جلسه اول از دور چهارم لژیونهای سردار شعبه صادق قم با دستور جلسه«عدالت، آیا همهی افراد در کنگره با هم برابر هستند» با استادی مرزبان محترم مسافر هاشم و نگهبانی راهنمای محترم مسافر مجتبی و دبیری مسافر مجیو با خزانهداری مسافر محمد مهدی در تاریخ ۱۴۰۴/۰۵/۲۱رأس ساعت ۱۸:۳۰ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
تشکر میکنم از نگهبان لژیون سردار آقا مجتبی و دبیر و خزانهدار محترمشان که به بنده اجازه دادند در این جایگاه باشم و خدمت بکنم،تشکر میکنم از دبیر و خزانهدار دوره قبل آقا مهدی و آقا شهام عزیز که در دوره قبل به خوبی خدمت کردند.
دستور جلسه در مورد عدالت است،بنده در مورد عدالت مطالعاتی کردم و متوجه شدم که در کلام الله ۹۰ آیه وجود دارد که درباره عدالت خداوند گفته است،بهترین عادل خداوند است بر روی عدالت حکم میکند هر کسی در هر جایگاهی هست عین عدالت است، سیستم عدالت خداوند بسیار دقیق است و اگر من هاشم بخشش انجام بدهم و وارد عدالت خداوند میشوم.
ما در کنگره آموختهایم که همه چیزمان بر مبنای الگوبرداری از طبیعت باشد،یک دانه گندم به ظاهر وارد تاریکی میشود و در زیر خاک فشرده میشود،بازی خداوند آن زمان شروع میشود و با آب باران آن دانه تبدیل به یک خوشه گندم میشود از یک دانه گندم ۷۰ دانه به وجود میآید،حالا اعتیاد من هاشم هم همینگونه وارد تاریکی شدهام و سپس با بخشش و عدالت خداوند وارد کنگره شدهام آن زمان خودم باید جایگاه خودم را درست بکنم،ما باید آن گندم را در سفر اول تشبیه کنیم به پله هر پلهای که کم میشود ۷۰ دانه به دانههای من هاشم اضافه میشود و در روز رهایی آن ۷۰ دانههایی که من جمع کردهام به من تعلق میگیرد که اگر یک دانه از آنها را جا انداخته باشم ۷۰ دانه را جا انداختهام،بخشش خداوند به من داده میشود هگو من وارد سفر دوم میشو. در سفر اول نعمتهایی که خداوند در اختیار بنده گذاشت راهنما بود، مرزبانها بودند، خدمتگزاران بودند همه را در اختیار من گذاشت که من سفر بکنم و در انتهای سفر یک اندوختهای داشته باشم.
دروازه ورود به سفر دوم بخشش است من آن پلهها را بخشیدم و وارد سفر دوم شدم،حال در سفر دوم چه چیزی میتوانم ببخشم هم مادیات هم معنویات، معنویات شامل چه چیزهایی میشود؟ اینکه با روی خوش با دیگران صحبت بکنم با محبت با آنها برخورد بکنم نه تنها در داخل کنگره حتی بیرون از کنگره و عمل سالم را پیشه بگیرم،حال در مورد مادیات در آیه ۲۶۵ سوره بقره میگوید آن چیزی که تو میبخشی میشود باران رحمت الهی، این باران به تخته سنگها، کوهها، دشتهای تمام وجودت میبارد و آیندگان تو میتوانند از این بهره ببرند حتی اشاره میکند اگر یک باران کوچک هم برای شما ببارد این اتفاق میافتد،زمانی که من مادیات را ببخشم این اتفاق برای من میافتد حال چه در صور پنهان یا در صور آشکار و هر جایگاهی که من در سفر دوم دارم عین عدالت است چون بخشش را انجام دادهام در سفر اول از پله کم کردن بخشش انجام دادم و در سفر دوم از بخشش مادیات و معنویات و اگر امروز در هر جایگاهی که باشم عین عدالت است.
آقای مهندس میفرمایند: اگر میدانی که کجا ایستادهای خوش به سعادتت اگر هم نمیدانی به یاد آور که در یک روزی مقابل دوستان و خداوند پیمان بستهای.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید متشکرم.

.jpg)
.jpg)

تایپ و ارسال خبر: همسفر امیرمحمد
عکاس: همسفر امیرمحمد
- تعداد بازدید از این مطلب :
208