پنجمین جلسه از دوره‌ی سیزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دلیجان، با استادی دیده بان محترم آقای صدیقی، نگهبانی مسافر رضا، و دبیری همسفر پیمان، با دستور جلسه:"از فرمانبرداری تا فرماندهی و بستن پیمان ایجنتی راهنما مسافر محمد"، شنبه ۸ شهریور ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که این فرصت را به من داد تا در خدمت شما عزیزان باشم. بسیار خوشحالم که پس از شش یا هفت ماه، مجدداً این توفیق را یافتم که به عنوان استاد در جمع شما حاضر شوم. اگرچه در این مدت یکی دو بار به دیدار دوستان آمدم، اما این‌که مستقیماً با نیت حضور در شعبه دلیجان بیایم، میسر نشد. از همگی شما عذرخواهی می‌کنم و امیدوارم در آینده بتوانم این کوتاهی را جبران کنم و بیشتر با شما باشم. دیدار دوباره‌ی همه‌ی شما برای من بسیار دلگرم‌کننده بود.
امروز دو دستور جلسه داریم: اولی «از فرماندهی تا فرمانبرداری» است که توسط دبیر محترم اعلام شد، و دومی نیز مربوط به انتخاب آقای محمد کاوریان به عنوان ایجنت پیشرو در شورای دیده‌بانان است که ان‌شاالله در ادامه توسط پیمان ایجنتی نهایی خواهد شد.
دستور جلسه‌ی «از فرماندهی تا فرمانبرداری»، مانند همه‌ی دستور جلسات کنگره، برگرفته از قوانین الهی و سخن خداوند است. تمامی آموزش‌های کنگره ریشه در قرآن دارد و به‌صورت روان و شیوا در اختیار ما قرار می‌گیرد. اگر این قوانین را اجرا کنیم، راه نجات را به ما نشان می‌دهند و به تدریج از گرفتاری‌ها رهایی می‌یابیم؛ اما اگر فرمانبرداری نکنیم، مسلماً از مسیر خارج شده و مشکلاتمان افزون خواهد شد.
این دستور جلسه به ما می‌آموزد که توانمندی‌های انسان به‌صورت بالقوه در نهاد او گذاشته شده و باید با تلاش و آموزش، آن‌ها را به فعلیت برسانیم. هر انسانی می‌تواند مسیری را طی کند تا به جایگاه فرماندهی برسد. فرمانده شدن در هر حوزه‌ای—چه در کنگره، چه در زندگی شخصی—ارتقاء محسوب می‌شود. اما شرط لازم برای رسیدن به این جایگاه، یادگیری فرمانبرداری است. اگر فرمانبرداری را نیاموزیم، هرگز به فرماندهی نخواهیم رسید.
بعضی از افراد، به دلیل پیشینه‌ی تحصیلی، شغلی یا خانوادگی، هنگام ورود به کنگره دچار منیت می‌شوند و خود را بالاتر از دیگران می‌بینند. این نگرش مانع رشد آن‌ها می‌شود. باید بدانیم که در کنگره، همه—از مهماندار تا دیده‌بان—باید فرمان‌بردار باشند. تنها با عمل به دستورات و گفتن «چشم» است که می‌توانیم مسیر رشد را طی کنیم.
تجربه نشان داده افرادی که—با وجود جایگاه اجتماعی بالا—تواضع پیشه کرده و فرمانبرداری را انتخاب کردند، نه‌تنها از اعتیاد رهایی یافتند، بلکه به فرماندهانی توانا در زندگی و کنگره تبدیل شدند. رشد در کنگره برای همه ممکن است؛ مشروط بر آن که به حرف بزرگ‌ترها گوش دهیم، به جایگاه‌ها احترام بگذاریم و به آنچه از ما خواسته می‌شود عمل کنیم.
در کنگره، همه همزمان هم فرمانده و هم فرمان‌برداریم. این طراحی هوشمندانه باعث رشد و ارتقاء فردی و جمعی می‌شود. کنگره‌ی ۶۰ آموزش‌هایی منحصربه‌فرد ارائه می‌دهد که در هیچ جای دیگر دنیا یافت نمی‌شود. قدر این فرصت را بدانیم؛ زیرا اگر کنگره از ما گرفته شود، بازنده‌ی بزرگی خواهیم بود.
شعبه دلیجان با تلاش بی‌وقفه‌ی دوستانی مانند احمد، محمد و دیگر عزیزان به این نقطه رسیده است. آن‌ها با همتی بلند این مکان را—که روزی وضعیتی نامناسب داشت—به محیطی زیبا و آموزشی تبدیل کردند. این نعمت بزرگی است که باید قدر آن را بدانیم و برای گسترش آن بیشتر تلاش کنیم.
دلیجان حدود ۵۰ هزار نفر جمعیت دارد و با احتساب حومه، این عدد بسیار بیشتر است. با این حال، تعداد اعضای کنگره در این شهر نسبت به جمعیت آن بسیار کم است. این نشان می‌دهد باید بیشتر کار کنیم و با همکاری همه—از دیده‌بان تا مرزبان و راهنما—این حلقه را گسترش دهیم.
در بسیاری از شهرها، افراد سال‌ها منتظر تأسیس شعبه هستند؛ اما کنگره با دقت و نظم خاصی این مجوزها را صادر می‌کند. داشتن شعبه در دلیجان نعمتی الهی است که باید از آن محافظت کنیم. رشد هر شعبه—به‌ویژه با حضور فعال همسفران—سبب پیشرفت بیشتر می‌شود. اگر تعداد همسفران با مسافران برابر باشد، رشد شعبه شتاب بیشتری می‌گیرد.
این وظیفه‌ی هر مسافری است که خانواده‌ی خود را به کنگره بیاورد تا آن‌ها نیز از آموزش‌ها بهره‌مند شوند. هرچه بیشتر برای رشد کنگره تلاش کنیم، برکت الهی در زندگی‌مان بیشتر جاری خواهد شد. این را به‌وضوح در زندگی خود و دیگران دیده‌ام.
از خودگذشتگی—در وقت، مال و لذت‌های دنیوی—شرط لازم برای رشد واقعی است. کنگره بستری فراهم کرده تا بتوانیم این مسیر را طی کنیم و توانمندی‌های درونیمان را شکوفا کنیم. اگر روزی ده دقیقه با خود خلوت کنیم و نعمت حضور در کنگره را مرور کنیم، آن‌گاه برای حفظ و گسترش آن تمام‌توان خود را به کار خواهیم گرفت.
اگر رشد کنگره در دلیجان کند باشد، ممکن است مجبور به تعطیلی شعبه شویم—همان‌طور که در مورد ساوه شاهد بودیم. این مسئولیت بر عهده‌ی تک‌تک ماست. باید تلاش کنیم تا این اتفاق نیفتد و بلکه شعبه بیش‌ازپیش رونق یابد.
در پایان، از آقایان محمد عینی، احمد فهیمی که زحمات بسیاری کشیدند سپاسگزارم. خداوند به همه‌ی آنان برکت دهد. از این پس، آقای محمد کاوریان به عنوان ایجنت پیشرو در خدمت شعبه دلیجان خواهند بود. امیدوارم با فرمانبرداری و همکاری همه، شاهد رشد روزافزون کنگره در دلیجان و سراسر کشور باشیم. از توجه و حضورتان سپاسگزارم.
گزارش تصویری از مراسم پیمان ایجنتی راهنما مسافر محمد
عکس، تایپ، ویرایش و بارگزاری خبر: همسفر مسعود-لژیون یکم
نمایندگی دلیجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
368