عقل تجلی‌بخش قدرت‌ مطلق است

ابتدا از خداوند سپاسگزارم که توفیق خدمت و آموزش در کنگره‌۶۰ را نصیبم کرد. موضوع دستور‌ جلسه «وادی ششم (حکم عقل را در قالب فرمانده، کاملاً اجرا نماییم) و تأثیر آن روی من» می‌باشد. عقل اولین ابزار ما برای درک قدرت‌ مطلق و خویشتن است، درواقع ابتدا باید ذات وجودی خود را بشناسیم؛ سپس در صورتی که فرمان‌بردار باشیم و فرامین را اطاعت کنیم به شناخت قدرت مطلق خواهیم رسید. عقل ابزاری است برای شناخت خویش و محیط که قدرت‌ مطلق در اختیار ما قرار داده است.

گرایشات درونی انسان همگی با فرمان عقل دنبال می‌شوند؛ اما اگر عقل جایگاه خود را فراموش کند و از روی طمع تصاعد درجه پیدا کند و خودسرانه از فرمان‌برداری به فرمانروایی ارتقاء درجه دهد انسان را نابود خواهد کرد و پر و بالش را می‌بندد و او را از دور نظاره‌گر کسانی خواهد کرد که آزادانه روح خود را به پرواز در می‌آورند و به ژرفای خیال خود اجازه مرزشکنی می‌دهند؛ پس عقل می‌تواند تجلی‌بخش قدرت‌مطلق باشد و ما را تعالی ببخشد یا زندان‌بان باشد و مانع پرواز شود، انتخاب با خود فرد است.

عقل در قالب یک فرمانده دستور می‌دهد و ما باید فرمان‌بردار باشیم، اجرای کلیه فرامین این فرمانروای بزرگ ما را به راه مستقیم و رسیدن به هدف والای انسانی، صلح و آرامش هدایت می‌کند تا به جایی برسیم که بگوییم شو شود؛ یعنی بتوانیم طوری عمل کنیم که هر چه فرمان بدهیم همان را اجرا کنیم. مشکل ما در به اجرا در آوردن فرامین این فرمانروای عادل نیرویی مقابل آن به نام «نفس امرکننده» است. اگر ما در مقابل این نیروی قوی خود را به سلاح دانایی مسلح نکنیم توسط این نیروی قوی و زیرک نابود خواهیم شد؛ مگر به‌واسطه آموزش و پالایش درونی.

ابتدا نفس سرزنش کننده ما را یاری می‌کند و فرامین عقل را به من یادآور می‌شود؛ سپس عقل فرماندهی شهر وجودی ما را به‌دست می‌گیرد و شرایط را از نابودی به سمت صلح پیش می‌برد هر چند با این تفاسیر هم گاهی اوضاع خوب پیش خواهد رفت و گاهی کاملاً به‌هم ریخته است. اوج گرفتن چالش‌ها و مشکلات همیشه دلیل بر یکنواختی اوضاع نیست، ممکن است با خبر خوشایندی وجودمان پر از شادی و شعف شود. هنگامی که بتوانیم از ضد ارزش‌ها دوری کنیم و راه ارزش‌ها را پیش بگیریم و با پالایش به نفس مطمئنه دست پیدا کنیم و با او همراه شویم، آن زمان وجودمان سرشار از صلح، آرامش و حال خوش خواهد شد.

هنگامی که عقل به ما دستور می‌دهد ناامید نباشیم این ما هستیم که قوانین را وضع می‌کنیم، می‌توانیم برای ناامید نبودن از تفکر به آن ماجرا دوری کنیم یا گرز آهنین برداشته و در دل خطر برویم و آن مشکل ‌که سبب ناامیدی‌ ما شده است را حل کنیم. هدف و مقصد نهایی را عقل با جایگاه فرمانده مشخص کرده است؛ اما انتخاب مسیر کاملاً آزاد است، برای رسیدن به فرماندهی عقل نیازی نیست حرکت‌های بزرگی انجام دهیم، باید از کارها و فرامین کوچک شروع کرد؛ اگر عقل به ما فرمان می‌دهد که صبح زود از خواب بیدار شویم باید زود بخوابیم؛ همچنین عقل فرمان می‌دهد که ورزش کنیم، پس‌انداز کنیم و هزینه‌های اضافی را حذف کنیم تمام این موارد برای بهبود زندگی خودمان است. ما باید فرمان‌های کوچک را بلافاصله انجام دهیم تا به مرور بتوانیم فرامین بزرگتر را اطاعت کنیم.

در پایان وادی به این موضوع اشاره شده است که از فرماندهی عقل تا فرماندهی نفس اماره به اندازه یک مو فاصله است؛ پس مراقب قوانین مسیر و مقصد نهایی باشیم. در آخر به‌عنوان همسفر به خودم یادآور می‌شوم که با ورود به کنگره‌۶۰ و بودن در مسیر آموزش‌های ناب آن و فرمان‌بردار بودن از راهنما، معلم و استاد بزرگ کنگره‌۶۰ آقای‌مهندس آرام‌آرام به فرماندهی عقل نزدیک می‌شویم. از آقای ‌مهندس و خانواده محترم ایشان به جهت بهترین آموزش‌ها و یادآوری توانایی‌های بنده برای رسیدن به صلح و آرامش حقیقی بسیار سپاسگزارم.

منابع: کتاب عشق، سی‌دی‌های وادی ششم
نویسنده: راهنما همسفر مریم
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر ثریا (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر بهاره نگهبان‌سایت
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر الهام دبیر سایت
همسفران نمایندگی امین قم