مقاله "تأثیرات رفتاری و مولکولی پروتکل دی اس تی بر مدل حیوانی اعتیاد به تریاک" از مهندس حسین دژاکام، درصدر محافل علمی دنیا مورد بررسی و پذیرش قرار گر

عنوان: تأثیرات رفتاری و مولکولی پروتکل دی اس تی (DST) بر مدل حیوانی اعتیاد به تریاک

چکیده:
اعتیاد به تریاک همچنان یکی از چالش‌های جدی سلامت در سطح جهانی به شمار می‌رود و ضرورت راهبردهای درمانی مؤثر و علمی که به درمان پایدار منجر شوند را برجسته می‌سازد. این پژوهش به بررسی کارایی و سازوکارهای عصب‌زیستی زیربنایی روش دی اس تی می‌پردازد، روش دی اس تی یک پروتکل نوین برای کاهش تدریجی و قطع شربت تریاک می‌باشد. در این مقاله با بهره‌گیری از مدل حیوانی (موش صحرایی) اعتیاد و وابستگی به تریاک مورد کاوش قرار گرفت.

در این آزمایش، یک گروه از موش‌ها به تریاک معتاد شدند. موشها به ‌طور تصادفی در سه گروه تحت بررسی قرار گرفتند: گروه درمان‌شده با  روش  دی اس تی، گروه کنترل غیرمعتاد و گروه دریافت‌کننده درمان نمایشی (پلاسیبو یا دارونما). پروتکل دی اس تی شامل کاهش دقیق و تدریجی دوز شربت تریاک بود. پس از پایان مرحله درمان، بافت‌های هیپوکامپ برای تحلیل‌های مولکولی جمع‌آوری شدند. استخراج RNA، سنتز cDNA و تحلیل بیان ژن با روش Real-time PCR کمی انجام گرفت تا پیامدهای مولکولی، هم‌زمان با ارزیابی‌های رفتاری، مورد بررسی قرار گیرند.

یافته‌ها به‌طور قاطع اثربخشی روش DST را نشان دادند. از نظر رفتاری، موش‌های درمان‌شده کاهش چشمگیر و پایدار در ولع مصرف ــ که یکی از موانع اصلی در مسیر بهبودی است ــ از خود نشان دادند. این بهبود رفتاری حیاتی به شکل قابل‌توجهی با تغییرات عمیق در سطح مولکولی در نواحی کلیدی مغز همراه بود. تحلیل بیان ژن کاهش معناداری در ژن‌های مرتبط با استرس و نشانگرهای پیش‌التهابی آشکار ساخت که بیانگر بازگشت وضعیت‌های عصب‌زیستی ناشی از اعتیاد مزمن و ترک بود. علاوه بر این، افزایش چشمگیری در سطح بیان ژن‌های مرتبط با سیستم‌های گاباارژیک و سروتونرژیک مشاهده شد که نشان‌دهنده بازسازی مسیرهای حیاتی بازدارنده و تنظیم‌کننده خلق است.

این نتایج نشان می‌دهند که پروتکل دی اس تی موجب بازتنظیم چندوجهی عصب‌زیستی شده و از بازگشت مغز به حالتی متعادل‌تر پشتیبانی می‌کند. تغییرات مولکولی مشاهده‌ شده شواهد قدرتمندی از توانایی روش دی اس تی در کاهش علائم رفتاری آشکار و همچنین القای نوروآداپتاسیون‌های سودمند ارائه می‌دهد؛ تغییراتی که برای درمان عمیق و بلندمدت حیاتی‌اند. این مطالعه بینش‌های مکانیکی ارزشمندی در خصوص کاهش ساختارمند شربت تریاک به‌عنوان یک رویکرد درمانی معتبر ارائه می‌دهد و بر ظرفیت آن برای بازتعریف راهبردهای درمان اعتیاد و ارتقای بهبودی پایدار تأکید می‌کند.
 

چکیده انگلیسی و اطلاعات مربوط به کنفرانس این مقاله زیبا و جذاب را در لینک زیر مطالعه فرمایید:

https://addiction-behavioral-conferences.magnusgroup.org/program/scientific-program/2025/behavioral-and-molecular-impacts-of-the-dezhakam-step-time-protocol-on-opium-addiction-rodent-model

مترجم همسفر الهه