آقای مهندس در سیدی پرواز به من اینگونه یاد دادند که؛ انسانی که همیشه از همه چیز شکایت دارد و مشکلات از در و دیوار بر سرش ریخته است و اوضاع و احوال خوبی ندارد، به خاطر این است که نمیداند مشکلاتش را چگونه حل کند و همیشه دیگران را مقصر مشکلاتش میداند و همیشه این تفکر را دارد که بیخودی خلق شده است. تلاش میکند، اما معلوم نیست تلاشش درست باشد یا نه!
آقای مهندس میفرمایند: بزرگترین دشمن ما جهل و نادانی ما است. انسان همیشه فکر میکند که تفکرات خودش درست است، مثلاً از هر کدام از ادیان که پرسیده شود که کدام دین کامل و درست است، هر کس دین خودش را میگوید. حالا کدام درست است؟ همهی آنها، چون همه از یک منبع الهی سرچشمه میگیرند.
آقای مهندس میفرمایند: به طور کلی جهان هستی جهانی بیکران است، در انسان غم و اندوهی بی پایان است؛ چون انسان همیشه نیازمند است، نیازمند غذا، آب، هوا، امنیت و.... .
برداشت من از سیدی پرواز این است که، انسان تلاش و کوشش کند ولی همیشه خداوند را هم وکیل خودش قرار بدهد و به خداوند توکل کند. مهم تلاش و کوشش ماست و نتیجه مهم نیست و گاهی اوقات شاید اصلا نتیجه به صلاح ما نباشد.
موقعی انسان باید از نرسیدن به نتیجه ناراحت باشد که تلاش و کوشش نکرده باشد. و انسان باید ترس را از خودش دور کند؛ چون این ترس باعث میشود که ما به نتیجه نرسیم.
منبع: سیدی پرواز
نویسنده: راهنمای تازه واردین همسفر منصوره(عضو لژیون سردار)
رابط خبری:همسفر عفت (عضو لژیون سردار)
ارسال: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مهتاب ( لژیون دوم) نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
71