فرمان‌برداری انسان را از آشفتگی نجات می‌دهد

از فرمان‌بُرداری تا فرماندهی

فرمان‌بُرداری؛ نقطه‌ی آغاز حرکت
در کنگره۶۰ می‌باشد. اصل فرمان‌بُرداری، یکی از نخستین و مهم‌ترین آموزش‌ها است. فرمان‌بُرداری؛ یعنی پذیرش آگاهانه قوانین و حرکت در مسیر درست می‌باشد. در وادی ششم آمده است: «حکم عقل را در قالب فرمانده، کاملاً به اجرا درآوریم.» این جمله نشان می‌دهد که اساس فرمان‌بُرداری، تبعیت از عقل سالم و قوانین الهی است.

فرماندهی در درمان اعتیاد:
اعتیاد یکی از پیچیده‌ترین و دشوارترین مشکلات فردی و اجتماعی است که افراد را از درون و بیرون تحت تأثیر قرار می‌دهد. به عبارت دیگر، شخص مصرف‌کننده، در صور پنهان و آشکار، تخریب‌های زیادی را متحمل می‌شود. برای درمان اعتیاد، صرفاً کنار رفتن ماده‌ی مخدر کافی نیست. از نظر کنگره۶۰، فرد باید در ۳ بخش جسم، روان و جهان‌بینی درمان شود تا بتواند بر زندگی خود مسلط گردد. یکی از اصول مهم، در فرآیند درمان اعتیاد این است که فرد باید به صورت تدریجی فرماندهی شهر وجودی خود را به  دست آورد. این کار بسیار سخت و طاقت‌فرسا است؛ زیرا نیروهای اهریمنی با تمام قدرت، سدِ راه انسان می‌شوند.

ضرورت فرماندهی در کنگره۶۰:
هر مسافر یا همسفر، در بدو ورود به کنگره۶۰ باید بیاموزد که به قوانین، حرمت‌ها و ساختار کنگره۶۰ احترام بگذارد و از راهنمای خود فرمان‌بُرداری کند. این فرمان‌بُرداری در ظاهر ممکن است محدودیت تلقی شود؛ اما در حقیقت، تمرینی برای رشدِ درونی و یادگیری انضباط است. همان‌طور که مهندس دژاکام بارها تأکید کرده‌اند: «کسی که فرمان‌بُردار نباشد، فرمانده هم نخواهد شد.» در کلام‌الله هم بارها به اهمیت رب و مربی، اشاره شده است.

مفهوم فرماندهی در کنگره۶۰:
فرماندهی در کنگره۶۰ به معنای دستور دادن یا سلطه بر دیگران نیست. فرماندهی؛ یعنی انسان بتواند بر افکار، احساسات و خواسته‌های خویش مسلط شود. در جزوه جهان‌بینی آمده است: «فرماندهی به معنای اختیار داشتن بر قوه‌ی اختیار است.» به بیان دیگر، فرمانده واقعی کسی است که نیروهای درونی خود را تحت فرمان عقل و ایمان درآورد و بر نفس سرکش، غلبه کند. در سی‌‌دی «فرمانروایان زمان» نیز آقای مهندس دژاکام مسئله‌ی فرماندهی را در قالب یک مثلث بیان می‌کنند:
الف) فرمان‌روایی ساده؛ یعنی به فرمان عقل رسیدن و اداره کردن شهر وجودی خود
ب) فرمان‌روایی مرکب که می‌تواند فرمان‌روایی یک خانواده، شهر یا کشور باشد.
ج) قاعده‌ی مثلث که موضوع فرمان‌روایی است.

از شاگردی تا استادی:
فرمان‌برداری، مقدمه‌ی رسیدن به مقام فرماندهی است. همان‌طور که در لژیون، شاگردی با گوش دادن، مشارکت کردن و اعتماد به راهنما آغاز می‌شود و به تدریج، فرد توانایی هدایت دیگران را پیدا می‌کند، در زندگی نیز فرماندهی بدون تجربه‌ی فرمان‌بُرداری امکان‌پذیر نیست. این قانونِ همیشگی جهان است: «برای آنکه روزی فرمانده شوی، باید فرمان‌بُرداری را تجربه کرده باشی.»

جمع‌بندی:
فرمان‌بُرداری انسان را از آشفتگی نجات می‌دهد و او را آماده می‌کند تا روزی فرمانده شود. فرماندهی در کنگره۶۰؛ یعنی تسلط بر نفس و اختیار، کسی که فرمان‌بُرداری را آموخته باشد، نه تنها می‌تواند خود را رها کند؛ بلکه قادر خواهد بود دیگران را نیز به سمت روشنایی هدایت نماید. در نهایت، فرمانده واقعی کسی است که نخست آموخته که سرباز خوبی باشد؛ زیرا تنها از دل اطاعتِ آگاهانه است که اقتدار و رهبری حقیقی زاده می‌شود، حتیٰ سنگ‌های روی زمین نیز به صورت نیروی الهی به کمک انسان خواهند آمد تا او را از بردگی و بندگیِ اهریمن نجات دهند و به صراط مستقیم هدایت کنند.

منابع جمع‌آوری اطلاعات:
کتاب عشق، وادی ششم نویسنده: مهندس حسین ‌دژاکام
جزوات جهان‌بینی ۱و۲ نویسنده: امین‌دژاکام
سی‌دی‌های آموزشی مهندس دژاکام (موضوع فرمان‌بُرداری و فرماندهی)
کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر
تایپ: ایجنت همسفر معصومه
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجرد