جهان‌بینی شیوه‌ای است که هر فرد با آن به خود می‌نگرد و خود، خانواده، دوستان، روابط و تعاملات اجتماعی و جامعه‌اش را درک می‌کند. بحرانی که یک مصرف‌کننده با آن مواجه می‌شود شامل سه ضلع مثلث جسم، روان و جهان‌بینی است. هر سه مؤلفه آسیب‌دیده‌اند و نیاز به ترمیم دارند. شخص باید برای حرکت به‌سوی نور، سلامتی و آزادی حرکت کند. ما این حرکت را سفر می‌نامیم؛ سفری از ترس به شجاعت، از اضطراب به آسایش، از قهر به مهر، از حقارت به سرفرازی و از بیماری به‌سلامتی.
برای رسیدن به تعادل سه سفر لازم است:
سفر اول: به مدت‌زمان استفاده از مواد یا داروی جایگزین (شروع درمان) تا قطع کامل دارو گفته می‌شود. در طول سفر اول سه مرحله مهار، درمان و تعادل هم‌زمان شروع می‌شوند و بعد از حدود ۱۱ ماه، مرحله مهار و درمان به پایان می‌رسد.
سفر دوم: دوره بدون مواد که شامل مرحله خودشناسی است. در این مرحله، آموزش و بازیابی سلامتی، با تمرین و فعالیت بدنی مثل رقابت‌های ورزشی توأم می‌شود و فرد به‌تدریج با نیروهای نهفته درون خود آشنا می‌گردد. برای تعلیم و آموزش گرفتن مناسب، یک سال کافی است و پس‌ازآن او می‌تواند در کنگره خدمت کند یا برود.
سفر سوم: مرحله پایان‌ناپذیر درک نظم و راز جهان آفرینش است. این یک سفر معنوی فراتر از زمان و مکان است. کنگره۶۰ تلاش می‌کند که بگوید کسب دانش، جنبه‌ای حیاتی از زندگی انسان است که باید به‌طور مستمر، اتفاق بیفتد و می‌تواند هرگز پایان نپذیرد؛ چون دانش، دامنه‌ای نامحدود دارد.
اعتیاد به مواد مخدر به‌خودی‌خود علم است و نباید زیرمجموعه علوم دیگر شود. در حال حاضر مصرف‌کنندگانی که به کمک احتیاج دارند، بزرگ‌ترین گروه بیماران در سراسر جهان هستند. کنگره توسط اعضاء داوطلب که به‌صورت نیمه‌وقت و رایگان خدمت می‌کنند، اداره می‌شود. این سازمان یک سیستم واحد مدیریتی دارد و در هر سطحی از آن، تصمیمات مدیریتی همان سطح اتخاذ می‌شوند، مشروط بر اینکه آن تصمیمات بر اساس مانیفست و قوانین مکتوب باشند.
مدیران هر سطح، در انتخابات به‌وسیله اعضاء انتخاب می‌شوند و ساختار آن، شبیه یک درخت سبز است. ریشه درخت، مؤسس یا بنیان کنگره۶۰ است. تنه یا ساقه اصلی آن را بخش قانون‌گذاری یا کنگره ۱۴ نفره دیده‌بانان تشکیل می‌دهند که شامل ۱۲ مسافر و ۲ همسفر و گاهی ۱۰ مسافر و ۴ همسفر می‌باشند. آن‌ها راهنما، باتجربه و خوش‌سابقه بوده و مسئول اداره و مدیریت همه شعبه‌ها هستند. دیده‌بان به معنای ناظر است. هر دیده‌بان شبیه به یک وزیر در حیطه خاصی مسئولیت دارد؛ مثلاً بخش تحقیقات، جهان‌بینی، خانواده، روابط عمومی، خانم‌های مسافر، ورزش و راهنمایان.
مرزبانان شاخه‌های اصلی درخت و تیم اجرایی هر شعبه بوده و به‌وسیله اعضاء هر شعبه برای مدت یک سال انتخاب می‌شوند. آن‌ها مسئولیت سازمان‌دهی شعبه و اجرای قوانین و مقررات کنگره را بر عهده دارند. اعضاء تیم مرزبانی، ۵ مسافر آقا و ۲ همسفر خانم هستند. راهنماها و کمک راهنماها شاخه‌های کوچک‌تر درخت هستند که مسئولیت بسیار مهم آموزش و تعلیم مصرف‌کنندگان را دارند. تازه‌واردین و مسافران سفر اول، مهم‌ترین بخش کنگره هستند که حکم شکوفه‌ها و میوه‌های این درخت و مسئولیت تولید میوه را بر عهده دارند. برگ‌ها نیز کمک‌های مالی اعضاء می‌باشند.
در کنگره۶۰ همه مراحل مهار، درمان و رهایی، در قالب دو سفر انجام می‌شود:
سفر اول: از مصرف مواد مخدر تا قطع مصرف. این دوره حدود یک سال طول می‌کشد. بعدازاین دوره فرد هیچ نوع ماده مخدر یا دارویی مصرف نمی‌کند.
سفر دوم: از قطع مواد مخدر تا شناخت خود. در این مرحله، روند درمان پایان‌یافته و فرد فقط روی خودش کار می‌کند و دانش خود را در زمینه درمان، افزایش می‌دهد. او الگویی می‌شود برای آن‌هایی که در سفر اول هستند و به‌صورت داوطلب خدمت می‌کند.
در کنگره۶۰ چهار گروه حضور دارند:
۱- آقایان مصرف‌کننده
۲- خانم‌های مصرف‌کننده
۳- خانم‌های همسفر: اعضاء خانم خانواده؛ مثل همسر، مادر، خواهر و دوست
۴- همسفران آقا: اعضاء مرد خانواده؛ مثل پدر، برادر، پسر و دوست
راز حضور بی‌وقفه راهنمایان در کنگره۶۰ این است که با به‌کارگیری وادی هفتم، بدون توجه به گذشته افراد، به آن‌ها احترام گذاشته و از خدماتشان استفاده می‌شود؛ زیرا شخصیت آن‌ها در طول درمان تغییر کرده است. این اشخاص تاریکی را تجربه کرده، رنج‌های بسیار برده‌اند و برای سلامتی و آرامش، ارزش قائل هستند. آن‌ها مایل‌اند عشق و خدمت بدون قید و شرطی را که دریافت نموده‌اند، بدون هیچ درنگی باز پس دهند. در قبال این خدمت، احترام و تحسین زیادی از سایر اعضاء دریافت می‌نمایند که نیاز عاطفی‌شان را پس از سال‌ها تحقیر و تباهی، برآورده می‌کند.
ازآنجاکه افراد در کنگره به‌طور رایگان با رفتاری مطلوب، خوشایند و بدون هیچ انتظاری درمان می‌شوند و زندگی خود و خانواده‌شان تغییر می‌کند، آن‌ها پس از درمان تمایل دارند به هر طریقی خدمت و کمک مالی نمایند. «دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما باید بکاریم تا دیگران بخورند».
منبع:
مقاله ششم کتاب ۱۴ مقاله، مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پانزدهم)
رابط خبری: همسفر فروزان رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پانزدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پانزدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی آکادمی
- تعداد بازدید از این مطلب :
77