عدالت یعنی؛ هر چیزی در جای خود باشد

نهمین جلسه از دوره سی‌و‌هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی فردوسی مشهد به استادی همسفر سمیرا، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «عدالت، آیا در کنگره همه با هم برابرند؟» روز دوشنبه ۲۰ مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد؛

از راهنمای خود سپاس‌گزارم که به من اجازه خدمت دادند تا آموزش بگیرم. دستور جلسه؛ عدالت، آیا در کنگره همه افراد با هم برابرند؟ زمانی‌که وارد کنگره می‌شویم هر مقام و منصب، جایگاه و شخصیتی که داریم پشت در می‌گذاریم؛

وقتی وارد حیاط یا سالن می‌شویم همسفر و نیز مسافر هستیم، با اولین ورود ما به کنگره، یک بغل گرم مرزبانی، یک صندلی و یک راهنمای تازه‌وارد به ما معرفی می‌شود و بعد از سه جلسه حق انتخاب راهنما را داریم و این خدمت‌ها در کنگره برای همه به‌طور یکسان و رایگان ارائه می‌شود. این‌طور نیست که برای مثال به یک نفر صندلی بدهند و به فرد دیگر تعلق نگیرد، یا به یک فرد راهنمای تازه‌واردین معرفی کنند و به فرد دیگری اجازه ندهند. بعد از آن یکسری شال می‌بینیم که رنگ‌های زرد، نارنجی، سبز یا سفید و افرادی که در حال خدمت در صوت و سایت هستند.

این افراد با کسانی‌که خدمت به سمت آن‌ها می‌آید و شانه خالی می‌کنند و می‌گویند: نمی‌توانم و برایم سخت است، متفاوت هستند. رهجویی که در لژیون می‌نشیند و فرمان‌بردار است که راهنما چه می‌گوید و سی‌دی می‌نویسد، با رهجویی که آخر وقت می‌‌آید، خیلی متفاوت است، عدالت برای آن‌ها یکی نیست. می‌دانیم که زمان در کنگره خیلی مطرح است و کسی که نیم ساعت زودتر به شعبه می‌آید برای مثال در چیدن صندلی‌ها کمک می‌کند و خدمت می‌گیرد، با فردی که موقع دعا به شعبه می‌رسد خیلی تفاوت دارد و با هم برابر نیستند، همین‌طور راهنمایی که ۲۰ الی ۶۰ نفر رهایی دارد، با کسی که ۵ سال است فقط در کنگره رفت و آمد دارد، فقط می‌آید و می‌رود و گاهی حتی اجازه نمی‌دهد دیگران نیز آموزش بگیرند، یا حتی فساد می‌کند و آموزش‌های غلط به دیگران می‌دهد این با راهنمایان دیگر خیلی فرق دارد. راهنمای تازه‌واردین و یک فرد تازه‌وارد با هم متفاوت هستند؛ اگر به من بگویند: این‌جا را جارو بزن و من بگویم؛ مسافر من دمِ در منتظر است، باید بروم با کسی که خیلی سریع می‌آید و جارو می‌کند، عدالت یکسان و برابر نیست، مسلماً برای او خیلی بهتر است. می‌گویند: نزدیک‌ترین افراد به خداوند، پرهیزکارترین آن‌ها هستند. پرهیزکار کسی است که دروغ نگوید، زنا نکند، مال یتیم نخورد، غیبت نکند، حرمت کنگره۶۰ را نگه دارد و در کل پرهیزکاری یعنی؛ رعایت حرمت کنگره‌۶۰ و کسی که خدمت می‌کند یعنی نزدیک‌ترین مخلوقین به خداوند هستند.

مثلث کنگره‌۶۰ شامل؛ عدالت، معرفت و عمل سالم است؛ وقتی تازه‌‌وارد بودم، عدالت را این‌طور برای خود تعریف می‌کردم که به معنای میزان، برابری و هر چیزی که نصف‌‌نصف باشد؛ اما کم‌کم وقتی جلو رفتم متوجه شدم، عدالت یعنی؛ هر چیزی باید سر جای خود باشد و حق به حق‌دار برسد و در اصل عدالت یعنی؛ من در هر جایگاهی که هستم، این نتیجه تلاش خود من است و این عین عدالت است.

عدالت در کنگره به درستی برای من اجرا شد که سال ۹۱ وارد کنگره شدم و بدون هیچ خدمت و آموزشی بعد از ۷ سال رهایی، مسافر من برگشت کرد؛ زیرا من ماهی یک‌بار سر لژیون می‌رفتم، مشارکت نداشتم، خدمت نمی‌کردم و بهانه بچه کوچک را داشتم، همین باعث شد بعد از ۷ سال رهایی، دوباره ۲ سال در تاریکی‌ها برویم و دوباره نقطه سر خط؛ اما مجدد خیلی متفاوت شروع کردیم، مشارکت، خدمت و به گونه‌ای دیگر آموزش‌ها را گرفتیم و درک کردیم که در این‌جا فقط باید خدمت کنی؛ زیرا خدمت اول به من حال خوش و آموزش می‌دهد، سپس می‌توانم آن را به دیگران از جمله همسر و فرزندانم منتقل کنم؛ بنابراین برای حال خوب و انرژی خود خدمت می‌کنم.

معرفت یعنی؛ شناخت و آگاهی و به این معنی که من در هر موضوعی، فردی یا مطلبی تفکر و تجربه کسب کنم و آموزش ببینم؛ وقتی توانستم آموزش ببینم، می‌توانم‌ صحیح یا غلط بودن یک مطلب را تشخیص بدهم و عمل سالم انجام دهم و به عدالت برسم؛ اگر کسی به من بگوید: شما که جواز کسب و دسته چک داری می‌توانی برای من ضامن شوی تا وام بگیرم؟ من هم بدون شناخت و آگاهی این‌کار را انجام می‌دهم و فکر می‌کنم کار نیکی است، در صورتی‌که اصل کار من به ظاهر نیک است؛ زیرا عمق و انتهای خوبی ندارد و پاک نیست و عدالت برای من این‌طور برقرار می‌شود که باید قسط‌های عقب افتاده آن خانم را پرداخت کنم، چرا که بدون شناخت و آگاهی برای یک نفر واسطه شده‌ام؛ بنابراین شناخت و آگاهی بسیار مهم است و همین باعث می‌شود عدالت برای تو زیبا اجرا شود.

آموزش کنگره، مثل رودخانه جاری است و همه‌چیز در آن وجود دارد عدالت، معرفت، عمل نیک و پاک؛ اما این‌که من از این رودخانه چه برداشت می‌کنم و در کوله‌بار خود چه چیزهایی را نگه می‌دارم و چه مطالبی را آموزش می‌گیرم مهم است، برای چند سال بعد که حتی قرار نیست به شعبه بیایم دوباره برگشت نکنم و دوباره حال من خراب نشود، باید طوری حرکت کنیم، آموزش بگیریم و کوله بارمان را پر کنیم که بعد از انجام خدمت‌ بتوانیم زندگی خود را خیلی تمیز، درست و پاک پیش ببریم.

لژیون تغذیه سالم

لژیون ویلیام

مرزبان کشیک: همسفر بهار
تایپیست: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نوزدهم)، همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون شانزدهم)
عکاس: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر رؤیا (لژیون هشتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی فردوسی‌ مشهد