند؛ خدمت مرزبانی نیز به دلیل اینکه حرکت روی مسیر بسیار باریکی می باشد، مجبوریت ایجاد می کند که در مواقعی به دیگران تذکر دهیم و بایستی به صورت مکرر قوانین را یادآوری نماییم که در بسیاری از اوقات کار بسیار دشواری می باشد.
همانطور هنگام ورود به کنگره از جانب عزیزان و مسافران مورد محبت قرار گرفتم در امروز که این بند محبت به دست ما رسیده است بایستی این بند را به دیگران همانگونه که به ما رسیده است انتقال دهیم؛ امیدوارم تمام دوستان سفر دومی که تمایل دارند به نیازمندان یاری برسانند و خدمت کنند بایستی خودشان را برای دوره بعدی مرزبانی آماده نمایند.
به تمام مرزبانان و ایجنت این دوره و دوره های قبلی خسته نباشید و خدا قوت می گویم.
تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمد از لژیون دوازدهم