فرمانبرداری را کاملا انجام دهیم

مشارکت همسفران پارک پامچال قزوین و پارک نیلوفر آبی مشهد در مورد دستور جلسه «دانایی، دانایی مؤثر و سواد»:

همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر زهرا (نگهبان ایروبیک):

دستور جلسه فرمانبرداری وفرماندهی درواقع مسیری را مشخص می‌کند که از کجا تا کجا باید حرکت را انجام دهیم. فرماندهی یک هدف بوده و یک قانون کلی است که اگر انسان بخواهد در مسئله‌ای صاحب‌نظر شود و بتواند کاری را انجام دهد؛ باید در جایگاه فرماندهی قرار بگیرد. شرط لازم این است که فرمانبرداری را کاملا انجام دهد؛ مثل فرماندهی که با لباس نظامی ایستاده و به تعدادی سرباز دستور می‌دهد و حالت یک فرمانده که دستوردادن در نظام است. ما در کنگره همه چیز را به صورآشکار و صورپنهان تقسیم می‌کنیم. فرماندهی جز خواسته‌های وجودی انسان است. فرماندهی یعنی انسان به یک سری از نیروها چه درون و چه بیرون احاطه داشته باشد و آن کاری که از او می‌خواهد انجام دهد؛ یعنی در آن زمینه به فرماندهی رسیده است. کسی می‌تواند فرمان بدهد که قادر باشد کاری که از دیگران می‌خواهد، خودش نیز بتواند انجام دهد و اگر در انجام آن توانا باشد؛ باید به دانایی مؤثر برسد. شرط دانایی آموزش است و معنی آموزش این است که باید استادی را برای خودش انتخاب کند؛ پس شرط فرماندهی این است که باید استاد داشته باشد. انسان زمانی وارد تاریکی می‌شود که در آن مسئله از نفس‌اماره پیروی کند؛ یعنی شخص مصرف کننده متوجه اشتباهش نیست. وقتی در نفس‌اماره است به او فرمان می‌دهد که این کار را انجام دهد. کسی که در این مرحله قرار دارد چطور می‌تواند به دیگران فرمان بدهد اگر بخواهد از این وضعیت خارج بشود که ما در کنگره آموختیم باید غدد شبه افیونی و مخدرهای طبیعی بدن را بسازد تا مخدرهای خارجی بیرون بروند. انسانی که تحت نفس‌اماره است؛ باید اطاعت از منبع دیگری را تقبل کند و این کارسختی است و فرمانبرداری کار راحتی نیست.

همسفر حوا رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون یکم) نمایندگی گلمکان:

جایگاه ما از روزی که به دنیا می‌آییم در حال تغییر بوده و قطعا جایگاه حال حاضر هیچ‌کس با موقع تولدش یکی نیست. برای این‌که بتوانیم روزی فرمانده شویم باید اول فرمانبردار باشیم. فرمانبرداری در جهت ارزش‌ها و صراط مستقیم قطعا باعث بالا رفتن جایگاه ما تا فرماندهی می‌شود؛ مثلا پذیرفتن فرمان‌های الهی به فرمانده شدن عقل بر شهر وجودی یا جسم ما کمک می‌کند. در کنگره گوش دادن به حرف راهنما یکی از وظایف رهجو است و نظم و انضباطی که در کنگره وجود دارد، مدیون فرمانبرداری رهجو از راهنما، مرزبان، نگهبان، دبیر، نگهبان نظم، مهماندار و ... است. ما اگر فرمانبرداری کنیم به فرماندهی می‌رسیم. اگر در سفر اول و دوم خوب به حرف راهنما گوش بدهیم قطعا هم خودمان هم مسافرمان سفرهای پرباری را تجربه می‌کنیم و به امید خدا به فرمانده شدن و راهنما شدن نزدیک‌تر می‌شویم. در کنگره نزدیک‌ترین فرد به باطن کنگره فردی است که خدمتگزار کنگره باشد و زمانی که خدمتی به او محول می ‌شود با جان و دل آن را بپذیرد و انجام دهد و این نوعی فرمانبرداری است. یکی از فرمان‌هایی که باید بپذیریم، پذیرفتن اصول و حرمت کنگره۶۰ است که به انضباط در جلسات کمک می‌کند. زمانی که در جلسه خوانده می شود که دروغ گفتن، علیه شخصی سرزش کردن، حرف یکدیگر را قطع نمودن، الفاظ ناشایست بیان کردن، در جلسه بدون اجازه صحبت کردن، حرف سیاسی زدن، بدون اجازه راهنما پولی را دریافت و پرداخت کردن، بدون اجازه راهنما تلفن دادن و تلفن گرفتن، داشتن روابط دوستانه خارج از کنگره، ممنوع است ما باید این فرمان را بپذیریم؛ زیرا قطعا انجام این موارد در سفر ما خلل ایجاد می‌کند.

رابطین خبری: همسفر سهیلا مرزبان خبری پارک پامچال قزوین و همسفر فاطمه مرزبان خبری پارک نیلوفر آبی مشهد
ویرایش و ارسال: همسفر یاسمن رهجوی راهنما همسفر سمیه از نمایندگی پاکدشت (رشته ورزشی بسکتبال) دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰