English Version
This Site Is Available In English

عدالت نوری در دل تاریکی

 عدالت نوری در دل تاریکی

عدالت یکی از ارکان مهم در ساختار کنگره۶۰ است؛ اما این عدالت به معنای برابری ظاهری همه افراد نیست، بلکه به معنای قرار گرفتن هر فرد در جایگاه واقعی خود است. وقتی وارد کنگره می‌شویم، شاید در ابتدا تصور کنیم که همه باید یکسان دیده شوند؛ اما با گذر زمان می‌فهمیم که هرکس بسته به تلاش، آموزش، خدمت و میزان حرکتش، جایگاهی متفاوت خواهد داشت. در این سیستم، عدالت برقرار است؛ اما برابری مطلق نه، چرا که رشد و دریافت، بستگی مستقیم به عملکرد فردی دارد.

در ادامه گفت‌وگویی خواهیم داشت با یکی از همسفران عزیز درباره این دستور جلسه مهم و تأثیرگذار.

سلام وعرض ادب لطفا خودتان را معرفی نمایید.

سلام دوستان سمیرا هستم همسفر 

 

آقای مهندس می‌فرمایند: عدالت یعنی هر چیز در جای خود قرار داشته باشد. به نظر شما همسفر چه زمانی می‌تواند در جایگاه واقعی خود قرار بگیرد؟ 

یک همسفر زمانی می‌تواند با عدالت به تعادل برسد که در رفتار خود تبعیض قائل نشود، باید ضعف خود را قبول داشته باشد، اول خود را خوب بشناسد و هر وقت که لازم شد از دیگران کمک بخواهد. نباید در مقابل گرفتاری‌ها عدل خداوند را زیر سؤال ببرد، ممکن است شرایط سخت باشد؛ ولی باید تلاش کند تا با عدالت و تعادل با سختی‌ها کنار بیاید. همسفر با شناخت خود می‌تواند به مسافر کمک کند تا بهتر به رهایی برسد. 

آیا عدالت بدون دانایی ممکن است به قضاوت و ظلم ختم شود؟ 

اگر عدالت بدون دانایی باشد، می‌تواند به ظلم نیز ختم شود؛ چون زمانی که بدون دانایی تصمیم می‌گیریم، ممکن است حق دیگران را ضایع کنیم. عدالت یعنی تعادل؛ وقتی تعادل نباشد ممکن است بی‌عدالتی و منجر‌ به ظلم در حق دیگران شود.

عدالت الهی در کنگره، گاه با صبر و تأخیر همراه است، لطفاً نظرتان را بفرمایید.

درمان و ساختن ما نیاز به صبر و زمان دارد. در این مسیری که قرار گرفتیم، خصوصاً در سفر اول، چالش‌های زیادی برای ما به وجود می‌آید، آن‌جا نباید بگوییم، چرا من؟ حالا که من برای درمان جسم و روح خود اقدام کرده‌ام، باز هم مشکلات در زندگی خواهند بود، باید قبول داشته باشم که برای حل مشکلات نیاز به زمان هست تا به هدفی که می‌خواهم برسم. وقتی در اوج مشکلات قرار می‌گیرم، کسی را مقصر ندانم، شاید برای مقابله با مشکلات زمان لازم است.

اگر قرار بود عدالت را نه با واژه که با یک تصویر یا صحنه توصیف کنید، چه تصویری در ذهنتان نقش می‌بست؟

من یک ترازو را به تصویر می‌کشم. وقتی دو کفه‌ ترازو با هم برابر شد، یعنی عدل و تعادل برقرار شده است. هر کس به اندازه‌ سهم خود و امکاناتی که دارد باید از فرصت‌ها استفاده کند.

کدام ویژگی یا مهارت را در کنگره آموختید که قبل از آن فکر نمی‌کردید روزی به آن نیاز داشته باشید؟

من در کنگره آموختم و آموزش دیدم صبور باشم و به موقع حرف بزنم، معنی صبر را متوجه شدم و فهمیدم اگر جایی مشکلی پیش آمد صبر پیشه کنم، نگویم چرا من، چرا بچه من فلان بیماری را گرفت؟ چرا مسافر من سفرش را خراب کرد؟ چرا همه‌ گرفتاری‌ها برای من است؟ یاد گرفتم اول از همه عدالت را از خانه و خانواده‌ خود شروع کنم، قضاوت نکنم، درست تصمیم بگیرم و برای هر کاری زمان مناسب را انتخاب کنم.

مصاحبه کننده: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون سوم)
مصاحبه شونده: همسفر سمیرا رهجوی همسفر زینب( لژیون هفدهم)
رابط خبری: همسفر ریحانه رهجوی همسفر زینب( لژیون هفدهم)
عکاس: همسفر حدیث رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهاردهم)
ارسال مطلب : همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون پنجم) دبیر دوم سایت

نمایندگی همسفران شعبه فردوسی 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .