از تاریکی نفس تا روشنایی عقل

کنگره ۶۰ یک سازمان مردم‌نهاد است که با هدف کمک به افراد درگیر اعتیاد و بازسازی زندگی آن‌ها در سال ۱۳۷۸ توسط مهندس حسین دژاکام تأسیس شد. این سازمان با رویکردی علمی و انسانی، روش درمانی تدریجی (DST) را برای ترک اعتیاد و بازگرداندن تعادل به جسم، روان و جهان‌بینی افراد ارائه می‌دهد. کنگره ۶۰ نه‌تنها به درمان اعتیاد می‌پردازد، بلکه با آموزش‌های جهان‌بینی، افراد را به سوی تزکیه نفس، ارتقای دانایی و دستیابی به فرماندهی وجود خود هدایت می‌کند. این سازمان با آموزش جهان‌بینی، به افراد و خانواده‌هایشان کمک می‌کند تا از تاریکی‌های اعتیاد به سوی نور و آرامش حرکت کنند.

حمد و سپاس خدای مهربان را که بار دیگر اجازه نوشتن به من داد و به فرمان او قلم در دست می‌گیرم و نوشتن را آغاز می‌کنم.

دستور جلسه‌ی "از فرمانبرداری تا فرماندهی" یکی از کلیدی‌ترین دستور جلسات هفتگی کنگره ۶۰ است که به نوعی به مسئله اعتیاد در حیطه صور پنهان انسان بازمی‌گردد. زمانی که فردی در اثر انجام اعمال ضد ارزشی، از جمله مصرف مواد مخدر، تحت فرمان نیروهای شیطانی، نفس اماره، هوا و هوس و خواسته‌های نامعقول یا همان "جن درون" قرار می‌گیرد، به‌تدریج از قدرت فرماندهی شهر وجودی‌اش کاسته می‌شود و توانایی هدایت قوه عقل خود را از دست می‌دهد.

انسان زمانی که در دنیای تاریکی‌ها قرار می‌گیرد، با افکار منفی، حسادت، کینه، غرور، کبر، قضاوت، غیبت و همچنین مصرف مواد مخدر، داروهای روان‌گردان، الکل و مشروبات، تحت تأثیر "خمر" قرار می‌گیرد. در کلام‌الله، خمر به هر چیزی اطلاق می‌شود که بر افکار و اندیشه انسان حجاب و پوششی قرار دهد. این عوامل حس‌های انسان را آلوده می‌کنند. حس‌ها، اطلاعات را به فرمانده عقل می‌رسانند، اما اگر حس‌ها آلوده شوند، اطلاعات نادرستی به عقل منتقل می‌شود. در نتیجه، عقل فرمان‌های اشتباه صادر می‌کند و توانایی فرماندهی صحیح خود را از دست می‌دهد.

برای بازپس‌گیری فرماندهی چه باید کرد؟ برای رسیدن به فرماندهی، باید تزکیه و پالایش انجام شود و حس‌هایمان را پاک کنیم. این کار با دوری از ضد ارزش‌ها و پرداختن به اعمال نیک و ارزشمند امکان‌پذیر است. در این مسیر خروج از تاریکی‌ها و ظلمت‌ها، انسان به یک راهنما، استاد یا پیامبر بیرونی نیاز دارد؛ فردی که خود این مسیر را پیموده، از ظلمت‌های نفسانی‌اش خارج شده و راه رهایی را می‌داند.

خروج از تاریکی به‌تنهایی کاری بسیار سخت و شاید غیرممکن باشد. به همین دلیل، نیاز به استاد، رب یا مربی است که با فرمانبرداری از او، انسان بتواند حس‌های خود را به‌تدریج تزکیه کند و از تاریکی خارج شود. با فرمانبرداری از دستورات راهنما، فرد می‌تواند کم‌کم قوه عقل و فرماندهی شهر وجودی خود را در دست گیرد.

بنابراین، ابتدا باید فرمانبرداری را آموخت و از منیت‌ها، کبر و غرور فاصله گرفت تا در سرزمین دانایی و آموزش استاد قرار گیریم. این‌گونه می‌توانیم ذره‌ذره فرماندهی را یاد بگیریم و روزی خود به استاد، راهنما و چراغ راه دیگران تبدیل شویم.

در پایان، خدای را سپاس می‌گویم که اولین رب و مربی ماست. همچنین از مادر، پدر، معلمان، راهنمایان و مربیانم، به‌ویژه استاد بزرگم، جناب آقای مهندس دژاکام، شکرگزارم و از خداوند برای همه این عزیزان طول عمر، سلامتی و خیر فراوان خواستارم.

منابع: صحبت‌های آقای مهندس، کتاب «۶۰ درجه زیر صفر»،
نویسنده: راهنما همسفر سمیه
رابط‌ خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج