عدالت یعنی درک تفاوت‌ها

همسفر مریم:
عدالت، آیا همه افراد باهم برابرند؟ اگر بخواهیم پاسخ کوتاهی به این سؤال بدهیم خیر، اما اگر بخواهیم پاسخ کامل و جامعی در پاسخ این سؤال کلیدی بدهیم، در ابتدا باید واژه عدالت را بشکافیم و اصلاً بدانیم عدالت، به چه معنا است و چه کاربردی دارد؟ کلمه عدالت، ریشه در عدل دارد و کلماتی همچون، تعادل، عادل و متعادل و... نیز از هم‌خانواده‌های عدالت به شمار می‌روند. در لغت‌نامه دهخدا عدالت یعنی عادل بودن، انصاف داشتن، دادگری و همیشه این کلمه در کنار عدل به‌ کاربرده می‌شود و به‌ اصطلاح عام می‌گویند (عدل و داد) اما در واقع عدالت یعنی هر چیزی یا هرکسی در جایگاه خود قرار داشته باشد. هر انسانی فطرتاً خواهان عدالت می‌باشد و آنجایی که نابرابری و بی‌عدالتی ببیند معترض می‌شود اما برخی از انسان‌ها عدالت را با مساوات و برابری یکسان گرفته و به‌ رغم خویش اینطور برداشت می‌کنند که باید همه باهم یکسان و برابر باشند در حالی‌ که این تفکری غلط و باوری اشتباه است؛ زیرا اگر بین فردی که دچار نقض فرمان شده و درگیر ضد ارزش‌ها است با فردی که در صراط مستقیم قرار دارد به‌طور مساوی و یکسان برخورد شود، آن‌وقت ظلم برقرار می‌گردد نه عدالت. خداوند هم در کتاب شریف می‌فرمایند: آیا کسانی که می‌دانند با کسانی که نمی‌دانند باهم برابر هستند؟ بنابراین با استناد به این فرموده باری‌تعالی نتیجه می‌گیریم که هیچ انسانی با انسان دیگر از نقطه‌ نظر جایگاه، با هم یکسان و برابر نیستند. ما در کنگره ۶۰ اعتقاد داریم که فرد برای رسیدن به درمان کامل باید هم‌ زمان سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی‌اش رشد کامل و کافی را داشته باشد تا به تعادل، سپس به آرامش برسد. اساس آموزش‌های کنگره هم بر معنای عقل، عشق و ایمان است و هر کدام از این اضلاع، دیگری را کامل می‌کند و اگر کسی بخواهد به تعادل و آرامش برسد باید این سه پارامتر را علاوه بر زیر مجموعه‌های آن یعنی: معرفت، عدالت و عمل سالم را نیز سرلوحه کارهای خویش، قرار بدهد و این ممکن نمی‌شود؛ مگر اینکه ذره‌ ذره با گرفتن آموزش‌های لازم، دانش و آگاهی خود را بالا ببرد و دانایی خود را به دانایی مؤثر و کاربردی تبدیل کند. حال چرا این پرسش مطرح می‌شود که آیا در کنگره ۶۰ همه باهم برابر هستند؟ در پاسخ می‌شنویم که خیر باهم برابر نیستند. همان‌طور که همه انسان‌ها در محضر عدل الهی با هم یکسان و برابر نیستند و این سؤال پیش می‌آید که آیا انسانی که در صراط مستقیم قرار دارد و به هم نوع خود خدمت می‌کند و تلاش می‌کند حقی را ضایع نکند با انسانی که در تاریکی‌های زندگی‌اش غوطه‌ور‌ است و برای رسیدن به ثروت و مقام و جایگاه‌های خدمتی حاضر است دست به هر کاری بزند رشوه بدهد، رباخواری کند، حق مظلومی را پایمال کند و... آیا این‌ها در محضر عدل الهی با هم برابر هستند؟ قاعدتاً خیر برابر نیستند و هر کدام به جزای اعمال خویش خواهند رسید. اینکه ما خوب می‌دانیم در کنگره ۶۰ بستری یکسان و برابر برای همه افراد فراهم‌ شده است و هر فردی می‌تواند از این خوان گسترده بنا بر معرفت و دانشی که کسب می‌کند بهره ببرد. در کنگره هیچ‌گاه میزان تحصیلات یا جایگاه شغلی و یا  خانوادگی فرد ملاک و مقیاس قرار نمی‌گیرد و در این موارد همه باهم برابر هستند؛ اما وقتی‌ که در مسیر آموزش‌ها و درمان قرار گرفت بسته به خواسته و دانایی‌اش می‌تواند بهره کافی و راضی را ببرد. «بنابراین هرکسی آن درو کند که بکارد» هرکسی در هر جایگاهی که قرار می‌گیرد عین عدالت است نه کمتر و نه بیشتر. خداوند را شاکر و سپاس گذارم بابت وجود اقای مهندس و خدا را شکر که کنگره در مسیر زندگی ام قرار گرفته است.
همسفر آیدا:
عدالت، آیا همه انسان ها باهم برابر هستند؟ عدالت و برابری، دو واژه‌ی پرتکرار در گفتار روزمره و متون اجتماعی هستند که گاه به‌ اشتباه به جای یکدیگر به‌ کار می‌روند. در نخستین نگاه، ممکن است چنین به‌ نظر برسد که عدالت یعنی برابر بودن همه چیز برای همه‌ انسان‌ها. اما در نگاهی عمیق‌تر، مشخص می‌شود که عدالت مفهومی فراتر از تقسیم برابر امکانات و فرصت‌ها است. انسان‌ها در ظاهر، در موقعیت‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و روانی متفاوتی قرار دارند. شرایط زندگی، محیط خانوادگی، میزان حمایت اجتماعی و حتی شدت آسیب‌هایی که تجربه کرده‌اند، می‌تواند مسیر رشد و عملکرد آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد بنابراین نمی‌توان یک معیار ثابت را برای همه در نظر گرفت و انتظار داشت نتیجه‌ای عادلانه حاصل شود. عدالت، به معنای درک تفاوت‌ها و پاسخ‌ دادن به نیازهای خاص هر فرد است. در این نگاه، برابری نه به معنای یکسانی بلکه به معنای برخورداری هر انسان از فرصت رشد، متناسب با جایگاهی که از آن آغاز کرده است تعریف می‌شود. در برنامه‌های مبتنی بر بهبودی و خودشناسی، این مفهوم به‌ خوبی نمود پیدا می‌کند در چنین فضاهایی، افراد نه بر اساس گذشته یا اشتباهات‌شان، بلکه بر اساس نیت، تلاش و آمادگی‌شان برای تغییر مورد پذیرش قرار می‌گیرند؛ این رویکرد، بستری فراهم می‌کند تا هر فرد بتواند بدون مقایسه با دیگران، در مسیر رشد فردی خود گام بردارد. انسان‌ها در عمق نیاز، در آرزوی شنیده شدن و درخواست قلبی برای تغییر، با یکدیگر برابر هستند. برابری حقیقی، زمانی شکل می‌گیرد که نگاه‌ها از مقایسه فاصله بگیرند و به جای آن، بر ارزش ذاتی انسان‌ها و توان بالقوه‌ی آن‌ها برای تحول تمرکز شود. عدالت اجتماعی، تربیتی یا درمانی، تنها در صورتی تحقق می‌یابد که زمینه‌ی درک متقابل، پذیرش تفاوت‌ها و حمایت واقعی از مسیر رشد فردی فراهم شود. چنین نگاهی، نه‌ تنها در فضای برنامه‌های بهبودی، بلکه در جامعه نیز می‌تواند مسیر تازه‌ای برای ساختن دنیایی انسانی‌تر، امن‌تر و عادلانه‌تر ترسیم کند.
همسفر نسرین:
عدالت، آیا همه افراد در کنگره باهم برابر هستند؟ عدالت به معنای این است که هرچیزی در جای خودش به درستی قرار دارد. ما با بالا بردن آگاهی و شناختی که پیدا می کنیم، می توانیم به عدالت برسیم. نکته ای که ما در کنگره یاد گرفتیم این بود که ما انسانه‌ا در هر جا و هر نقطه ای که هستیم عین عدالت است."لیس للانسان ما الا ما سعی" انسان چیزی نیست مگر تلاش خودش که دقیقا این موضوع را ثابت می کند. در کنگره عدالت به طور یکسان رعایت می شود. آموزش، درمان، حتی استفاده کردن از صندلی هم برای همه یکسان است و فرقی ندارد پس آیا همه در کنگره برابر هستند؟ خب می‌توان گفت خیر، چون کسی که خدمتی می کند یا سفرش درست باشد و کلاً روی برنامه باشد با مسافری که بد سفر میکند یا خدمت نمی‌کند و اصلا روی برنامه نیست برابر هستند؟ به نظر من باید بخاطر آموزش هایی که در کنگره می گیریم و حال خوشی که تجربه می کنیم بهایش را بپردازیم تا در جایگاه خوب قرار بگیریم؛ چون همانطور که گفتیم طبق فرموده خداوند متعال انسان در هر جایگاهی که قرار می‌گیرد عین عدالت است. من همسفر اگر در کنگره عدالت را رعایت کنم میتوانم خدمتگزار خوبی هم باشم. به این نتیجه می رسیم که در موقع ورود به کنگره به عنوان تازه وارد همه برابر هستند، از کسی سوال نمی شود چندسال سن داری، چکاره هستی یا از این قبیل، اما بعد از چند صباحی، مخصوصا بعد از رهایی، همه در کنگره متفاوت می شوند چون به لحاظ خدمت هایی که میکنند یا اینکه آیا به خوبی سفر کرده اند یا حرف راهنما را گوش داده اند و یا تمام حرمت ها را رعایت کرده اند، آنجا است که همه در کنگره برابر نیستند. در رابطه با اینکه ما بتوانیم خدمتگزار خوبی باشیم باید گفت در کنگره هر کسی مگر با تلاش خودش، این را ثابت می کند و هر قدر میزان مشارکت او در انجام کارها و امور کنگره حتی مشارکت در لژیون سردار و کمک های مالی بیشتر باشد به حال بهتری می رسد که این همان حال خوش واقعی هست که همه ما به دنبال آن هستیم ولی اگر کوتاهی کند نه تنها حال او بد می شود بلکه ممکن است در جایگاه‌های بدی قرار بگیرد که اینها همه مصداق عدالت است.
همسفر سمیه:
عدالت، آیا همه‌ی انسانها باهم برابر هستند. در جهان هستی هیچ ناعدالتی و بی‌عدالتی یا نابرابری وجود ندارد. همه چیز در این جهان به دستِ نیرو و قدرتِ عظیمی به نامِ (الله) بر پایه یِ نظم و عدالت، طراحی و اداره می‌شود... در پیشگاه خداوند همه ی انسان‌ها در یک سطح و برابر هستند، ولی در زندگی زمینی و مادی سطح ها متفاوت هستند به دلیل تفاوتِ افکارها، گفتارها، کردارها و رفتارها... عدالت و برابری یعنی رعایت حق ها و خداوند با عدالتی زیبا به همه ی انسان‌ها حق و حقوق یکسان داده است که اون حق قدرت اراده و اختیار است، که فقطِ فقط به بشر داده شده است و این بشر است که با این قدرت و با سطح آگاهی هایش تعیین می‌کند که عدالت را تجربه کند یا بی عدالتی را... و در نهایت قدرت پذیرش و قبول مسئولیت در هر انسان و تسلیم بودن در برابر اتفاقات یا ناعدالتی هایی که از دست انسان خارج است  و ایمان به این که هر آنچه را که تجربه میکند درست است و در سطح آگاهیش تجربه می‌کند و همه چی از سمت خدا خیر خالص هست و هر آنچه شر است از سمت بشر در سطح ناآگاهیش می‌باشد... و این باورها می‌تواند به انسان کمک کند و آن را ارتقاء دهد. کسانی که در کنگره مدام در حال خدمت هستند با آن‌هایی که فقط می‌آیند و می‌روند و در کنگره هیچ خدمتی انجام نمی‌دهند یکسان نیستند. یک راهنما برای رسیدن به جایگاه مقدس راهنمایی بسیار تلاش و کوشش کرده تا به این جایگاه رسیده است و این قابل احترام و تحسین است پس هر کدام از ما در هر جایگاهی که قرار داریم نتیجه تلاش خودمان است و این همان عدالت است. در نهایت خداوند خیر خالص و مطلق است.
همسفر احترام:
به نام قدرت مطلق الله. عدالت واژه‌ای بسیار زیبا است. من همیشه به دنبال عدالت بودم و حتی گاهی اوقات از خودم می‌پرسیدم چرا عدالت برقرار نیست و بیشتر اوقات در حق من بی‌عدالتی می‌شود؟ خدا را شاکرم که با آمدن به کنگره و دریافت آموزش‌ها با معنی واقعی عدالت آشنا شدم. عدالت خداوند به این معنا است که در تمام کردار خود عادل است. در اصول دین عدالت یکی‌ از صفات الهی است. وقتی عدالت در مراحل زندگیمان اجرا شود همه چیز به خوبی پیش می‌رود فرقی نمی‌کند توی کار و کاسبی یا توی زندگی یا همسر یا فرزند یا پدر و مادر... عدالت بر قرار شود. به نظرم  دیگر نه کینه و نه قضاوتی پیش مي‌ اید. این است که عدالت یکی از صفات الهی است چون خداوند هر چیزی را در جایگاه و موقعیت خود قرار می‌دهد و هیچ حقی را ضایع نمی کند. تفاوت های باطنی و ظاهری در دنیا به معنی بی عدالتی خداوند نیست بلکه هر انسانی یک اندازه توانایی و مسئولیت دارد پاداش اون نیز همان اندازه است... باور به اینکه ما در ظاهر یا در زندگی انسان یک تفاوت هایب می‌بینیم این اختلاف ها نشانه بی عدالتی خداوند نیست. جزای هیچ عملی هر چه کوچک و ناچیز باشد را ضایع نمی کند. از خداوند بزرگ و متعال میخواهم کمک کند عدالت را سر مشق زندگیمان قرار بدهیم.
رابط خبری: همسفر مریم، راهنما همسفر سمانه (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس، راهنما همسفر زینب(لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر مسعود